به گزارش گروه فیلم و صوت باشگاه خبرنگاران جوان؛ در دو دهه گذشته برای جندمین بار است که ایالات متحده آمریکا سیاست‌هایش را با یک نقشه جلو می‌برد و آن نقشه خالی کردن دست کشورها از توان دفاعی به بهانه‌های مختلف است.
بهانه‌های آمریکا گاهی حمایت از تروریسم، گاهی نقض حقوق بشر و گاهی هم نظامی است. این بهانه گیری‌ها به قدری تکرار می‌شود تا مقدمات حملات نظامی به کشورها فراهم شود.
زمانی که تاریخ مصرف صدام برای آمریکا تمام شد سران ایالات متحده به بهانه وجود تسلیحات کشتار جمعی به عراق حمله کردند و سال‌ها منابع طبیعی این کشور را غارت کردند.
آمریکا پس از به نتیجه رسیدن سناریوی ساختگی‌اش علیه عراق به متحد خود یعنی معمر قذافی هم رحم نکرد.
ایالات متحده وقتی حضور قذافی در قدرت را به نفع خود ندید به بهانه انفجار هواپیمای آمریکا در دسامبر سال 1988 در آسمان اسکاتلند اقدام به صدور قطعنامه‌های متعدد در شورای امنیت علیه این کشور منجر شد.
اتفاقی که اسناد دست داشتن لیبی در آن مثل اسناد وجود سلاح کشتار جمعی در عراق بی اعتبار بود.
آمریکا با این کار رهبر لیبی را به پای مذاکرات پشت پرده برد تا با پیشنهاد لغو تحریم‌ها جلوی برنامه هسته‌ای این کشور را بگیرد.
لیبی هم در مقابل خواسته‌های آمریکا تسلیم می‌شود و علاوه بر تعطیلی برنامه هسته‌ای خود موشک‌های اسکاد خود را هم منهدم کرد اما پس از خلع سلاح لیبی آمریکایی‌ها باز راضی نمی‌شوند و این بار بهانه‌های حقوق بشری را وسط می‌کشند.
وقتی دست آمریکا برای لیبی رو شد که دیگر خلع سلاح و زیرساخت‌های نظامی‌اش نابود شده بود یعنی همان نقشه‌ای که در دستور کار آمریکا در برابر عراق بود.
همزمان با موج بیداری اسلامی در سال 2011 نیروهای ناتو به لیبی حمله می‌کنند و زمینه‌های سرنگونی قذافی را هموار می‌کنند.
آمریکا همچنان به دنبال پیگیر سیاستی است که علیه عراق و لیبی به کار گرفت. سیاستی که در جدیدترین سخنرانی ترامپ درباره ایران نمایان شده است. سیاستی که هدف آن کاهش توان دفاعی و موشکی کشورمان و تضعیف قدرت سپاه پاسداران را دنبال می‌کند.