خدای من!

تو گفتی به حق و چه صادقانه و صمیمانه که:

« ای ایمان آورندگان! یاد خدا کنید، زیاد و همیشه و هر آن و هر لحظه و تسبیح و تنزیه او کنید هر صبح و شام ».

گفتنی به حق و چه بزرگانه و دلسوزانه که:

« یادم کنید تا از یادتان نبرم، بخوانیدم تا دست گیرم، رو سوی من کنید تا به سویتان بیایم».

پس تو فرمان یاد خویش دادی و تو نیز وعده وفا فرمودی.

هم یاد کردن ما تو را، لطف توست و هم یاد کردن تو، ما را.

فرمودی که حضورت را در دلمان مستدام کنیم تا تو نیز از یادمان نبری.