*ابراهیم کارد بر گلوی فرزند می‌گذارد که ناگاه خداوند گوسفندی را بر بال فرشته ای بر ابراهیم می‌فرستد که به جای فرزند، این گوسفند را قربانی کن که رویای تو راست آمد.

*بیشتر مفسران گفته‌اند که خداوند در این واقعه ابراهیم را در موضع امتحان قرار داده تا میزان اخلاص و تسلیم و رضای او مشخص شود و ابراهیم از این امتحان سربلند بیرون آمده است.

*بدیهی است که خداوند هرگز پیامبری را به کشتن فرزند امر نمی‌کند و این داستان آکنده از رمز و رازهایی است که بعضی از آن‌ها در ادب پارسی منعکس شده است.

*شیعیان داستان قربانی را به اسماعیل مربوز می‌کنند و اهل سنت و مسیحیان آن را منسوب به اسحاق می‌دانند. مولانا نظر به معنای حقیقی داشته و توجهی به حقیقت تاریخی آن ندارد و ضمن آن رمز و رازهایی از داستان را گشوده است:

همچو اسماعیل پیشش سر بنه     شاد وخندان پیش تیغش جان بده

سر نهد در پیش، اسماعیل وار     کارد بر حلقش نیارد کردگار