علی محتشمی متخصص اطفال در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: برخی از بدخوابی‌ها و از خواب پریدن‌های ناگهانی شیرخواران و کودکان دلیل جسمی مانند انواع عفونت‌ها یا خیس‌شدن پوشک یا دندان درآوردن یا غلت زدن و افتادن پتو (یا چیز‌های دیگر) بر راه تنفس اتفاق می‌افتد؛ در برخورد با چنین مشکلی نخست باید علت‌های جسمی و بیماری‌ها را بررسی کرد، اما اگر هر شب این داستان تکرار می‌شود، باید علت را در جای دیگری یافت.
وی بیان کرد: هراس شبانه یا night terror در پنج تا ۱۵ درصد کودکان ۴ تا ۶ سال رخ می‌دهد، هر چند ممکن است حتی در شیرخوارانِ نه ماهه هم دیده شود؛ از نظر تخصصی، این هراس‌های شبانه به دلیلِ بیدار شدنِ ناکامل از یکی از مراحل عمیق خواب است که در آن خواب دیده نمی‌شود.
بیشتر بخوانید: ترفند‌هایی برای تربیت صحیح کودکان
این متخصص اطفال ادامه داد: کودک در این حالت ممکن است ناگهان جیغ بزند و گریه کند و بلرزد، اما بیش از آن که ترسیده به نظر برسد، گیج و گنگ است؛ کودک حتی اگر چشم‌هایش باز باشد، اصلا بیدار نیست و متوجه وجود شما در کنارش نخواهد بود و اگر بتواند سخن بگوید روز بعد یادش نمی‌آید که دیشب چه رخ داده است.
تفاوت هراس شبانه با کابوس
محتشمی افزود: کودکی که دچار هراس شبانه شده در یکی از مراحل خواب گیر کرده است و به همین دلیل هوشیار نیست و با هیچ کاری آرام نمی‌شود و مادر و پدر خود را به وحشت می‌اندازد؛ تفاوت هراس شبانه با کابوس در این است که سن آغاز کابوس در سه الی چهار سالگی است و دیدن کابوس در مرحله دیگری از خواب رخ می‌دهد.
وی با اشاره به اینکه کودک در ساعت‌های نزدیک به سپیده‌دم از کابوس می‌پرد، گفت: کودک در این زمان تصور روشنی از عامل ترس خود دارد، به‌خوبی یادش می‌آید که چه خواب بدی دیده و چه بسا از به خواب رفتنِ دوباره هراس داشته باشد؛ هراس شبانه معمولا در یک سوم آغازینِِ خواب با گریه و جیغ شدید رخ می‌دهد و بیشتر در کودکانی دیده می‌شود که در درازای روز خسته شده‌اند، این وضعیت ممکن است از ۲ الی سه دقیقه تا سی دقیقه به درازا بکشد.
این متخصص اطفال بیان کرد: در این زمان، می‌توان به کودک شیر داد تا به مرحله عمیق‌تر خواب فرو برود و یا او را به بیرون خانه یا اتاق دیگری با دمای متفاوت برد تا شاید از خواب بیدار شود؛ یادتان باشد که کودک در این حالت اصلا بیدار نیست و نمی‌داند چه کسانی اطرافش هستند، پدر و مادر باید خونسرد بمانند و در کنار کودک بنشینند تا این وضعیت به پایان خود برسد.
آیا می‌توان از هراس کودک در شب پیش‌گیری کرد؟
محتشمی با بیان اینکه کودک طی ۱۵ تا ۲۰ دقیقه خود به خود آرام می‌شود و دوباره به خواب می‌رود، افزود: معمولا در این شرایط کودک روز بعد یادش نمی‌آید که چه ترسی در دل مادر و پدر خود انداخته است؛ کودکانی که با تن خسته و آشفته به بستر می‌روند بیشتر دچار هراس شبانه می‌شوند، شیرخواران (زیر یک سال) باید در شبانه روز ۱۳ الی ۱۴ ساعت بخوابند که شامل ۲ چُرت روزانه هم می‌شود و کودکان بزرگ‌تر به ۹ الی ۱۰ ساعت خواب با یک چرت یک‌ساعته روزانه نیاز دارند.
بیشتر بخوانید: اشتباه تربیتی که والدین در تربیت کودک مرتکب می شوند
وی اظهار کرد: اجازه دهید مدت چُرت روزانه کودک افزایش یابد یا صبح‌ها بیشتر بخوابد یا زودتر به خواب برود؛ پیش از خواب هم مدتی وقت بگذارید تا کودک به آرامش برسد و کارهایی، چون حمام‌کردن، لالایی، قصه‌خواندن و در آغوش کشیدن را انجام دهید، چون هراس‌های شبانه در نخستین بخش شب و پس از گذشت ۲ الی ۳ ساعت از به خواب رفتنِ کودک و معمولا در یک ساعت مشخص رخ می‌دهد.
این متخصص اطفال یادآوری کرد: می‌توان ۱۵ دقیقه پیش از آغاز این حالت، کودک را به آرامی از خواب بیدار کرد تا الگوی خواب و مراحل آن تغییر کند و هراس شبانه به دلِ دلبند شما راه نیابد.
انتهای پیام/