تنها مشکل ما نبود شغل ثابته وقتی من بدونم که کار و به تبعش درآمد دارم مسلما سریعتر ازدواج میکنم کیه که از مجردی خوشش بیاد

الان تو این کشور تو شرکت های خصوصی امنیت شغلی نیست هر زمان بخوان میتونن اخراجت کنن و به جاش یکی از آشنایان رو بیارن سر کار . یه مسئول فنی و کنترل کیفی یه شرکت خصوصی ماهی یکو سیصد حقوقشه بدون قرارداد . چه طوری بریم ازدواج کنیم ،نبود امنیت شغلی . نبود حقوق کافی با این گرانیهاو نبود یک قانون که حمایت کنه از کسانی که تو شرکت های خصوصی کار میکنن و الی ماشااله........

چقدر غر میزنید..
اولا راست و درست دنبال کار بگردید..کارنبود؟؟از شهرتون برید شهر بزرگتر و استانهایی که قطب کارند مثل بوشهر بندر عباس عسلویه شیراز تهران یزد اصفهان و....
دوما جمع نبندید که همه ی خانما پرتوقعن خیلی از خانمها قانعن بگردید پیدا میکنید ما توو اقوام خیلی داشتیم طرف ازدواج کرده ۵ سال خونه مادرشوهر سرکرده بعد رفتن خونه جدا عروسی هم جشن نگرفتن رفتن مشهد ماه عسل..
سوما پول ندارید خدا گفته از تو حرکت از من برکت..نه از تو مدام گوشی و اینترنت و واتساپ از من برکت.
چهارما بعد ازدواج سعی کنید هردو سرکار برید خانمتون هم بره سرکار حتی کار با درآمد کم مثلا منشی گری یا فروشندگی یا خیاطی یا هزار و یک شغل دیگه ...تا کمک خرج باشه ..
پنجما ولخرجی نکنید...

خداحافظ ازدواج خداحافظ زندگی ،جوانان باکدوم کار یاپول باید ازدواج کنن ،شاید بااختلاس یارانت خواری

با این گرونی ها و عدم تناسب درآمد با هزینه های زندگی منی که متاهلم دوتومن حقوقم یه تومنش میره واسه کرایه خونه و هزینه رفت و آمد به سر کار یه تومن دیگه ش هم با بخور و نمیری به زور بیست روز جواب میده ، ده بیست درصد دیگه هزینه ها زیاد شه باید طلاق بگیریم بریم خونه پدر مادرمون
اونوقت میگید مسایل مالی بهانه ست

وقتی جوان بیکار است خانه ندارد شغل ندارد گرانی خون مردم را توی شیشه کرده دولت به فکر جوانان نیست ضامن بانکی ندارند مشکلات زیاد است

من که تصمیم گرفتم آن قدر مجرد بمانم و علم و سطح سواد خود را بالا ببرم تا وضعیت اقتصادی ان شا الله بهبود یافت آنوقتازدواج کنم

من خودم دو تا جوان دارم که اگه بیکار نبودند 100%ازدواج میکردند بنابراین اصل مطلب بیکاری و بی پولی میباش

دیگه گذشت زمان عشق فقط پول پول پول

من یه جوون 26 سالم که لیسانسمو ار دانشگاه علم و صنعت و ارشدمو از دانشگاه تهران و در رشته ی مهندسی برق-الکترونیک گرفتم،ازدواج کردم و همسرمو بینهایت دوس دارم چون زمانی که هیچی نداشتم باهم ازدواج کردیم و با این که حدود ماهی 1.5تا 2 میلیون با انجام انواع کارای صنعتی انجام میدم ولی توصیه ام به همه اینه که با این وضع اقتصادی یا ازدواج نکنید یا برین با یکی که باباش پولداره ازدواج کنید
طی 2 سال گذشته شروع به جمع کردن پس اندازم کردم و 60 میلون جمع کردممی خواستم 100 میلیون جمع کنم و برم خونه بخرم ولی به یکباره همون خونه شده 300 میلیون
من تصمیم داشتم واسه کشورم کار کنم و تولید کنم ولی هیچ یک از ین بانک ها و موسسات حاضر به حمایت از من نشدن،لذا به همین دلیل تصمیم گرفتم که از ایران برم با اینکه همه ی کسایی که منو میشناسن میدونن چقدر کشورمو دوس دارم
لطفآ برین و مشکلات مردم و جوونارو از خودشون سوال کنید

اگه پول باشه کار باشه که هیچ کدومشون نیست چرا دختر مردم رو بد بخت بکنیم مسعولان هم به خواب چند ساله رفتند

ببینم کدام ادم هس که نداند کسی با تمام حقوق دریافتی نمیتواند اتاقی اجاره کند

زندگی خیلی سخت شده خدایا خودت رحم کن کارشناس باحقوق یک تومنی یک ماه ،نه ده روز زندگی متاهلی رو اداره کن بعد بیا دوباره صحبت میکنیم

به چه زبونی بگیم پول نداریم؟

بخدا من یه کار ثابت داشته باشم یک هفته ای ازدواج میکنم خیلی دوست دارم ازدواج کنم ولی چون شغل ثابت ندارم نمیتونم ازدواج کنم