شیخ شهاب الدین در سال 698 هجری قمری از دنیا رخت بست در صحن و خانقاهی دفن شد که از آن زمان تا کنون از خانقاه وی با عنوان مقبره یا بقعهی شیخ شهاب الدین اهری یاد میشود.
باقرپور افزود:این بقعه در جنوب شهرستان اهر در داخل باغی با عنوان شیخ شهاب الدین اهری به مساحت یکهزارو چهارصدو نودوهفت متر مربع احداث واز قسمتهای مختلفی تشکیل شده است .
که خانقاه-مسجد و مجموعه اتاقها از جملهی این قسمتها است.
وی هم چنین در توصیف خانقاه افزود:در میان دوسالن با عنوان شبستان واقع شده است که با سقف گنبدی دوپوش از یادگاران معماری دوره ی ایلخانی است و در دو طرف خانقاه که اکنون به چینی خانه معروف است و محل نگهداری ظروف آلات چینی در گذشته بوده و این مجموعه از سال 1374 با عنوان مجموعه ی موزه ی ادب و عرفان مورد استفاده قرار گرفته است و اشیا و آثار نمایشی حکایت از عارف بودن شیخ شهاب الدین اهری دارد.موزه ی ادب و عرفان جهت بازدید عموم و علاقه مندان در طول سال به جز روزهای دوشنبه دایر میباشد.
وی ادامه داد: آن قسمتی که مسجد در آنجا قرار دارد از قدیمی ترین قسمتهای مجموعه ی شیخ شهاب الدین میباشد و دیواره ی آن به اندازهی دو متر از سمت چپ از سوی اشخاص معروف و دست خط آنان همچون شیخ بهایی حکیم ابوالقاسم نباتی عارف و فیلسوف دوره ی صفویه و شاهان صفوی به یادگار باقی مانده است.
حصار سنگی مقبره بصورت مستطیل شکل در اطراف صحن کشیده شده و با نقوش اسلیمی و هندسی بصورت مشبک حجاری شده و از شاهکارهای حجاری اسلامی است.
در قسمت ورودی و در سمت راست کتیبهای با خط کوفی و با عنوان الله ـ محمد ـ علی بصورت حجاری دیده میشود.