خانم سالاری، بانویی که پس از از کارافتادگی و خانه نشینی همسرش به دلیل سکته، کمر همت را بست و وارد گود شد.

او ۱۲ سال است که یک نانوایی را در این روستا به راه انداخته و کیفیت بسیار خوب نانش سبب استقبال ساکنان این روستا شده است.

این بانو در کنار دو کارگر خود از ساعت چهار صبح تنور همت را روشن کرده و نان سفره‌های هم روستاییان خود را تامین می‌کند.

او در این سال‌ها از همسر خود نیز پرستاری می‌کند و علاوه بر سر و سامان دادن به زندگیشان، توانسته هر دو دختر خود را از این راه با جهیزیه کامل به خانه بخت بفرستد.