جبار آذین منتقد سینما در خصوص فیلم سینمایی «مردن به وقت شهریور» به خبرنگار سینما باشگاه خبرنگاران، گفت: هاتف علیمردانی فیلم‌ساز با استعداد و تلاشگری است که در آثار سینمایی خود سعی  داشته دغدغه‌های خانوادگی و اجتماعی خود را به تصویر بکشد.

وی افزود: تجربه برخورد تماشاگر با فیلم قبلی او «به خاطر پونه» این فیلم‌ساز را به ساخت اثر دیگر با نام «مردن به وقت شهریور» مجاب کرد، این فیلم مسائل، دیدگاه‌ها و اختلافات خانوادگی را از طریق شخصیت " سینا " به مخاطبان منتقل می‌کرد.

آذین اظهار داشت: سینا در گیر‌و‌دار اختلافات با پدر خود علیرضا وارد مسیری تاز می‌شود، مسیری که با موسیقی رپ شروع شده و به مواد مخدر،انحراف اخلاقی،روابط نا سالم جوانان و پوچی و بن‌بست می‌رسد.

وی در خصوص نگاه کارگردان به موضوعات مطرح تصریح کرد:پرداختن به معضلات و مشکلات جوانان خیلی خوب است اما نگاه او به این گذرا و سطحی بوده و در واقع این فیلم‌ساز در فیلم خود صرفاً مشکلاتی را مطرح می‌کند بدون آنکه تحلیل و یا تصویر درست از معضلات جوانان ارائه کند با این حال طرح جسورانه‌ی مناسبات نسل جوان و مشکلات پیش روی آن‌ها در این فیلم قابل احترام است به ویژه آنکه فیلم‌ساز از نگاه تلخ،تیره و سیاه نمایی مشکلات پرهیز کرده است.

وی در ادامه گفت: با این همه این فیلم از نظر ساختار فنی و هنری میان تله فیلم و فیلم سینمایی در نوسان است و ضعف شخصیت پردازی و اضافه بودن برخی از شخصیت‌ها از جمله ایرادهای آن محسوب می‌شود.

این منتقد عنوان کرد: «مردن به وقت شهریور» علی‌رغم جایگاه مؤثر موسیقی در داستان فیلم،موسیقی ندارد و نقش خانواده سینا در برخورد با مشکلات او و خانواده بسیار کمرنگ بوده و در مجموع این فیلم به دلیل طرح سوژه روز و بازی‌های متفاوت و تلاش‌های کارگردان برای تصویرگیری مشکلات اجتماعی، قابل توجه است.

وی در مورد بازیگران و پردازش شخصیت‌ها بیان کرد: این فیلم در زمینه شخصیت پردازی، دچار مشکل است و زمانی که شخصیت‌ها به درستی خلق نشوند نمی‌توانند اثر گذار باشند، «مردن به وقت شهریور» با وجود بازیگران خوبی چون فرهاد اصلانی و هانیه توسلی نتوانسته جذاب و کامل باشد و تنها در حد تیپ قابل پذیرش است و علی‌رغم ذهنیت مخاطب از توانایی‌های بازیگران نام بده، آن‌ها در این فیلم بازی‌های درخشانی از خود ارائه نکردند و تمامی این ضعف‌ها نشات گرفته از پردازش ضعیف شخصیت‌ها است.

وی ادامه داد: تا زمانی که کاراکترها خلق نشوند بازیگر نمی‌تواند به آن جامعه‌ی علم بپوشاند که متاسفانه این فیلم با ضعف پردازش همراه بود.

آذین در خصوص فیلم‌نامه تصریح کرد: نقش فیلم‌نامه در تمامی آثار مهم است و تا زمانی که متن قدرت نداشته باشد بازیگر نمی‌تواند آن را به تصویر بکشد و این کار هم به دلیل ضعف فیلم‌نامه و پردازش نشدن نقش‌ها نتوانست دغدغه و مشکلات را به خوبی به تصویر بکشد که البته در این مسیر کارگردان و فیلم‌نامه نویس هر دو با هم بر روی کار تاثیر گذر هستند.

وی در خصوص پایان فیلم‌ خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه پایان فیلم سلیقه کارگردان است و باید به آن احترام گذاشت اما علیمردانی پایان معقولی را برای فیلمش در نظر نگرفت و با ارائه پایانی تحمیلی کار را به اتمام رساند، اینکه شخصیت‌های شرور و منفی در پایان به صورتی غیر منطقی از صحنه حذف شوند به نظر من پایان دلنشینی برای مخاطبان نخواهد بود که این پایان نابسامان به دلیل پردازش نادرست شخصیت‌ها از ابتدای فیلم است که منجر به چنین پایانی می‌شود.

انتهای پیام/