خُرما یا رطب گیاهی که میوه اش خوراکی و دارای هسته‌ای سخت، پوست نازک و طعم شیرین که به شکل خوشه‌ای بزرگ از شاخه آویزان و برگ‌های آن بزرگ است که در زبان محلی به نام پیش شناخته می‌شود و ارتفاع درخت نخل نیز به ۱۰ تا ۲۰ متر یا بیشتر می‌رسد. به میوهٔ نرسیده و کال خرما، «خارَک» یا «خَرَک» یا کنگ و در زبان عربی، «حبابوک» گفته می‌شود. رطب مرحله بعد از خارک و قبل از رسیدگی کامل خرماست که رطوبت بیشتر و قند کمتری نسبت به خرمای کاملاً رسیده دارد. خرما یک میوه انرژی زاست که ۱۰۰ گرم آن حاوی ۱۶۰ کالری انرژی می‌باشد. مصرف خرما درمان مناسب برای رفع عارضه خستگی مزمن و کم خونی به شمار می‌آید و انواع آن دارای حجم زیادی فیبر و یک منبع غذایی از نظر پتاسیم به حساب می‌آید و در حفظ سلامت دستگاه عصبی، جلوگیری از شب کوری و تنش‌های عصبی مؤثر و به اکسیر سلامتی شهرت یافته است. خواص خرما در میان آیات و روایات نیز بسیار یاد شده است، آیه ۲۵ سوره مریم در خصوص نحوه چیدن خرما بیان کرده است «و هزی الیک بجذع النخله تساقط علیک رطبا جنیا» نخل را بجنبان تا خرمای تازه چیده برایت فرو ریزد. نبی گرامی اسلام(ص) نیز از خرما و کشمش برای افطار خود استفاده می‌کردند. «خرمای بم» که از باغات و نخلستان‌های جنوب کرمان و شهر بم برداشت می‌شود، در ایران و جهان مشهور است و در انواع مضافتی (مرغوب‌ترین رطب جهان)، کروت، قندشکن یا شکرشکن (سنگ شکن)، رَبی، خریک و هلیه‌ای موجود است. برداشت رطب در شهر نرماشیر و ریگان بم طی چهار چین از اواخر مرداد ماه شروع و در برخی مناطق تا اواسط مهر ماه انجام می‌شود و حد فاصل هر چین ۵ الی ۶ روز است که در چین آخر با بریدن خوشه خرما برداشت به پایان می‌رسد. باغداران به همراه خانواده و نزدیکان خود با تکاندن نخل به جمع‌آوری و بسته‌بندی رطب مضافتی می‌پردازند.