کد خبر: ۴۵۲۰۹۸۰
تاریخ: ۰۲ شهريور ۱۳۹۲ - ۲۰:۱۵
نیایش شبانه/خدایا! دستم بگیر که از اصلاح خود ناامیدم
نیایش فرصتی است برای پیوند با بی‌کرانه‌ها، زمانی است برای یافتن خویشتنِ خویش، عرصه‌ای است برای عرضۀ مخلوق به خالق. هر شب قطعه‌ای از تلاش برای این پیوند را پیشکش چشمان شما کاربران عزیز می کنیم.
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
أَنَا الَّذِی أَعْطَیْتُ عَلَی مَعَاصِی الْجَلِیلِ (الْمَعَاصِی جَلِیلَ) الرُّشَا أَنَا الَّذِی حِینَ بُشِّرْتُ بِهَا خَرَجْتُ إِلَیْهَا أَسْعَی
من آن کسم که بر معصیتهای بزرگ رشوه داده من آن کسم که هنگامی که مژده پیش آمد گناهی به او دادند بسوی آن گناه شتابان می‌رفت
وَ قَدْ نَزَلْتُ مَنْزِلَهَ الْآیِسِینَ مِنْ خَیْرِی (حَیَاتِی) فَمَنْ یَکُونُ أَسْوَأَ حَالاً مِنِّی
و اینک به جایی رسیده‌ام که از خوبی و اصلاح نفس خود به کلی ناامیدم‌پس از من بدحال و سیه روزگارتر کیست
إِنْ أَنَا نُقِلْتُ عَلَی مِثْلِ حَالِی إِلَی قَبْرِی (قَبْرٍ) لَمْ أُمَهِّدْهُ لرَقْدَتِی وَ لَمْ أَفْرُشْهُ بِالْعَمَلِ الصَّالِحِ لِضَجْعَتِی
وای اگر من با چنین حال منتقل شوم به جانب قبری که برای خوابگاه خود مهیا نکرده و با عمل صالح فرش در آن بستر نگستردم
وَ مَا لِی لاَ أَبْکِی وَ لاَ أَدْرِی إِلَی مَا یَکُونُ مَصِیرِی
و چرا نگریم در صورتی که نمی‌دانم مصیرم تا کجاست
وَ أَرَی نَفْسِی تُخَادِعُنِی وَ أَیَّامِی تُخَاتِلُنِی وَ قَدْ خَفَقَتْ عِنْدَ (فَوْقَ) رَأْسِی أَجْنِحَهُ الْمَوْتِ
و اکنون می‌بینم که نفس با من خدعه می‌کند و روزگار با من مکر می‌ورزد در حالی که عقاب مرگ بر سرم پر و بال گشوده است
من آن کسم که بر معصیتهای بزرگ رشوه داده من آن کسم که هنگامی که مژده پیش آمد گناهی به او دادند بسوی آن گناه شتابان می‌رفت
وَ قَدْ نَزَلْتُ مَنْزِلَهَ الْآیِسِینَ مِنْ خَیْرِی (حَیَاتِی) فَمَنْ یَکُونُ أَسْوَأَ حَالاً مِنِّی
و اینک به جایی رسیده‌ام که از خوبی و اصلاح نفس خود به کلی ناامیدم‌پس از من بدحال و سیه روزگارتر کیست
إِنْ أَنَا نُقِلْتُ عَلَی مِثْلِ حَالِی إِلَی قَبْرِی (قَبْرٍ) لَمْ أُمَهِّدْهُ لرَقْدَتِی وَ لَمْ أَفْرُشْهُ بِالْعَمَلِ الصَّالِحِ لِضَجْعَتِی
وای اگر من با چنین حال منتقل شوم به جانب قبری که برای خوابگاه خود مهیا نکرده و با عمل صالح فرش در آن بستر نگستردم
وَ مَا لِی لاَ أَبْکِی وَ لاَ أَدْرِی إِلَی مَا یَکُونُ مَصِیرِی
و چرا نگریم در صورتی که نمی‌دانم مصیرم تا کجاست
وَ أَرَی نَفْسِی تُخَادِعُنِی وَ أَیَّامِی تُخَاتِلُنِی وَ قَدْ خَفَقَتْ عِنْدَ (فَوْقَ) رَأْسِی أَجْنِحَهُ الْمَوْتِ
و اکنون می‌بینم که نفس با من خدعه می‌کند و روزگار با من مکر می‌ورزد در حالی که عقاب مرگ بر سرم پر و بال گشوده است
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید