چون بدرد بازارکار نمی خوره

حالا برن یا نرن دانشگاه مگه چه فرقی به حال شون داره
بجز بعضی رشته ها مث پزشکی و پیراپزشکی و چند رشته انگشت شمار دیگه واقعا چیز خیلی خاصی آموزش نمیدن،یه سری دروس تئوری غیر کاربردی!
من که بعد از دو سال نیمه تمام دانشگاه رو رها کردم چسبیدم به کار و خیلی هم از این تصمیم راضیم

وقنی می بینن تحصیل کرده ها بیکارن میلی برای هزینه کردن برای تحصیل ندارن.
تازه کم کم قید ازدواج و بچه دارشدنم می زنن.
بهتره که سیستم آموزش کشور به فکر باشه و به دانش آموزان کارآفرینی را یاد بدن.

مقصر اینها این نظام آموزشی نابرابر تحصیلی و تفکیک مدارس ودرست کردن انواع مدارس دولتی و غیر دولتی و ....و.... است واقعا برای آینده کشور متاسفم که یک عده بی سواد سکان سواد کشور را به دست گرفته اند

من شش سال پیش لیسانس مهندسی برق گرفتم و دوسالم سرباز مرزبانی بودم،تا الان و امروز نتونستم شغل خوبی پیدا کنم و الان برای‌ ماهی دو تومن روزی 12 ساعت کار میکنم
همکارام همه دیپلم و زیر دیپلم هستن فقط یه‌ نفرشون کاردانی داره و مسئول کارگاهمون که رئیس منه و هروقت اراده کنه میتونه جوابم کنه فوق دیپلم داره،واقعا مجبورم وگرنه این شغل حق من نیست.

چون درس خوندن در ایران فقط سختی به همراه داره بدون هیچ نتیجه ای. الان برای آقایون پول تو دلالی و خانم ها پول تو آرایشگریه

فقر گرانی پول زیاد گرفتن دانشگاه ها و رشته های بیخود و سهمیه های زیاد حتی من کسایی از دوستام هستن که دانشگاه نرفتن فقط دیپلم گرفتن و ازدواج کردن چرا چون پدرشون پول نداشته بچش بره دانشگاه گفته یا دولتی میاری یا. شوهر میکنی نتوست بیاره شوهر کرد پول ندارن اقا جون‌ پووولللل ندارن خوانواده هاشون‌ تمام

من خودم فارغ التحصیل لیسانس زبان وادبیات فارسی دانشگاه اراک درسال هشتادودوهستم .درسال هشتادوشش هم فوق لیسانس علوم سیاسی ازدانشگاه أ‌زادخرم آبادم دوسال هم خدمت این بیست سال که زحمت کشیدم برای کاردرآزمون ادواری درشهرتهران قبول شدم امابرای مصاحبه درکمال ناباوری ردشدم به قرآن قسم چهارده ساله فقط کارم گریه وزاری است چراچون پارتی نداشتم حتی برای کاری که قانونی قبول شدم خانواده فشارآوردندگفتنددنبال دکترابروگفتم تااینجاهم اشتباه کردم الآن هم مستأجرم بادوتابچه کارگری می کنم حالامیدانیدچراتعداددانشجوکم شده برای اینکه امیدی به آینده نیست بیست سال زحمت بکشی دریک لحظه کافیه درمصاحبه طرف ازریخت توخوشش نیادالبته مسببین بدبختی ام و افرادی که دنیایم راسوزاندندبخداواگذارکردم الآن هم فقط مرگ به من دلخوشی می دهد باکدام امیددرس بخوانیم کاش ازهمان اولش کارگری می کردم الآن برای خودم کسی بودم

به خدا قسم دیگه حال و حوصله ی پشت کنکور موندن رو ندارم
خدایا یا فکری به حالم بکن یا اینکه بکش مارو تا ازین همه بدبختی راحت بشیم
هی نوجوانییییی

متاسفانه فعلا در ایران بغیر از رشته تجربی رشته های دیگه بازار کار ندارن ما باید رشته های پزشکی و غیره رو بعنوان یه شغل تصور کنیم نه کلاس تازه با وجود سهمیه های موجود قالبا افرادی بیسواد در راس قرار میگیرند و تازه میگند چرا مغزها فرار میکنند به امید اون روزی که نظام بیمار آموزش و پرورش کشور ما سامان بگیره

سلام.
من خودم اخرای تحصیلیم هست به مشکلاتی خوردم که خدمتتون بیان میکنم:
۱.درچهار سال تحصیل دانشگاهی بعضی از دروسی رو که پاس کردم نه به درد دینم میخوره نه دنیام و بی ربط و بی کاربرده فقط هزینه و وقت من سوخت شد همون طور که رهبر هم انتقاد کرد از این مسئله
۲.الان با مشکلی به اسم سربازی دست و پنجه نرم میکنم.اگر برم و برگردم تمام درسام یادم میره.سربازیم مرتبط به رشتم نیست.زمانی که برمیگزدم باید از صفر شروع به مطالعه کنم.سربازی به شکل قدیمی اداره میشه.و قد علم کرده و سدی شده جلوی ما جوان ها
۳.کار به راحتی گیر نمیاد اگر گیر بیاد مثلا کارگر کارواش میخوان مرتبط به رشتم نیست.اداره ها استخدام نمیکنن اگر کنن پروسه خیلی سخت داره تا بشه قبول شد نزدیک به محال.
سوال اینجاست من که اخر درسمه و بعد از کلی تلاش تازه به هیچ و پوچی رسیدم چند سالگی میخوام سرکار برم؟چند سالگی ماشین دار خونه دار بشم؟چند سالگی خانواده تشکیل بدم؟
حالا اینایی رو که من الان میبینم طرف از اول که میخواد انتخاب رشته کنه میبینه و نمیاد دانشگاه دیگ.
البته توصیه بزرگتر ها به خودم همیشه این بود که بالاخره درس روزی بدرد میخوره.شمام این توصیه بزرگتر هارو درظر بگیرید.

البته یکی دیگه از دلایلش میتونه سوالات فوق استاندارد (؟؟؟؟!!!!)کنکور باشه که سال به سال هم به این استاندارد بودن افزوده میشه جوری که دانش آموزان مناطق محروم امیدی براشون باقی نمیمونه. نمونش کنکور افتضاح امسال بود . شما دارید شعار میدید و از مافیا های کنکور بد میگید ولی چیزی که دیده میشه اینه که شما هم کم از مافیاهای کنکور ندارید. سختی غیر استاندارد سوالات کنکور باعث رونق گرفتن بازار همین مافیاها میشه و کسی که ضرر میکنه فقط و فقط دانش آموزانی هستن که امکان شرکت در این کلاس ها و آزمونها رو ندارن. چطور از دانش آموزی که رویای پزشکی داره ولی به خاطر نبود کلاس و آزمون و سهمیه های مختلف نتونسته رتبه مناسبی بیاره انتظار انتخاب رشته دارید؟شاید کسی بگه خوب رشته پایین تری انتخاب کنه ولی این ظلم مطلقه که نظام آموزشی جوری هست که فقط بچه های کسانی که وضعیت مالی خوبی دارن میتونن به جاهای خوب برسن. ما درس میخونیم که زندگیمونو عوض کنیم مگه غیر از اینه؟

تو جامعه ای که مدرک فوق لیسانس میگیری و هر جا واسه استخدام میری،میگن حقوق وزارت کار و تو درامدت تاثیر نداره.تو مملکتی که همه چی پارتیه و تحصیلات تاثیری نداره و به زور کار پیدا میشه مگه عقلش کمه آمدم.ما هم که خوندیم پشیمونیم والل

اگر از همون دوران مدرسه، آدم روی یک شغل درست و حسابی تمرکز کنه، دیگه تا ۳۰ سالگی، سرمایه لازم برای زندگی رو جمع آوری می‌کنه. اما وقتی تا این سن اسیر درس و سربازی و کارهای حاشیه ای باشی، تازه از ۳۰ سالگی باید دنبال شغل باشی.

وقتی من دبیرستانم تموم شد، می‌خواستم برم سر کار و کوچکترین علاقه ای به دانشگاه نداشتم. اما مشکلی وجود داشت به اسم سربازی. اگر با مدرک دیپلم به سربازی می‌رفتم، سرباز صفر میشدم و به هیچ وجه امکان امریه هم نداشتم. این شد که کاملاً به اجبار به دانشگاه رفتم و چندین سال در رشته ای که اصلاً علاقه نداشتم درس خوندم و طبیعتاً نه درس یاد گرفتم نه مهارت. بعد از لیسانس هم به دلیل اینکه هیچی از دانشگاه یاد نگرفته بودم و پارتی هم نداشتم، احتمال کار و امریه برام خیلی کم بود و تنها راه پیش رو این بود که بدون کوچکترین علاقه ای تا فوق لیسانس و دکتری ادامه بدم با این امید که شاید طرحی مثل سربازی حرفه ای تصویب بشه. حالا تازه سربازی مونده، کار و مهارت هم ندارم. و تازه بعد از سربازی که حدود ۳۰ سالم بشه باید دنبال شغل بگردم. لازمه اینو بگم که فقط من اینجوری نبوده ام و بیش از نصف همکلاسی‌هایی که در دانشگاه دیده ام از روی ناچاری و بی‌هدف به دانشگاه اومده اند.