داداشم ! ایران به این بزرگی یک روستای پر آب و چشمه اشو پیدا کن خانه ی سالم گلی روستایی دامداری کشاورزی از کم شروع کن اول به مزد غذای روزانه ی سالم قناعت کن بعد شغلی که به بهتر شدن وضع کمکت کنه این همه دختر سالم زیبای روستایی با اصالت ( نه تازه به دوران رسیده ندید بدید )و اهل زندگی وبی افاده! بسم الله عقیده و باور باید اصلاح بشه!

سلام داداش بزرگوار ۱۵:۵۴
به نظر من هم زندگی ساده توی یه روستا خیلی بهتر از این همه دویدن بی ثمر دنبال شغل های شهریه؛ اما یه نکته رو نباید فراموش کرد،
مگر می‌گذارند به همین راحتی بریم روستا برای خودمون شغل و زندگی ساده تشکیل بدیم؟؟
من خودم الان چندین ساله از روی اجبار دارم عمرم رو توی دانشگاه ها هدر میدم؛ چون اگه دانشگاه نرم، باید برم سربازی.
اگر این اجبارها نبود، من خودم بعد دبیرستان می‌رفتم روستای خودمون مرغ و گوسفند پرورش می‌دادم و دیگه نه مشکل شغل داشتم نه مشکل مسکن. الانم برای خودم کسی بودم. اما نمی‌گذارند.

داداشم ! ایران به این بزرگی یک روستای پر آب و چشمه اشو پیدا کن خانه ی سالم گلی روستایی دامداری کشاورزی از کم شروع کن اول به مزد غذای روزانه ی سالم قناعت کن بعد شغلی که به بهتر شدن وضع کمکت کنه این همه دختر سالم زیبای روستایی با اصالت ( نه تازه به دوران رسیده ندید بدید )و اهل زندگی وبی افاده! بسم الله عقیده و باور باید اصلاح بشه!

من درکت میکنم کسایی دیدم پسرشون بردن همون اداره که خودشون شاغل بودن...البیته من دخترم مجرد ۳۵ ساله وامسال آموزش وپرورش قبول شدم بدون سهمیه....پدرم سهمیه داره ولی دوست نداره که کارت بگیره ماهم چون عاشقشیم باهاش موافقیم با وجود اینکه خواهر برادرام بیکارن وخودمم تا حالا بیکار بودیم ازش در این مورد چیز ی نخواستیم

داداشم ! ایران به این بزرگی یک روستای پر آب و چشمه اشو پیدا کن خانه ی سالم گلی روستایی دامداری کشاورزی از کم شروع کن اول به مزد غذای روزانه ی سالم قناعت کن بعد شغلی که به بهتر شدن وضع کمکت کنه این همه دختر سالم زیبای روستایی با اصالت ( نه تازه به دوران رسیده ندید بدید )و اهل زندگی وبی افاده! بسم الله عقیده و باور باید اصلاح بشه!

برو دنبال کار بگرد کارگری کن

بزرگوار ۱۵:۵۷
آرم حتی اگر به زندگی ساده قانع هم باشه و کاری به کسی نداشته باشه، باز هم دیگران باهاش کار دارند و نمی‌گذارند زندگی کنه. اینو با تمام سلول های وجودم دارم حس می‌کنم.
مثلاً من از دانشگاه و کار اداری و شلوغی شهر و ... بیزار بودم و هستم. دوست دارم برم یک روستای ساده زندگی و کار کنم. خوشبختانه چندین سال از بچگیم رو هم توی دهات زندگی کردم و با محیطش غریبه نیستم و همه چیز هم فراهم هست، اما نمی‌گذارند برم. الان چندین ساله محکوم شدم که عمرم رو به اجبار توی دانشگاه سپری کنم. خیلی از همکلاس‌های دانشگاه هم از روی همین اجبار به دانشگاه اومده بودند.

موافقم

انشالله مشکل پسرتون حل میشه.....

شکر خدا تو منطقه ما از این رسما نیست....