سلام دکتر محمد مظفر تو بیمارستان شهدای تجریش کارشون در رابطه با جراحی پانکراس وویپل حرف نداره بسیار خوش اخلاق هستن ومهارت ویژه وبه خصوصی تو جراحییاشون دارن
ناشناس
۲۲:۲۰ ۰۲ تير ۱۳۹۷
سلام من زمانی نظرات شما رو میخوندم با بعضی ها امیدوار و با بعضی ها نا امید میشدم پدر من ۵ فروردین دچار دل درد شد و تقریبا دو هفته بعد فهمیدیم دچار سرطان پانکراس شده اما روز عید فطر فوت کرد نمیدونم چرا دکترا نه جراحی کردن نه شبمی درمانی و نه پرتو درماتی دارم دیونه میشم خدایا چرا پدرمو به این زودی ازم گرفتی
سلام مادره من حدودا ۶ ماهه ک ب این بیماری مبتلا شده نزدیکه ۳ ماهه ک جراحی کرده و سلول های سرطان ب بافت های اطرافش هم تکثیر پیدا کردن الان یه ماهه فقط داریم بهش مخدر میدیم چون بی نهایت درد داره یه جلسه هم شیمی درمانی کرد ولی خیلی اذیت شد .دیگه نمیخوام شیمی درمانیش کنم چون فقط زجر میکشه.سنه زیادی هم نداره ۵۰ سالشه .دعا کنین لطفا
الان که دارم این نوشته رو ارسال می کنم هنوز از مرگ پدرم ناباورم و مثل کابوسی بود که بر ما گذشت. من این رو می نویسم نه برای نامیدی دیگران بلکه برای اینکه این مسئله برای دیگران درسی بشه . پدر من سال 94 تحت نظر پزشک برای پروستاتش بود که پس از یه سیتی اسکن کلی برای شکم در ناحیه سر پانکراس لکه کوچکی دیده شد که پزشک توصیه به اندوسونوگرافی کرد. پدرم علی رغم اصرار ما به شهر خودمون اهواز برگشت و اندوسونوش رو اونجا انجام داد که پزشک معالجش گفت چیزی دیده نشده و مشکلی نیست. خلاصه گذشت تا اوایل زمستان 96 که پدرم یواش یواش بی اشتها شد و می گفت مزه دهنش بده و به مرور لاغر شد. پس از دوره ای اندوسکوپی و کلونوسکوپی و پلیپکتمی بابام به پزشکش گفت من هنوز مزه دهنم بده و اشتهام کمه. همچنان هم روند لاغری ادامه داشت. دکتر بلافاصله دستور سی تی اسکن داد و پس از روئیت نتیجه اون اندوسونوگرافی رو انجام داد. نتیجه اندوسونوگرافی هم که وجود توده سر پرانکراس بود و سریعا نامه نوشت برای پزشک جراح. اول قصد داشتیم بریم تهران ولی بعد متوجه شدیم پزشک جراح اهوازی( دکتر بحرینی) تخصصش در همین زمینه است و عمل ویپل موفق زیاد داشته و به توصیه دوستان پزشک قرار شد عمل در همین اهواز انجام انجام بشه. تو همین فاصله نتیجه پاتولوژی نمونه اومد که می گفت بدخیمی دیده نشده. پزشک جراح بر اساس تجربه گفت عمل حتما باید انجام بشه واحتمالا اوائل تومور هست که کیس نادری به شمار می ره. 20 فروردین عمل انجام شد که کاملا موفقیت آمیز بود و حدودا 3/5 ساعت طول کشید. و نتیجه پاتولوژیش هم بگفته پزشک خیلی خوب بود: آدنوکارسینومای گرید 1 که به هیچ جا متاستاز نکرده بودو تمام 18 نمونه گره های لنفاوی پاک بودن. پدرم با حال عممی خوب از بیمارستان مرخص شد بطوریکه بدون نیاز به کمکی راه می رفت و نماز می خوند و کارای شخصیش رو می کرد. ولی مشکل از زمانی شروع شد که سینش خلط اورد و مقدارش اونقدر زیاد بود که مسیر نای رو می گرفت و نمی ذاشت چیزی خوره. کوتاه بگم اون خلطای سینه منجر به دوبار بستری دیگر پدرم شد و در نهایت دو هفته پیش تو ICU در حالی که دستای من رو فشار می داد و بی رمق نگام می کرد بخاطر پنومونی سینه ایست قلبی پیدا کرد. هنوز که هنوزه باورم نمیشه و برام جا نیافتاده. پدری که توی این سن و سال (78 سالگی) قوی و سرپنجه و روپا بود و یک شهر بهش احترام می ذاشتن به همین راحتی ما رو گذاشت و رفت. اینو گفتم بخاطر اینکه بدونین تبحر پزشک همه چیز نیست. مراقبت های بعد از عمل، مهرات کادر بیمارستانی، تمیز و استرلیزه بودن محیط و مشاوره خوب هم بسیار مهم است. آمادگی ذهنی بیمار و تقویت روحیش هم بهمچنین. پدر من در شرایط واقعا خوبی بود و در اوائل رشد تومور متوجه موضوع شدیم ولی متاسفانه مشکلی که اصلا فکر نمی کردیم رخ داد و داغدارمون کرد. اینم بگم که پدرم سیگار می کشید ولی هیچ مشکل ریوی نداشت . متاسفانه بعد از اون عمل سنگین و چند روز غذا نخوردن سیستم ایمنی افت کرد و یه عفونت ساده از پا انداختیش. امیدوارم برای هیچکس پیش نیاد چون داغ پدر بد دردیه
سلام پدر منم چهار ماه که به این بیماری دچار شده دکترا جوابش کردن داریم از نگرانی می میریم تورو به خدا براش دعا کنید خیلی سخت آدم ببینه عزیزش داره درد میکشه
سلام پدر منم چهار ماه که به این بیماری دچار شده دکترا جوابش کردن داریم از نگرانی می میریم تورو به خدا براش دعا کنید خیلی سخت آدم ببینه عزیزش داره درد میکشه
همیشه توکل به خدا داشته باشید و هیچگاه ناامید نباشید
هیچ وقت نا امید نباشید،عمر دست خداس دکترا یه وسیله هستن