از خوش نوشی آب کوزه تا حرارت آتش تنور‌های گِلی/ هنری که پایش به وادی فراموشی باز شده است

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از بیرجند،  شارعیان یکی از سفالگران قدیمی و چیره دست شهر اسلامیه فردوس است؛ با او هم صحبت می‌شویم تا از کار برایمان بگوید.

او از نحوه آشنایی با سفالگری برایمان گفت: از سال ۱۳۷۵ دست به گِل شدم، کارگاه زدم و به طور مستقل شروع کردم به ساخت دست سازه‌های گلی، اما قبل از آن نیز همراه پدرم سفالگری می‌کردم.

شارعیان بیان کرد: مرغوب‌ترین خاک برای سفالگری، خاک رس است که به دلیل داشتن مقادیر زیادی آهن، سرخ رنگ است.

این سفالگر عنوان کرد: علاوه بر کارگاهی که در اسلامیه داریم یک کارگاه دیگر نیز در شهرستان فردوس دایر است، اما این روز‌ها کمتر کسی به شروع این کار ترغیب می‌شود و شاید بعد از ما کمتر کسی این کار را ادامه بدهد.

بازار داغ صادرات تنور‌های گِلی به مازندران

شارعیان سفالگر اهل اسلامیه گفت: محصولات کاربردی مختلفی مانند انواع کوزه ها، خمره ها، گلدان ها، اجاق و تنور‌های گِلی در کارگاهمان می‌سازیم.

او ادامه داد: دست سازه‌های سفالی به ویژه تنور‌های گِلی به شهرستان‌های قاین، بیرجند، فردوس، بشرویه، طبس و گناباد ارسال می‌شود.

شارعیان ادامه داد: تنور‌های ما مشتریان پر و پا قرصی از استان مازندران دارد و به صورت عمده به این استان ارسال می‌شود.

این سفالگر کارکشته اظهار کرد: با وجود اینکه در حال حاضر بازار فروشمان خوب است اما کمبود امکانات و مشکل تأمین زمین مناسب برای ایجاد کارگاه کارمان را سخت کرده است.

انتهای پیام/ س