باشگاه خبرنگاران جوان؛ رویا نادری -  بسیاری از معابر این شهر فاقد پیاده‌روهای ایمن و استاندارد هستند و در بخش‌هایی که پیاده‌رو ساخته شده، استفاده از سنگ‌فرش‌های سلیقه‌ای و ناهمگون، عبور و مرور را برای شهروندان دشوار کرده است. همین موضوع باعث شده بسیاری از مردم ناچار به تردد در حاشیه خیابان‌ها شوند که خطر بروز حوادث را افزایش می‌دهد.

مشکل زیرساختی این شهر تنها به پیاده‌رو محدود نمی‌شود. در بسیاری از محله‌های فاز یک، هیچ فضای بازی یا پارک محله‌ای برای کودکان وجود ندارد.

در کنار این کمبودها، زمین‌های وسیع و بلاتکلیف که از زمان آغاز ساخت شهر – بیش از ۳۰ سال پیش – رها شده‌اند، همچنان منظره‌ای ناتمام در قلب مهستان ایجاد کرده‌اند؛ زمین‌هایی که می‌توانستند به کاربری‌های عمومی مانند پارک، فضای سبز یا مراکز خدماتی اختصاص یابند.

با وجود وعده‌های متعدد، تاکنون نه شهرداری مهستان و نه شرکت عمران موفق به حل این مشکلات و نهایی کردن تکلیف زمین‌های خالی نشده‌اند. این پرسش همچنان پابرجاست که این شهر تا چه زمانی قرار است به بهانه «جدید بودن» از ارائه ابتدایی‌ترین خدمات شهری به شهروندان بازبماند.