"من داشتم پنج ساله می‌شدم. بابام گفت: مثل خانوما لبخند ملیح بزن. قشنگ. مثل دختر بزرگا! همیشه همینا رو می‌گفت: من، مثل خانوما کاری کردن تو مرامم نبود، بس که شیطون بودم. تمام سعی مو کردم کاری که بابام می‌گفت: انجام بدم. شد این! از اون روزا خیلی گذشته. خیلی سال. از فروردین ٥٦، بابام دوست داشت من خانوم باشم. من سعی می‌کردم، نمی‌شد. حالا که خانوم شدم، بابام دیگه نیس که ببینه. "

انتهای پیام/