برای اینکه آموزش ما بچه ها رو استرسی کرده ، اول که بند ناف بچه ها رو بریدند تو گوششون گفتند کنکووووررر !

1. متاسفانه بعد از برجام بیشتر شاخص های ما از جمله شتاب علمی نزولی شد.
2. لطفا موارد و سرفصل های این آزمون ها در یک گزارش تحلیل شود.

سالهاست که مدرسه و دانشگاه دارند با شیوه های کنکورگرایی و مقاله گرایی پیش میروند و نتیجه اش را هم داریم می بینیم. از همین رتبه دانش آموزها در آزمون های بین المللی گرفته تا سیل فارغ التحصیلان بیکار.
کاش یک مدت هم روش آموزشیمون رو تغییر می دادیم. هزینه ی زیادی هم نداره؛ فقط کافیه کنکور حذف بشه و دانش آموزها به جای تست زدن، مهارت یاد بگیرند. (اینطور، کلی هم در هزینه های صرف شده برای کنکور، صرفه جویی میشه). دانشگاه ها هم به جای اینکه هر روز پشت سر هم مقاله های بی فایده تولید کنند، سعی کنند اولاً مهارت شغلیِ دانشجوها رو تقویت کنند و ثانیاً به جای کارهای متفرقه (مثل مقاله) سعی کنند با درس دادنِ صحیح، سطح علمی دانشجوها رو واقعاً بالا ببرند.

باورم نمیشه ما نوادگان بوعلی سینا و خیام و خوارزمی و ... هستیم و از بین ۵۸ کشور رتبه ی ۵۰ رو کسب کرده ایم.

جای تعجب نداره که چرا افت کردند
وقتی درداخل نیزنمره مفت والکی میگیرند
چه انتظاری درصحنه بین الملل ازشون داریم
من یک معلم هستم
ازطرف مدرسه واداره مجبورشدم که به دانش آموزان نمره بدم
وگرنه برام گرون تموم میشد
وضع درس خوندن ونمره گرفتن اینه واقعا؟؟؟

وقتی مدیران مدرسه و روسای آموزش و پرورش فقط نمره رو می‌بینند و به دبیران زحمتکش فشار می آورند نتیجه همین میشه . کنارش دبیرانی رو هم ببینید که به خاطر اینکه بچه ها خوب درس نمی خوندند و به اونها نمره کم دادند یا به حراست کشیده شدند و یا کلاس رو ازشون گرفتند .

کنکور + مقاله = آفت های علم و دانش

کنکور = بلای جان دانش آموز
مقاله = بلای جان دانشجو

سلام از روزی که طرح توصیفی وارد آموزش وپرورش شد ودانش آموزان بدون هیچ نمره ای وارد پایه ی بالاتر شدند واز این مهمتر دانسشرای مقدماتی راحذف کردند وبدون هیچ ضابطه ای معلم پذیرفتند کاملا بی سوادی دانش آموزان کاملا محرز بود ازاین بدتر هم می شود .وبه معلم ها هم هیچ بهایی نمی دن

حقیقت رو بهتون بگم که معلم هارو مجبور می کنن که به دانش آموزان الکی نمره بدن

ممنون از خبرنگاران عزیز که دغدغه ی مشکلات علمی کشور رو دارند. حداقل می فهمیم کسانی هستند که به فکر ما باشند. به خدا از این همه درس خوندن الکی و مقاله نوشتن بی فایده خسته شده ایم. امیدوارم هر چه زودتر در عمل شاهد تغییراتی در روند آموزش مدرسه و دانشگاه باشیم. این وضع خیلی ناامید کننده است.

بعد از حدود بیست سال درس خوندن در مدرسه و دانشگاه، به این نتیجه رسیده ام که ای کاش خانواده ام هیچ وقت منو به مدرسه نمی فرستادن. اگه از همون روز اول کنار دست یه مکانیک یا تعمیرکار، مشغول به کار می شدم، یا حتی به پرورش مرغ و گوسفند یا کشاورزی می پرداختم، الآن برای خودم کسی بودم.
اما الآن یک کوله بار پُر از مدرک و "مقاله ی علمی پژوهشی" دارم که حتی بابتش یک نون لواش هم بهم نمیدن. البته بابت این مدرک ها کلی لقب مثل "بی عُرضه" و "تنبل" و ... نصیبم شده!!!

من فقط افسوس می خورم که چقدر در دوران مدرسه، امید و آرزو داشتم و چقدر از نمره هام و رتبه کنکورم خوشحال شدم و با چه امیدی به دانشگاه رفتم.
اما همون سال های اول دانشگاه فهمیدم که توی مدرسه هیچ چیز یاد نگرفته ام و توی دانشگاه هم خبری از علم نیست و به این نتیجه رسیدم که باید انصراف از تحصیل بدم؛ اما وقتی فهمیدم که برای انصراف باید چقدر جریمه بدم، از زندگی هم ناامید شدم.

این نکته رو قبول دارم که حقوق معلم ها و استادهای دانشگاه کم هست؛ اما یقین دارم که اگر حقوق معلم ها و استادها صد برابر هم شود، باز هم مشکل تدریس در مدرسه و دانشگاه حل نخواهد شد. چون باز هم معلم ها مجبورند که دانش آموزها را برای کنکور آماده کنند و استادهای دانشگاه هم مجبورند دانشجوها رو مجبور به نوشتن مقاله های بی فایده کنند. مشکل اصلی مدرسه ها کنکور هست و مشکل اصلی دانشگاه ها، مقاله است. به نظر من وظیفه اصلی مدرسه اینه که دانش آموزها رو برای زندگی آماده کنه و وظیفه اصلی دانشگاه اینه که دانشجوها رو برای علم آماده کنه؛ اما متاسفانه همه چیز در دو کلمه ی "کنکور" و "مقاله" خلاصه شده است.

آیا حیف نیست که جذابیت و ارزش علم رو با چند تا کتاب تستی از بین ببریم؟ آیا حیف نیست علوم انسانی که حاصل قرن ها تلاش هزاران دانشمند و فیلسوف هست، در چندتا کتاب تستی خلاصه بشه؟

آیا حیف نیست ارزش "حساب دیفرانسیل و انتگرال" که یکی از مهمترین کشفیات علم ریاضی مدرن هست، با چند تا تست از بین بره؟ بهتر نیست به جای تست های کنکوری، به دانش آموزها یاد بدیم که همین حساب دیفرانسیل و حساب انتگرال هست که پایه و اساس تمام پیشرفت های مهندسی و سازه ها و کنترل و رباتیک و هوافضا و الکترونیک و آیرودینامیک و ... هست؟ آیا فهمیدن عمیق درس ها بهتر از تست زدن نیست؟

آیا حیف نیست که ارزش زیست شناسی و زمین شناسی که جزو ضروری ترین و جذابترین شاخه های علم هستند و هزاران دانشمند در هزاران سال گذشته برای پیشرفت و توسعه آن تلاش کرده اند را با تست و کنکور از بین ببریم؟

آیا حیف نیست که ارزش هندسه های اقلیدسی و نااقلیدسی که پایه و اساس نظریه های ابعاد و ابرفضا و فضا-زمان و نسبیت عام انیشتین و ... هستند رو با تست های کنکوری پایین بیاریم؟

چرا به جای تست زدن و مقاله نوشتن، دانش آموزها رو تشویق نمی کنیم که مهارت یاد بگیرند و واقعاً به سمت دانشمند شدن پیش برن؟ تا کی این وضع باید ادامه داشته باشه؟

بعضی از دوستان فقط دارند انتقاد میکنند و اعتراض دارند و ایراد میگیرند. اگر راه حل جایگزینی دارید برای کنکور و یا هر موصوع آموزشی بسم الله وگرنه در هر زمینه ای که هیچ اطلاعاتی نداری نظر نده.