به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، خبرنگار مجله پاری ماچ فرانسه در خاطرات خود به روزهای حضور امام در نوفل لوشاتو و اشتیاقش برای دیدار با امام و پاسخی که گرفته، اینگونه گفته است:
از ژاندارمری که کنار جاده نگهبانی میکرد پرسیدم: «منزل آیت الله خمینی کجاست؟ ژاندارم، خانهای کوچک و محقر را در آن طرف جاده به من نشان داده و گفت: «منزل آیت الله آنجاست.»
از مشاهده آن خانه تعجب کردم، چون من انتظار نداشتم که مردی، چون آیت الله خمینی پیشوای مذهب شیعه در آن خانه محقر زندگی کند.
ژاندارم از من نپرسید که کی هستم و برای چه نشانی خانه آیت الله خمینی را از او گرفته ام، ولی من خود را معرفی کردم و گفتم خبرنگار مجله هفتگی «پاری ماچ» هستم و آمده ام که آیت الله خمینی را ببینم و با او مصاحبه کنم.
ژاندارم گفت: «به خاطر داشته باشید که قبل از ورود به اتاق کفشها را بکنید.» بعد از کندن کفش وارد اتاقی شدم که عریان بود و تا آن روز اتاقی که آن چنان عریان جز در ساختمانهای تازه ساز که هنوز کسی در آن سکونت نکرده ندیده بودم، یگانه مبل اتاق را یک قطعه فرش تشکیل میداد که بر کف آن گسترده بودند و غیر از آن هیچ چیز در آنجا به نظر نمیرسید آن اتاق با یک لامپ بدون حباب که در انتهای یک سیم از سقف آویزان شده بود روشن میشد.
بیشتر بخوانید
من خودم را معرفی کردم و کارت خبرنگاری ام را نشان دادم و گفتم که آمده ام با امام مصاحبه کنم. مردی مؤدب و ریشو مرا به نویسنده کتابی معرفی کرد که شرح زندگی امام را نوشته بود، اما من اظهار بی صبری کردم و گفتم: «به این جا آمده ام که آیت الله را ببینم چرا به او اطلاع نمیدهید که برای دیدارش آمده ام؟» گفتند برای این که اکنون موقع نماز است و آیت الله برای نماز خواهند رفت و شما او را خواهید دید.
برشی از کتاب برداشتهایی از سیره امام خمینی (س)؛ ج ۳، ص ۵۷-۵۸؛ چاپ ششم (۱۳۹۲)؛ ناشر: موسسه چاپ و نشر عروج؛ به نقل از خبرنگار مجله پاری مارچ فرانسه - مرزداران - ش ۵۳ - ص ۳۸.
منبع:جماران
انتهای پیام/