باشگاه خبرنگاران جوان - در آمریکا، انتخاب‌های روزمره مانند برند شلوار جین یا نوع آبجو، نشان‌دهنده گرایش سیاسی شده و قطبی‌سازی هویتی به بحران تبدیل شده است. مقاله‌ی نوشته کلود فیشر، جامعه‌شناس دانشگاه کالیفرنیا، نشان می‌دهد که سیاست از حوزه حزبی فراتر رفته و هویت شخصی را شکل داده است.
انتخاب کفش بیرکنشتاک (لیبرال) یا چکمه کابویی (محافظه‌کار)، نوشیدن هاینکن (چپ) یا کورس (راست)، و حتی موسیقی، به نشانه‌های سیاسی تبدیل شده‌اند. این روند بر روابط، دین و سلامت تأثیر گذاشته؛ مثلاً در کووید-۱۹، مرگ‌ومیر در ایالت‌های قرمز بیشتر بود.
ریشه‌های قطبی‌سازی از کجاست؟ دهه ۱۹۵۰، سیاست کم‌رنگ بود، اما از ۱۹۶۰ با جنبش حقوق مدنی، شکاف‌ها عمیق شد. جنوب محافظه‌کار به جمهوری‌خواهان پیوست و احزاب مواضع خود را تثبیت کردند. هویت حزبی، نه سیاست‌ها، افراد را هدایت می‌کند. مثلاً حمایت جمهوری‌خواهان از سقط جنین کاهش یافت. دین هم سیاسی شد: لیبرال‌ها غیرمذهبی و محافظه‌کاران اوانجلیکال شدند. آموزش و سیاست، هویت را بیش از نژاد تعیین می‌کنند.
قطبی‌سازی عاطفی باعث نفرت بین دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان شده است. شبکه‌های اجتماعی همگن و محله‌های قرمز و آبی، انزوا را تقویت کرده‌اند. سیاست بر ازدواج و رژیم غذایی اثر گذاشته و خشونت سیاسی را افزایش داده است. تنها ۳۰ درصد آمریکایی‌ها به شدت حزبی‌اند، اما همین گروه، سیاست را به هویت تبدیل کرده و اکثریت را خسته کرده است.
بازگشت به آرامش دهه ۱۹۵۰ بعید است. کاهش قطبی‌سازی نیاز به تغییرات بزرگ دارد. تلاش‌های میان‌حزبی موفقیت کمی داشته و هویت‌های حزبی همچنان قوی‌اند. این مقاله هشداری است برای جامعه‌ای که سیاست، زندگی را به «قبیله‌گری» تبدیل کرده است.
منبع: کانال تلگرامی امریکانا