در ایران۳۰ درصد افراد که درپایینترین سطح قرار دارند وبسیار حقشان خورده میشود وبیشترین سختی رامیکشند،کلا فراموش شده اند(مانند فقرا،بیکاران،ناتوانان،زباله گردها،بعضی روستاییان وحاشیه نشینان ودامداران وکشاورزان خرد وکارگران روز مزد و...) وهر کجا صحبت از اعتراض واعتصاب و دادن حق است مربوط به اقشار نزدیک به متوسط وبالاتر است،در صورتی که دادن حق باید از کسی که بیشتر حقش خورده شده شروع شود،کشوری با اینهمه منابع نباید اینقدر فقر داشته باشد،بهتر است از کشورهای دیگر که اینقدر هم ادعای عدالت ندارند الگو بگیرید،عده ای از پر خوری وعده ای از گرسنگی بیمارند.اگر هست باید برای همه باشد واگر نیست همچنین.
کسایی ک شغل ازاد دارند هرچی گرون بخرن گرون میفروشن یا هرچی گرون بشه دستمزدشونو گرون میکنن اما حقوق بگیرای دولتی اینطور نیست طبق تورم بالا نمیره درامدشون کاش حقوقارو چند بار در سال مورد بررسی قرار میدادن بجای سالی یک بار
بجای افزایش حقوق کارمندان و کار گران با ایجاد امکانات سفر با احداث آپارتمانهای واحدهای کم مساحت شرایط را برای اسکان کارمندان برای سفر به شمال کشور و شهرهای زیارتی فراهم کنید تا هزینه سفر کم شده و با پرداخت تسهیلات قرض الحسنه با بهره ۴ درصد شرایط رابرای ساخت مسکن و همچنین ساخت خانه های سازمانی برای کارگران در محل کار فراهم شده تا بدینوسیله بجای افزایش حقوق بر حسب تورم بخش قابل توجهی از مدینه زندگی و تامین آینده کارمندان و کارگران فراهم شده و سلامت اداری و دلگرمی کارکنان نسبت به محیط کار فراهم شود لازم نیست تمامی افزایش حقوق بصورت افزایش درصد پرداختی باشد پرداخت غیر نقدی از افزایش تورم تا حدودی جلوگیری می کند و تشکل مراکز خرید از فروشگاهایی که متعلق به تمامی کارکنان وزارتخانه ها به صورت مشترک است در مراکز استانها و شهرهای پر جمعیت هزینه زندگی کارکنان دولت وکارکنان لشکری فراهم می شود.
آقا شما رو به امام زمان به فکر ما کتابداران مظلوم باشید.
با فوق لیسانس و هفده سال سابقه دریافتی مون پنج میلیون و خوردی هست.
ما باید چه کار کنیم به کی بگیم کجا فریاد بزنیم؟
مجلس باید قانون سرطانی نهاد کتابخانه های عمومی رو اصلاح کنه ولی کی به فکر ماست؟
نوبت کشوری لشکری که رسید باید منابع مالی تامین بشه
برای بقیه تامین بود
فقط ما کشک بودیم
۵ماه فرصت کم بوده براشون
بازم وقت میخان
واقعا زشته
خیلی هم زشته
بابا کل بازنشسته های بیچاره سنشون بالاست و نصف حقوقشون خرج مریضی و درمان میشه
میفهمین؟
یا نمیفهمین؟
با فوق لیسانس و هفده سال سابقه دریافتی مون پنج میلیون و خوردی هست.
ما باید چه کار کنیم به کی بگیم کجا فریاد بزنیم؟
مجلس باید قانون سرطانی نهاد کتابخانه های عمومی رو اصلاح کنه ولی کی به فکر ماست؟
۵ماه وقت کم شون هست