سلام دایی من مینی بوس داشت آخر هفته کل دایی ها همراه ما بهترین ساعات رو داشتیم الان ازدواج کردم اما همسرم تا به حالجایی نرفتم خدارو شکر گذشته خوبی داشتم حالا با مشکلات مالی کنار اومدم اما دل خوشی به پولم نیست بهترین چیز محبته
اینا نوستالژی بچه های متولد دهه ۴۰ و ۵۰ هست که کودکی و نوجوانیشون در سالهای جنگ دهه ۶۰ گذشته.متولدان دهه ۶۰ خیلی کوچک تر بودن که خاطره پررنگ تری داشته باشن.به هر حال یادش بخیر دنیای شیرین و رنگارنگی بود در زمان خودش چه دلخوشی های جلبی که الان برای این نسل خنده داره برای ما نوستالژیک.
سلام چقدر دلم می خواست بشینم وبه یاد اون روزها گریه کنم. خدایا چه روزهای قشنگی داشتیم. یادش به خیر. یاد کسانی که اون روزها در کنارمان بودند ولی الان حسرت دیدارشان برایمان مانده
جامدادیه اهن ربای درش بعد یه مدت دیگه خوب کار نمیکرد میرفت ته، هی درش باز میشد زندگی ادم میریخت کف کلاس! صابونم التماسش باید میکردی قبل از پاره شدن حداقل کف بکنه! یادش بخیر!
یه متولد ۶۷
بعدش هم صابون کاغذی.