وقتی دوربین عکاسی نبود، پایتخت این شکلی بود

«اوژن فلاندن» فرانسوی حدود ۱۸۰ سال پیش از شهرهای مختلف ایران دیدن کرد و هنگامی که به تهران رسید این شهر در برابر تبریز و اصفهان به‌نظرش خیلی معمولی و خالی از شکوه و زیبایی آمد و نوشت: «تهران در واقع جایگاه زندان‌‌مانندی است برای عده بی‌شماری از افراد خاندان سلطنت که اغلب این زندانیان را برادران یا عموهای شاه تشکیل داده‌اند».

جمعیت تهران را هم حدود ۱۰۰ هزار نفر تخمین زد که به‌نظر زیادی تخمین زده و حدود ۶۰ هزار نفر درست‌تر است و درباره امکانات تهران هم در حاشیه سفرنامه‌اش نوشته است: «شش هفت باب مسجد، سه یا چهار مدرسه، یک‌صد حمام و نزدیک به یک‌صد باب کاروانسرا، تعدادی دکان بدقواره و کثیف و دیواری طولانی با آجرهای زردرنگ در دور تا دور شهر، با شش دروازه». از میان نقاشی‌ها و در واقع طراحی‌هایش از اماکن و ابنیه تهران نیز از همه جالب‌تر آنهایی است که نمایی کلی از گذرگاه‌ها در تهران را نشان می‌دهد.

تعدادی از نقاشی‌های «اوژن فلاندن» از تهران را ببینید که از «تاریخ معاصر تهران» و «طهران قدیم» و این‌حرف‌ها قدیمی‌تر است و می‌رود پیش از عکاسی و پیش از مدرنیسم و حتی پیش از ناصرالدین شاه.

وقتی دوربین عکاسی نبود، پایتخت این شکلی بود

چشمه علی شهرری

وقتی دوربین عکاسی نبود، پایتخت این شکلی بود

سنگ‌نگاره چشمه علی شهرری

وقتی دوربین عکاسی نبود، پایتخت این شکلی بود

میدان ارگ

وقتی دوربین عکاسی نبود، پایتخت این شکلی بود

دروازه شمیران

وقتی دوربین عکاسی نبود، پایتخت این شکلی بود

نمایی از یک گذرگاه در تهران

وقتی دوربین عکاسی نبود، پایتخت این شکلی بود

گذرگاهی در تهران

منبع : فارس