به گزارش حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، خداوند متعال در قرآن به بندگانش مى‏ فرماید: «لِکَیلا تَأسوا على‏ ما فاتکم و لا تفرحوا بما آتاکم» (سوره حدید، آیه ۲۳)

آن گونه باشید که اگر چیزى را از دست دادید، تأسف نخورید و اگر چیزى به شما دادند، شاد نشوید.

راستى آیا مى‏ شود انسان اینگونه متعادل باشد که دادن‏ ها و گرفتن‏ ها در او اثرى نگذارد؟ کارمند بانک، یک روز مسئول دریافت پول مردم مى‏ شود و روز دیگر مسئول پرداخت پول به مردم مى‏ شود. نه آن روزى که پول مى‏ گیرد، خوشحال است و نه آن روزى که مى‏‌پردازد، ناراحت. زیرا او مى‏ داند هر دو روز، امانتدارى بیش نبوده است.

و یا براى لاستیک تراکتور، حرکت در زمین هموار و غیر هموار یکسان است؛ ولى براى لاستیک دوچرخه تفاوت دارد. نشستن و برخاستن یک گنجشک، روى شاخه گل اثر مى‏ گذارد ولى روى درخت تنومند، اثر چندانى ندارد. آرى، انسان‏ هاى بزرگ به خاطر سعه صدرى که دارند، مسائل جزئى در روح آنان اثر چندانى ندارد.

امام حسین‏ علیه السلام ظهر عاشورا در برابر ده‌ها تیر که به سویش رها شد و ده‌ها داغى که دید، نمازِ با حال و خشوعى خواند. در حالى که کوچک‏ترین حرکت ما را از نماز یا خشوع باز مى‏ دارد.

انتهای پیام/