باشگاه خبرنگاران جوان؛ جواد فراهانی - سیاره زهره که به عنوان "ستاره صبح" شناخته می‌شود، به طور مداوم از تقریباً هر جرم آسمانی دیگری به جز ماه درخشان‌تر است. به گفته آنتونی مالاما، محقق مرکز حفاظت از آسمان تاریک و آرام اتحادیه بین‌المللی نجوم، زهره حدود ۱۰۰ برابر درخشان‌تر از یک ستاره با قدر اول است.

روشنایی شدید آن به دلیل ابر‌های بازتابنده، نزدیکی آن به زمین و پدیده‌های نوری منحصر‌به‌فرد آن است که به ساکنان شهر اجازه می‌دهد در بیشتر روز‌های سال آن را ببینند. ابر‌های متراکم، نزدیکی آن و پراکندگی نور خورشید، همگی در درخشندگی خیره‌کننده آن نقش دارند.

چرا زهره از سایر اجرام آسمانی بسیار درخشان‌تر است؟

طبق گفته Live Science، سطح زهره به طرز چشمگیری سفید است و حدود ۷۶٪ از نور خورشیدی را که به آن می‌رسد، منعکس می‌کند. دلیل این امر این است که ابر‌های آن عمدتاً از قطرات اسید سولفوریک تشکیل شده‌اند. این ابر‌ها که در ارتفاع بین ۴۸ تا ۷۰ کیلومتری از سطح زهره قرار دارند، نور خورشید را با راندمان بسیار خوبی پراکنده می‌کنند.

در مقابل، زمین تنها ۳۰٪ از نور خورشید را منعکس می‌کند، در حالی که ماه تنها ۷٪ را منعکس می‌کند. اگرچه برخی از قمر‌های یخی، مانند انسلادوس، نور کمی بیشتری را منعکس می‌کنند، زهره به دلیل دریافت مقدار بسیار بیشتری از نور خورشید، به طور قابل توجهی روشن‌تر به نظر می‌رسد.

زهره به دلیل مدار نزدیک‌تر، اندازه بزرگتر، فاز‌های متغیر و پراکندگی نور خورشید توسط ابرهایش که جلوه‌ای شبیه رنگین‌کمان ایجاد می‌کند، از عطارد روشن‌تر به نظر می‌رسد.

چگونه ابرها، مدار و نور خورشید آن را به درخشان‌ترین سیاره آسمان تبدیل می‌کنند؟

اثرات ترکیبی بازتاب ابر، فاصله و فاز‌های زهره باعث می‌شود که روشنایی آن از -۴.۹۲ تا -۲.۹۸ در مقیاس نجومی متغیر باشد. این کافی است تا سیاره تقریباً در تمام طول سال، حتی در آسمان شهرها، به وضوح قابل مشاهده باشد و حتی مشاهدات ساده نشان می‌دهد که درخشش شگفت‌انگیز زهره فقط یک خطای دید نیست، بلکه ترکیبی از ترکیب جوی، بازتاب نور خورشید و هندسه مداری است که آن را به درخشان‌ترین چراغ سیاره‌ای در آسمان تبدیل می‌کند.

منبع: الیوم السابع