 
  به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، کارشناسان محیط زیست معتقدند سدسازی
بزرگترین فعالیت بیابانزای کشور است. اندیشه
ای که در شش دهه گذشته محیط زیست کشور را به وضع فاجعهآمیزی درآورده و اثرات آن بر گونههای گیاهی
و جانوری کاملا مشهود است که این امر خود تاکیدی بر آن است که نباید
هیچ سدی بدون مطالعات ارزیابی و در بی خبری مدیران محیط زیست ساخته شود.
به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، کارشناسان محیط زیست معتقدند سدسازی
بزرگترین فعالیت بیابانزای کشور است. اندیشه
ای که در شش دهه گذشته محیط زیست کشور را به وضع فاجعهآمیزی درآورده و اثرات آن بر گونههای گیاهی
و جانوری کاملا مشهود است که این امر خود تاکیدی بر آن است که نباید
هیچ سدی بدون مطالعات ارزیابی و در بی خبری مدیران محیط زیست ساخته شود.
ابراهیم کارخانهای عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: در دهههای اخیر تمامی سدهايي كه در کشور احداث شده متاسفانه مطالعات محیط زیستی در آن جزء اولویت های نخست آن نبوده و اين در حالي است حجم عظيمي از سرمايه گذاري هاي كشور در امر سدسازي به كار گرفته میشود.
وی تصریح کرد: بررسي اقليمي و محیط زیستی هر سد نه تنها موجب حفظ سرمايه هاي ملي و منابع تجدید شونده مي شود، بلکه در تامين آب به منظور توسعه و بهبود شرايط زندگي مردم نيز موثر واقع خواهد شد.
عضو کمیسیون انرژی مجلس ادامه داد: در زمان احداث سد بایستی شرایط اقلیمی را از نظر مطالعات زمین شناسی ، استحکام مورد ارزیابی قرار داد چرا که تغییرات اقلیمی در کشور علاوه بر ریزش سد سبب نابود محیط زیست میشود و هزینههای جبران ناپذیری را برای کشور به همراه دارد.
کارخانهای تصریح کرد: در کنار بررسی شرایط اقلیمی متاسفانه اکثر سدها بدون کارشناسی فنی ساخته میشود و باید تدبیری در این زمینه صورت گیرد.
عضو کمیسیون انرژی مجلس در خصوص اینکه مشکل کشور بحران آب یا سو مدیریت است، گفت: کمبود آب در اثر سو مدیریت ها به بحران آب تبدیل شده است.
وی ادامه داد:میل به توسعه بی ضابطه و عدم سیاست گذاری بویژه در کشاورزی را از عمده دلایل دیگر می توان بر شمرد.
عضو کمیسیون انرژی مجلس گفت:در هر سرزمینی، حفظ سرمایههای اقتصادی و اجتماعی از اولویتهای نخست بوده و در این راستا باید توجه به حفظ پارامترهای زیستی و اقلیمی را همواره در دستور کار داشته باشیم زیرا حاصل چنین نگاهی در نهایت به پایداری توسعه منجر خواهد شد.