در سال‌های بعد از ساخت بنا در قسمت‌های مختلف آن به ویژه قسمت جنوبی، تغییرات و دگرگونی‌هایی ایجاد شده است.

فضاها و اطاق‌های سه ‌دری و پنج دری در دو طبقه، گچبری‌های پرکار با نقوش اسلیمی و در جوار آن نقاشی‌های متأثر از نقاشی غربی، قاب‌بندی‌های سقف حسینیه بانقاشی‌های زیبای منحصر به فرد و پنجره‌ها با شیشه‌های رنگی و سایر عناصر تزئینی بکار رفته در بخش‌های مختلف از جمله خصوصیات شاخص و منحصر به فرد بنا می‌باشد و به همین جهت یکی ازبااهمیت‌ترین بناهای استان از نظر معماری و به ویژه تزئینات وابسته به معماری است.

نمای بنا تزئینات آجرکاری خفته و راسته خوبی کار شده است. این ساختمان دارای حیاط همراه با حوضی مستطیل شکل و سنگفرش تخته‌پوش سنندجی است.

مصالح به کار رفته در بنا شامل گچ، آجر و آهک و ملات ساروج و کاه گل است که قسمتی از گچ و آهک مصرفی را از اصفهان آورده‌اند. سیستم آب رسانی عمارت از طریق قنات و تنبوشه‌های سفالی است. 

انتهای پیام/ز