به گزارش  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد، زمانی کوچه، پس کوچه‌های مشهد مملو از درختان تنومند توت بود که میوه سفید و شیرین آن خود بهانه‌ای برای یک روز در کنار هم بودن خانواده‌ها می‌شد.

در گذشته هر کسی هم وقفی می‌کرد و می‌خواست چیزی از خود برای استفاده عموم به یادگار بگذارد، این وقف و خیر، کاشت یک یا چند درخت توت بود که با آن خیری را بنا می‌نهاد تا سال‌های سال‌ها دیگران با استفاده از سایه و میوه آن ثوابی را برایش روانه کنند.

انتهای پیام//م.ج