صنایع دستی و هنرهای سنتی در هر منطقه، بخشی از فرهنگ آن منطقه است.

صنایع دستی با وجود برخورداری از ویژگی‌های بارز و قابلیت‌های منحصر به‌فرد فرهنگی، می‌تواند اثرات بلندمدتی را بر توسعه‌ی اقتصادی و اجتماعی کشور بر جای گذارد.

روزگاری بدنه‌ی اصلی حیات و تکاپوی مردم شهر، بازار مسگران، سراجان، سفالگران و غیره بود و تنها آهنگ و ترنم روح‌بخش موسیقی پُتک بر سندان و دفتین بر تار و پود به دست ارباب صنایع دستی بود.

هنوز هم خاطرات مردم این بازارها در فرهنگ و ادبیات شهر زنده و پا برجاست و نوید بخش بازگشت رونق و رواج دیرین را می‌دهد و این بار نه تنها در جهت برآورده ساختن نیازهای محلی بلکه در راستای معرفی فرهنگ و تمدن دیرین و ذوق و ظرافت مثال زدنی اهل هنر و صنعت این شهر مقدس، برای شهر بزرگی به نام «دنیا» خودش را آماده می‌کند.

در گذشته‎‎ای نه چندان دور، به علت غلبه‌ی سنّتها و رسوم پیشینیان بر زندگی مردم، کمتر خانه‌ای وجود داشت که در آن یکی از انواع حرفه‎‎های نسّاجی دستی یافت نشود.

استمرار تولید در خانه موجب شده بود که تجربیّات و اطّلاعات حاصله به سادگی از نسلی به نسلی دیگر انتقال یافته و اشتغال به صنایع دستی همچون سجّاده، روتختی، پتو، احرامی، شال، دستمال ابریشمی، پارچه‎‎های ترمه و مخمل و غیره به صورت یکی از ارکان اقتصاد خانواده درآید.

از مهمترین صنایع شهرستان‎‎های استان یزد می‎‎توان نمدمالی در شهرستان ابرکوه،حصیربافی و پادری بافی در شهرستان بافق، گلیم‌بافی در شهرستان خاتم و خورجین‌بافی در شهرستان اشکذر اشاره کرد.

همچنین در شهرستان مهریز گیوه چینی و چاقو سازی، در شهرستان میبد صنایع دستی سفال و سرامیک، زیلو، حوله بافی و کاربافی و در شهرستان یزد شاهد صنایعی همچون دارایی، گره چینی، ترمه، احرامی بافی، آهنگری(چیلانگری)، کاشی‎‎سازی معرّق، کاشیسازی هفت رنگ و زیورآلات سنتی هستیم.

انتهای پیام/ص