من نمی فهمم یه عده ای حاضرن برای چیزای بیخود مثل حیوانات خانگی ماهانه چن صد هزارتومن خرج کنن برن ارایشگاهی که فقط اسم در کرده چن صد هزار تومن برای دوساعت هزینه کنن اونوقت لباسای کهنشون که دلشون نمیخادتنشون کنن به جای دور انداختن میذارن رو دیوار اسمشم میذارن دیوار مهربونی مگه حضرت علی نفرمودن ان چرا برای خود نمیپسندی برای دیگران هم نپسند مگه قران کسایی مثل حضرت زهرا رو که شب عروسیش تنها لباس نوش رو به فقیر داد ستایش نکرده پس چرا مابه این کار مباهات میکنیم میتونیم وقتی برای خودمون چیزی میخریم ارزونتر ش روبخریم با پول باقیموندهش برای یه انسان نیازمند یه چیز نو وشایسته یه هموطن رو بخریم خودمون رو گول نزنیم دولت وظیفه داره ولی اینچیزی از وظیفه ی ماکم نمیکنه از معصومین هست که احتیاجات مردم به سوی شما از الطاف الهیست به سوی شما، اگر با این دید نگاه کنیم دیگه با الطاف الهی این قدر نامهربانانه بر خورد نمیکردیم