اگه میخاید سرش را بالا بگیره با حرف نمیشه باید حمایت بشه حقوقش بالا بره ، مرخصی هاش بیشتر بشه

مشکلات هورمونی و ترس از اینده .بیم از ازدواج وووو
دولت باید این جوانان که سرمایه کشورند .در این مدت دو سال برای زندگی اماده کنند .کلاس روان شناسی برای اینکه در زندگی حتی اگر هزاران مشکل داشته باشید .فقط زمانی که شادند .ایده برای حل مشکل به ذهن تون میاید .هر ارزوی که نتوانسته در خانواده بهش برسند .باید در این مدت دو سال سربازی بهش برسند .باید اموزش درست فکر کردن و زندگی کردن را یاد بگیرند .

هی خدایا شکرت امان از این دنیا وسط مسجدسلیمان تو اوج گرما وسط تابستونو ظهر هیچ وقت یادم نمیره منو ی کیسه انفرادی پر بدون خوابو خوراک خوردوخسته چقد سخت بود همونجا داد زدم خدااا حواست هس چی میکشم بدادم برس جوری شد ک الان میگم یادش بخیر

در دوران سربازی باید مدت سه ماه تمام تاکتیک های محافظت از وطن را یاد بگیرند و بعد کلاس های روان شناسی برای اینکه چطور کار گیر بیاورند و کارهای مورد علاقه شون را که به هر دلیلی قادر به یاد گرفت اش نبود .اموزش دهند .تا سریع جذب کار شوند .اگر تحصیکرده اند .بطور مجانی البته با حقوق سربازی در رشته تحصیلی شون تجربه کسب کنند .بعد کلاس روان شناسی برای اینکه اول خودشون را بشناسند و بعد امادگی شون برای پدر شدن .اموزش رفتار با اجتماع و خانواده زن
اموزش برای مشکلات مالی و اجتماعی

خیلی حالم خراب شد اشکم در اومد

اینا سوسولن سرباز که نیستن
مثلا رفتن سربازی مرد بشن نه این ادا اطوارا رو در بیارن

خدا همه جوانهای کشورم را حفظ کند و همه خوشبخت بشن

منم تو ارتش خدمت کردم بخدا امکانات صفر بود خیلی سخت بود

سلام‌‌فارغ از هرگونه اظهار نظر غیر کارشناسی و با اظهار نسبت به بعضی قضاوتهایی ک هموطنان نسبت به این دو جوان داشتن؛ جا داره قبل از هرگونه قضاوت درباره راه رفتن افراو ، کنی با کفشهاشون قدم بزنیم‌اوضاع زندگی بسیاری سخت شده و کمک هزینه سربازی حتی کفاف یک ایاب و ذهاب ساده رو نمیده‌ ولی نکته مثبت واکنش یک مقام عالی نظامی به این حال جوانان وطن است. افتخار همه ما جان دادن و خدمت در راه اهداف مقدس نظام است.اما نمیتوان حقایقی در ارتباط با مشکلات فراوان سربازی را ناویوه انگاشت.یا علی

یه سرباز لیسانس باید ماهشو با ۱۵۷ هزار تومن بگذرونه اونم تو این شرایط
واقعا که یکم آدم باشید زود قضاوت نکنید

در اکثر کامنت هایی که خوندم به این دو سرباز عزیز حمله شده بود. عزیزان زود قضاوت نکنیم شاید این سربازِ وطن مشکلی یا جریان خاصی داشته که بغضش ترکیده. برای این دو جوان آروزی سلامتی و عاقبت بخیری دارم

با لیسانس برق شدم یه چایی ریز و نظافت چی ولله که ظلمه .

سرباز که بودم،هیچ منبع پولی نداشتم.تازه باید خرج مادر و دوتا خواهر و برادرم رو هم میدادم.غربت بود و بی پولی و دلتنگی و من و قولی که به پدرم داده بودم تا نگذارم مادر و خواهر و برادرم سختی بکشن. چقدر سخت بود تظاهر به سرزندگی و ایستادگی.الان که یاد اون روزا افتادم ، اشکم صفحه گوشی رو خیس کرد.ولی یادش بخیر و خدا رو شکر که الان خواهر و برادرم خوشبختن و من هنوز و با افتخار نوکری مادرم رو میکنم.

من در سال 59 سرباز ارتش بودم و در لشگر 28 کردستان خدمت می کردم با آنکه آن زمان کردستان امنیت کامل نداشت یک سرباز هم باید مشکلات خاص آن زمان را تحمل میکرد هم دوری خانواده را هم با ضد انقلاب میجنگید هم با ارتش صدام هم با پس مانده های رژیم طاغوت هم درمقابل شرارت منافقین و بنی صدری ها و مشکلات متعدد دیگر درعين حال دوران سربازی یکی از شیرین ترین مقاطع زندگی ام به حساب می آید لذا به عزيزان سرباز توصیه می کنم قدر این دوران را بدانند

برو خداراشکر کن سرباز وگرنهالان بیکاربودی