والدین باید سعی کنند همیشه شنوندهی موثری برای کودکان باشند و با توجه کامل به صحبتهای آنها گوش دهند و نشان احساس او را درک کنند.

وی افزود: مشکلترین قسمت این شیوهها تشخیص احساس احتمالی کودک است، بعد از تشخیص احساس و تأیید آن نباید نصیحت را دنبال کنیم.
این آسیب شناس در پایان گفت: بعضی کودکان علت ترس، عصبانیت و ناراحتی خود را به زبان نمیآورند و بعضی کودکان دلیل احساس خود را نمیدانند، بعضی میل به ابراز دلیل ندارند چون میترسند از دید بزرگترها قانعکننده نباشد.
انتهای پیام/