استادهای دانشگاه، دانشجوها رو مجبور به نوشتن مقاله های بیفایده و صدمن یه غاز می کنند. چون زحمت و هزینه نوشتن این مقاله ها بر عهده دانشجوهاست و مفتکی به اسم استادها چاپ میشه .
مثلاً یه استاد دانشگاه ۵۰۰ تا مقاله به اسمش چاپ شده. و این مقاله ها باعث میشه امتیاز و رتبه استادها بالا بره و حقوقشون افزایش پیدا کنه و بعداً هم جزو سوابقشون میشه. مثلاً میگن فلان استاد ۵۰۰ تا مقاله نوشته. هیچکس هم نمیدونه که این مقاله ها رو دانشجوها نوشتن و به اسم استادها چاپ شده.
اما به مسائل صنعتی و حل مشکلات جامعه و صنعت و ساخت تجهیزات و قطعات مورد نیاز صنایع نمی پردازند، چون اینکار دوتا مشکل داره؛ مشکل اول اینکه دانشجوها نمی تونن به تنهایی این چیزا رو بسازن و زحمت داره و استادها مجبورن به خودشون زحمت بدهند. مشکل دوم اینکه این کارها چندان پول توش نیست. و احتمالش کمه که باعث افزایش حقوق استادها بشه. اما مقاله همیشه باعث امتیاز و افزایش حقوق استادها میشه. گرچه مقاله نوشتن هیچ فایده ای برای کشور و پیشرفت علم نداره، اما چون بوی پول میده، استادها علاقه شدیدی به نوشتن مقاله دارند و حتی اصلاً درس و پایان نامه دانشجوها هم چندان براشون مهم نیست. فقط و فقط مقاله و مقاله و مقاله.... هر چه بیشتر بهتر.
وقتی درس بخونی و مدرک بگیری بعد برای کار به اداره یا جایی درخواست میدی بعد میبینی یکی که دیپلم داره بکار گرفته اند میپرسی چرا میگن الان اگه دیپلم داشته باشی زودتر کار گیرت میاد .اینارو دیدم که میگم پس درس بخونه ادم که چی بشه
نمی دونم چرا یه عده با آه و حسرت آرزوی دانشگاه رفتن دارند؟؟؟؟؟؟؟؟
مگر کسی جلوی شما رو گرفته؟؟؟
خَب برید دانشگاه؛ الان صندلی های دانشگاه ها خالی مونده.
من خودم کنکور ارشد از حدود ۲۰۰ تا سوال، ۳ یا ۴ تا سوال جواب دادم، رشته مهندسی روزانه دانشگاه دولتی قبول شدم. چون اصلاً نمیخواستم دانشگاه برم. اما به هر حال از روی اجبار رفتم. توی دانشگاه هم حدود ۲۰ نفر هم ورودی داشتیم که همون هفته اول ۱۰ نفرشون انصراف دادند. ترم های بعدی هم کلاً ۶ نفر ازشون باقی موند. کلاسامون اکثراً دونفره یا سه نفره بود.
اصلاً کسی دانشگاه نمیره دیگه. این همه آه و حسرت برای چیه؟ اگر واقعاً آرزوی درس خوندن دارید، مطمئن باشید خیلی راحت دانشگاه قبول میشید. فقط بحثی که هست، چند تا دانشگاه که اسمشون کمی معروف شده، برای ورود به اونها کمی رقابت هست، اما بقیه دانشگاه ها خالی هستند.
هر ساله این حرفا رو میزنن اما باز هم در نهایت جر جانبازا و افرادی محدود کسی قبول نمیشن واقعا برا این کشور متاسفم که استعداد های جوانانش را بخاطر سهمیه جانبازی کنار میزنه و در نهایت کشور میرسه به این وضعیت بد که نمیتونن یه قیمت مرغ را ثابت نگه دارن
الان ۵۰ درصد دانش آموزها تصمیم گرفته اند به جای دانشگاه، به فکر کار و زندگی باشند. اگر سربازی هم اختیاری بشه، دیگه همین ۵۰ درصد هم خیلیاشون نمیرن دانشگاه. و دیگه کاملاً صندلی دانشگاه ها خالی می مونه. و طبیعتاً کنکور هم حذف میشه. و بنابراین، اضطراب و فشار روحی و هزینه های ناشی از کنکور هم حذف میشه. و تعداد کمی از دانش آموز ها که واقعاً به درس علاقه دارند به دانشگاه میرن.
دانشگاه ها هم به دلیل تعداد دانشجوی کم، مجبور میشن فقط استادهای باسواد رو نگه دارند و استخدام کنند و همچنین امکانات رفاهی بیشتری برای دانشجوها و استادها فراهم میشه.
اون کسانی هم که دانشگاه نرفته اند، وارد شغل و کار میشن و زودتر ازدواج می کنند و بدین ترتیب، مشکلات اقتصادی و بیکاری و سن ازدواج و جمعیت و ... هم حل میشه.
داداشا بعد متوجه شدین. انتخاب رشته برا اساس آزمون حدود 13% کل رشته ها و صندلی های رو شامل میشه و بقیه رشته ها بر اساس معدل و سوابق تحصیلی انتخاب می شن.
طبیعیه فقط رتبه بالاها انتخاب رشته بر اساس آزمون انجام میدن و رتبه پایین تر ها میرن سراغ سوابق تحصیلی.
لطفا اطلاعاتتون کامل کنید بعد تحلیل بفرمائید.
کسیکه با سوابق میره دانشگاه یا رتبه خوب نمیاره دلیل نیست که کندذهن باشه یا هوشش پایین تر . اتفاقا این افراد بیشتر تلاش میکنن.اونی ک با کنکور میره وقتی پاش یه دانشگاه رسید بخور وبخواب میکنه
ناشناس
۱۸:۲۱ ۲۷ مرداد ۱۴۰۰
طبق معمول بعضی از هموطنان مثل مسئولین به جا راهکار برای حل مشکل به شعار دادن رو اوردن
تبعیص و رانت موسسات اموزشگاه های کنکوری و سهمیه ای کردن علم باعث شده دانش اموزان و والدین انها قید رفتن به دانشگاه های ایران را بزنند و راه های منطقی دیگری برای موفقیت در زندگی انتخاب کنند. اگر این مشکل حل نشود فردای ایران از افغانستان بدتر خواهد بود.
کاملاً مشخصه وقتی افراد با مدرک ارشد و دکترا از دانشگاه های معتبر دولتی بیکار هستند دیگه انگیزه ای برای این جوون ها باقی نمی مونه این همه زحمت بکشند درس بخوانند غربت رو تحمل کنند در نهایت تو خونه بشینند و حسرت بخورند.
اگر همه ایرانیان دکترا و پرفسور باشند ایرادی دارد؟؟!!!
راه کسب دانش نباید بسته شود و افراد برای فراگیری دانش و یا ماندن سر جای خود و ندانستن و نخواندن مختیار باشند و هر که خواست درس بخواند مانعش نشویم.
برو از یک مهندس و دکتر مملکت جدول ضرب بپرس بعد تشویق مدرک فیک کن
ناشناس
۱۸:۱۳ ۲۷ مرداد ۱۴۰۰
اصلا ایرادی نداره اما قبل ازاینکه کامنت بزارید فکر کنید. مگه ممکنه که همه دکتر و مهندس بشن؟ برو یه بار دیگه متن زو بخون ببین چی گفته.اونایی که درس خوندن همه بی کارن
ناشناس
۱۸:۳۸ ۲۷ مرداد ۱۴۰۰
من نمی خواهم دکتر و پروفسور شوم.
مگر زور است؟
بعضیا چنان صحبت می کنند انگار جلوشون رو گرفتن که نرن دانشگاه.
الان این خبر داره میگه نصف افراد واجد شرایط، به دانشگاه نرفته اند.
الان خیلی از صندلی های دانشگاه ها خالیه.
اصلاً کسی علاقه به درس نداره.
ناشناس
۱۹:۳۰ ۲۷ مرداد ۱۴۰۰
متاسفانه شما درس و مدرک را با علم و دانش اشتباه گرفته اید
ناشناس
۱۷:۰۲ ۲۷ مرداد ۱۴۰۰
هر چه قدر خیران و دولت و مردم در این کشور دانشگاه بسازند باز هم کم است پس مشکل ما داشتن دانشگاههای خوب و فراوان و استادان فهمیده نیست مشکل اصلی وجود کنکور بی خاصیت است.
و تلاش مسولان برای ساخت کارخانجات فراوان و اشتغال فراوان .
خبر داره میگه دانشگاه ها همین الانم خالی موندن،
میگی بازم بیان بسازن؟؟؟؟؟؟؟؟
ناشناس
۱۹:۰۸ ۲۷ مرداد ۱۴۰۰
که چی بشه؟؟؟؟
این همه پول صرف ساختن دانشگاه بشه ؟؟؟؟؟؟
الان خیلی ها دانشگاه نمیرن. ما هم که رفتیم پشیمونیم. دانشگاه ها همه خالی اند، دوباره دانشگاه جدید بسازند؟؟؟؟؟؟؟
به جای این کار، بهتر نیست پول و سرمایه صرف ساختن کارخونه و کارگاه های تولیدی و ایجاد اشتغال بشه که مشکل شغل و ازدواج و جمعیت و ... حل بشه؟؟؟؟
آخه دانشگاه چه مشکلی از مردم حل میکنه؟؟؟؟؟
من هم تا ارشد خوندم فكر كردم عمرم تلف شده چون هيچ جا كار و شغل نبود تا اين كه يكي از دوستام كه رفته بود خارج راه اپلاي رو يادم داد الان اينجا حداقل سربار كسي نيستم خرج اجاره يك خونه و اب وغذا تفريح ام بهم ميدن تازه دانشجو دكترا هم هستم
ناشناس
۰۳:۴۴ ۲۸ مرداد ۱۴۰۰
سقف که روی سر شماست حاصل تحقیقات و پیشرفت های اکادمی های مهندسی هست چرا ژاپن زلزله 9 ریشتری رو دفع کرد؟؟ اگر دانشگاه بد بود همه سقف ها طاق ضربی بود و کل ژاپن ویرانه.... مسئله اینجاست که دانشگاه برای همه نیست دانشگاه برای سرگرمی نیست
مثلاً یه استاد دانشگاه ۵۰۰ تا مقاله به اسمش چاپ شده. و این مقاله ها باعث میشه امتیاز و رتبه استادها بالا بره و حقوقشون افزایش پیدا کنه و بعداً هم جزو سوابقشون میشه. مثلاً میگن فلان استاد ۵۰۰ تا مقاله نوشته. هیچکس هم نمیدونه که این مقاله ها رو دانشجوها نوشتن و به اسم استادها چاپ شده.
اما به مسائل صنعتی و حل مشکلات جامعه و صنعت و ساخت تجهیزات و قطعات مورد نیاز صنایع نمی پردازند، چون اینکار دوتا مشکل داره؛ مشکل اول اینکه دانشجوها نمی تونن به تنهایی این چیزا رو بسازن و زحمت داره و استادها مجبورن به خودشون زحمت بدهند. مشکل دوم اینکه این کارها چندان پول توش نیست. و احتمالش کمه که باعث افزایش حقوق استادها بشه. اما مقاله همیشه باعث امتیاز و افزایش حقوق استادها میشه. گرچه مقاله نوشتن هیچ فایده ای برای کشور و پیشرفت علم نداره، اما چون بوی پول میده، استادها علاقه شدیدی به نوشتن مقاله دارند و حتی اصلاً درس و پایان نامه دانشجوها هم چندان براشون مهم نیست. فقط و فقط مقاله و مقاله و مقاله.... هر چه بیشتر بهتر.
مگر کسی جلوی شما رو گرفته؟؟؟
خَب برید دانشگاه؛ الان صندلی های دانشگاه ها خالی مونده.
من خودم کنکور ارشد از حدود ۲۰۰ تا سوال، ۳ یا ۴ تا سوال جواب دادم، رشته مهندسی روزانه دانشگاه دولتی قبول شدم. چون اصلاً نمیخواستم دانشگاه برم. اما به هر حال از روی اجبار رفتم. توی دانشگاه هم حدود ۲۰ نفر هم ورودی داشتیم که همون هفته اول ۱۰ نفرشون انصراف دادند. ترم های بعدی هم کلاً ۶ نفر ازشون باقی موند. کلاسامون اکثراً دونفره یا سه نفره بود.
اصلاً کسی دانشگاه نمیره دیگه. این همه آه و حسرت برای چیه؟ اگر واقعاً آرزوی درس خوندن دارید، مطمئن باشید خیلی راحت دانشگاه قبول میشید. فقط بحثی که هست، چند تا دانشگاه که اسمشون کمی معروف شده، برای ورود به اونها کمی رقابت هست، اما بقیه دانشگاه ها خالی هستند.
دانشگاه ها هم به دلیل تعداد دانشجوی کم، مجبور میشن فقط استادهای باسواد رو نگه دارند و استخدام کنند و همچنین امکانات رفاهی بیشتری برای دانشجوها و استادها فراهم میشه.
اون کسانی هم که دانشگاه نرفته اند، وارد شغل و کار میشن و زودتر ازدواج می کنند و بدین ترتیب، مشکلات اقتصادی و بیکاری و سن ازدواج و جمعیت و ... هم حل میشه.
طبیعیه فقط رتبه بالاها انتخاب رشته بر اساس آزمون انجام میدن و رتبه پایین تر ها میرن سراغ سوابق تحصیلی.
لطفا اطلاعاتتون کامل کنید بعد تحلیل بفرمائید.
همش خود خوانیه
من کلاس دهمی هم اگه حق انتخاب داشتم درس نمیخوندم تا مدارس باز بشه ولی من مجبورم که ادامه بدم
راه کسب دانش نباید بسته شود و افراد برای فراگیری دانش و یا ماندن سر جای خود و ندانستن و نخواندن مختیار باشند و هر که خواست درس بخواند مانعش نشویم.
مگر زور است؟
بعضیا چنان صحبت می کنند انگار جلوشون رو گرفتن که نرن دانشگاه.
الان این خبر داره میگه نصف افراد واجد شرایط، به دانشگاه نرفته اند.
الان خیلی از صندلی های دانشگاه ها خالیه.
اصلاً کسی علاقه به درس نداره.
و تلاش مسولان برای ساخت کارخانجات فراوان و اشتغال فراوان .
میگی بازم بیان بسازن؟؟؟؟؟؟؟؟
این همه پول صرف ساختن دانشگاه بشه ؟؟؟؟؟؟
الان خیلی ها دانشگاه نمیرن. ما هم که رفتیم پشیمونیم. دانشگاه ها همه خالی اند، دوباره دانشگاه جدید بسازند؟؟؟؟؟؟؟
به جای این کار، بهتر نیست پول و سرمایه صرف ساختن کارخونه و کارگاه های تولیدی و ایجاد اشتغال بشه که مشکل شغل و ازدواج و جمعیت و ... حل بشه؟؟؟؟
آخه دانشگاه چه مشکلی از مردم حل میکنه؟؟؟؟؟