کفش بیرجندی را احیاء می کنم/ شعاری با چاشنی عمل، ذوق و خلاقیت

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از بیرجند، هنر‌ها و صنایع قدیمی از جمله میراثی هستند که باید به آن‌ها توجه داشت و در جهت حفظ و احیای آن‌ها قدم برداشت.

کفش بیرجندی یکی از دست ساخته‌های مردمان این دیار است که چند وقتی بود به دست فراموشی سپرده شده بود و کسی سراغی از آن را نمی‌گرفت.

دو جوان خلاق و با استعداد بیرجندی با هدف احیای هنر دوخت کفش بیرجندی پا به عرصه تولید گذاشته اند و می‌خواهند علاوه بر درآمد زایی برای خودشان، برای بقیه نیز شغل ایجاد کنند.

از جلب توجه مشتریان تا بهبود درد پا

احمدی هنرمند کفش دوز بیرجندی می‌گوید: بسیار علاقه‌مند بودم که بتوانم هنر کفش بیرجندی را احیاء کنم و توجه مشتریان را به این سمت و سو بکشانم.

او ادامه می‌دهد: در کارگاهی که در آن به همراه دوستم مشغول به کار هستم، انواع پوتین‌ها را تولید می‌کنیم و حتی نیرو‌های نظامی نیز از این پوتین‌ها خریداری می‌کنند.


بیشتر بخوانید


در میانه گفتگو، یکی از نیرو‌های ارتشی به قصد خرید پوتین وارد مغازه شد و پس از انتخاب کفش مورد نظر خود به خبرنگار ما گفت: چند وقتی بود که درد پا و کمر امانم را بریده بود و پزشکان نیز بد بودن نوع پوتین را عامل آن می‌دانستند.

او افزود: از زمانی که از پوتین‌های تولید شده در این کارگاه که از چرم خالص است استفاده می‌کنم، تا حد زیادی درد پا و کمرم بهبود پیدا کرده است.

مشتری پسند بودن کفش های بیرجندی

دوباره با هنرمند بیرجندی به گفتگو نشستیم.

احمدی در خصوص ارسال محصولاتشان به شهر‌های دیگر کشور می‌گوید: در شهر‌های شاهرود، یزد، اهواز، همدان و بوشهر مشتریانی داریم که از کفش‌های تولیدی ما استفاده می‌کنند.

او بیان می‌کند: این هنر را در تهران آموزش دیده ام و شعار کاری ام نیز این است که کفش بیرجندی را احیاء می‌کنم.

احمدی عنوان می‌کند: مسلما ظرافت و کیفیت کفش دست دوز در مقابل کفش‌های صنعتی بسیار بهتر و بیشتر است و خوشحالیم که می‌توانیم به مردم محصولی مرغوب بدهیم.

کفش دوزی سنتی در بیرجند، هنری است ۳۰۰ ساله که روزگاری آوای رونق از آن به گوش می‌رسیده و حالا باید به جوانانی کمک کرد که می‌خواهند در راه تولید و احیای دوباره این هنر قدم بردارند.

انتهای پیام/ س