میدونین من آدم بدیم خیلی بد
اینجور نیس که از اول بد بودم بچگیم خیلی مهربون بودم همه رو دوست داشتمو به همه عشق میورزیدم
ولی از یه وقتی به بعد که من میگم سال های جهنمیه زندگیم کلا عوض شدم از همه بدم اومد بیرحم شدم خیانتکار سنگدل عوضی لاشی
مجبور شدم خودمو تنها کنم
یعنی هم خودم خودمو تنها کردم هم مجبورم کردن تنها بشم
خیلی بده که همه دست به دست هم بدن که تنها و ضعیفت کنن
هنوزم در ظاهر مهربونم خنده از لبم نمیره ولی پشت همش یه دروغه یه کلک فقط به خاطر منافعم گول میزنم همه رو
خیلی بهم فشار اومده کاریشم نمیتونم بکنم واقعا قراره تا ابد انقدر بی معنی زندگی کنیم ؟ اون معنی زندگی کجاس؟ دنیا نباید یکم مهربونتر و قشنگتر میبود؟
زندگی انسان مردم را با ضعف خود در مدیریت اقتصاد به باد فنا دادید
آن وقت میخواهید مردم افسرده و تنها نشوند
خودتان در کار خودتان حقایق را بگویید و روشنگری کنید
مسائل جامعه همه حل میشود
شما-شاید ندانید رسانه چه ابزار ارزشمندی است
همه چیز را نشان میدهد
و میتواند حل کند
شما از خودتان شروع کنید
حقایق را در صدا وسیما بگوئید
مردم افسرده نمیشوند از مشکلات
سلام . من تو سن ۱۶ سالگی ام کلی دوست داشتم و همه از بودن با من لذت میبردن . من دختری شاد و سرزنده و زیبا هستم و اعتماد به نفس بالایی هم دارم و همیشه برای دوستانم از دل و جان مایه میگذاشتم و بهترین بودم . اما به مرور در این سال ها انقدر بی معرفتی و بدی دیدم که نه تنها دانه به دانه دوستانم را حذف کردم بلکه دیگر کسی را به زندگی ام راه ندادم چون هیچکس را ندیدم که لایق خوبی هایم باشد . و حالا چند سال هست که بسیار تنها هستم . این تنهایی برای شخصی اجتماعی مثل من خیلی سخت است و من فقط ۲۱ سن دارم و دلم میخواهد سال های جوانی ام را کنار دوستانم خوش باشم نه در تنهایی ! شرط میبندم هیچکس فکرش راهم نمیکند که من انقدر تنها بوده باشم . دیگر طاقت ندارم و از خدا میخواهم یک بالاخره یک دوست لایق که حتی شده اندکی عقل و شعور داشته باشد پیدا کنم . برای همگی همین آرزو را دارم . شب خوش
هر کی احساس تنهایی میکنه و به اخر خط رسیده پیشنهاد میکنم یه بار فایل های رایگان روانشناسی قلب استاد شجاعی رو گوش بده، زندگی تون زیر و رو میشه مثل خودم:)
من 19 سالمه و به شدت احساس تنهایی میکنم حتی وقتی کنار خانوادم هستم نمیدونم چیکار کنم دلم میخواد مثل خواهرا و برادرم باهاشون ارتباط برقرار کنم اما خجالت میکشم و همیشه هم تو خونه تنها میمونم
من بعد از تموم شدن رابطم بشدت احساس تنهایی میکردم تا متوجه شدم دیگه برای کسی مهم نیست حالم بده یا خوب این خود منم که دارم اذیت میشم تصمیم گرفتم یه جور دیگه زندگی کنم یه کار خوبو شروع کردم و الان حالم خوبه دوتا نکته بگم دوست من که مسیر منو عوض کرد ؟دوست داشتی استفاده کن : دنیا ساخته شده واسه ادم های بیحیا (بیخیال پرو با اعتمادبه نفس شلوغ و پر هیاهو ) تو فقط یبار زندگی میکنی پس اونکاریو ک دوست داری اونچیزی که دوست داری انجام بده و بپوش اون رفتاری که ترو خوشحال میکنه رو انجام بده فقط به بقیه اسیب نرسون :) دوم کاری با اعتقاداتت ندارم اما از روزی که شروع کردم به نماز خوندن باور کن حالم خیلی بهتر شد/ خب همین دوتا تونست تو تایم کمی بهم کلی کمک کنه *** یه فرمول طلایی رو بهت بگم ؟ وقتی از ی نفر خجالت میکشی برو جلوش وایسا تو چشاش نگاه کن و محکم حرفتو بزن دفعه دوم دیگه اون نفر برات هییییچ ترسی نداره*** شاد باشید عشقااااای مننننننننننننننننننن
سیاوش
۰۱:۳۷ ۲۷ اسفند ۱۴۰۰
سلام
امیدوارم حال همه خوب وسلامت و پراز امید وخوشبینی و اعتمادبنفس ولبریزاز باورها واعتقاداتی باشه که برگ برنده ی زندگی باشه براتون...تا انجا که ایمان داشتن رو حس کنید..ایمان ب خود..به پندار، گفتار وکردارتون که مهرتاییددیگران رو بهمراه داشته باشه.و این ها همگی نیاز ب تدبیر وپشتکار وتلاش وجسارت داره با انعطاف وصبوری که بمرور ایجاد توازن میکنه براتون..تا جاییکه شکست خوردن رو مقدمه ودرب ورودی موفقیت میدونید.و به سعادت چنگ زده و کمال رو درشما ودرذهن خود میبینید وبالندگی میشه یکی از تاثیرات اون..مجموعن همگی یک شخصیت وکارکتر ویک هویت اجتماعی رو براتون رقم میزنه که هم شما از بودن دراجتماعات مختلف وهم جامعه بطورکلی خودش رو محتاج میدونه ب شما و این ایجاد احترام و پاسخ ب سوالاتیه که از اوان نوجوانی خصوصن شکل میگیره و بمرور ایجاد استرس واضطراب و چالشهایی میکنه که حول این تفکره اشتباهه که خود رو براساس نگاه های آدمهای اطرافمون و نحوه ی تعامل و احساسی که دریافت میشه درپی اینها ب سرعت سعی در تخریب و فرسوده کردن ساخته ها وپایه هایی که در شخص ریخته وپرداخته شده ودرحال ایجاد بنای شخصیتی با طبقات مختلفه
من15سالمه و از بچگی تا الان افسردگی دارم خیلی ناراحتم چون هیچ دوستی ندارم تو مدرسه هم تنهام بیشتر وقتا به خاطر اینکه هیشکی نمیخاد با من دوس باشه گریه میکنم فقط خواستم بگم اگه کسی مثل من هست بیاد با هم دوست بشیم لطفا
دوران سختی کاملا درکت میکنم منم زمانی که همسن تو بودم خیلی سر این موضوع رنج کشیدم و حتی هنوزه هنوزه هم تنهایم و اون شخص لایق رو پیدا نکردم
Helen
۱۳:۵۰ ۱۷ اسفند ۱۴۰۰
تنهایی ی حسه باید تنها باشی تا درکش کنی ممکنه دورت پر ادم باشه ولی بازم تنها باشی
ن تنهایی دخترام دست خودشون نیس بیاید از روی جنسیت حرف نزنیم چون هرکدوم مشکلات خودمونو داریم ک اون یکی نمیتونه تحمل کنه پسرا میتونن برن تو خیابون حداقل خودشونو خالی کنن اما ی قدم زدن ساده زیر بارون رو اغلب دخترا نمیتونن و مجبورن اینار با تیغ رو دستاشون خالی کنن :) بیایید همه همو درک کنیم اینجوریی دنیا جای بهتری میشه
سلام
من در اوایل ۱۱ سالگی افسردگی شدید داشتم و الان هم همه گزینه های مربوط به تنهایی و ... رو دارم و چون در سن نوجوانی هستم،همه منو بابت حرف هام مسخره میکنن.اگه همینجوری تا بزرگسالی پیش بره،فک کنم دیگه دیر بشه.
اما تنهایی به پیشرفت خیلی کمک میکنه
اینجور نیس که از اول بد بودم بچگیم خیلی مهربون بودم همه رو دوست داشتمو به همه عشق میورزیدم
ولی از یه وقتی به بعد که من میگم سال های جهنمیه زندگیم کلا عوض شدم از همه بدم اومد بیرحم شدم خیانتکار سنگدل عوضی لاشی
مجبور شدم خودمو تنها کنم
یعنی هم خودم خودمو تنها کردم هم مجبورم کردن تنها بشم
خیلی بده که همه دست به دست هم بدن که تنها و ضعیفت کنن
هنوزم در ظاهر مهربونم خنده از لبم نمیره ولی پشت همش یه دروغه یه کلک فقط به خاطر منافعم گول میزنم همه رو
خیلی بهم فشار اومده کاریشم نمیتونم بکنم واقعا قراره تا ابد انقدر بی معنی زندگی کنیم ؟ اون معنی زندگی کجاس؟ دنیا نباید یکم مهربونتر و قشنگتر میبود؟
آن وقت میخواهید مردم افسرده و تنها نشوند
خودتان در کار خودتان حقایق را بگویید و روشنگری کنید
مسائل جامعه همه حل میشود
شما-شاید ندانید رسانه چه ابزار ارزشمندی است
همه چیز را نشان میدهد
و میتواند حل کند
شما از خودتان شروع کنید
حقایق را در صدا وسیما بگوئید
مردم افسرده نمیشوند از مشکلات
من از بچگی تا الان تنها بودم تنهایی رو دوست دارم ولی یه وقتایی حالم بد میشه به دردل نیاز دارم .
امیدوارم حال همه خوب وسلامت و پراز امید وخوشبینی و اعتمادبنفس ولبریزاز باورها واعتقاداتی باشه که برگ برنده ی زندگی باشه براتون...تا انجا که ایمان داشتن رو حس کنید..ایمان ب خود..به پندار، گفتار وکردارتون که مهرتاییددیگران رو بهمراه داشته باشه.و این ها همگی نیاز ب تدبیر وپشتکار وتلاش وجسارت داره با انعطاف وصبوری که بمرور ایجاد توازن میکنه براتون..تا جاییکه شکست خوردن رو مقدمه ودرب ورودی موفقیت میدونید.و به سعادت چنگ زده و کمال رو درشما ودرذهن خود میبینید وبالندگی میشه یکی از تاثیرات اون..مجموعن همگی یک شخصیت وکارکتر ویک هویت اجتماعی رو براتون رقم میزنه که هم شما از بودن دراجتماعات مختلف وهم جامعه بطورکلی خودش رو محتاج میدونه ب شما و این ایجاد احترام و پاسخ ب سوالاتیه که از اوان نوجوانی خصوصن شکل میگیره و بمرور ایجاد استرس واضطراب و چالشهایی میکنه که حول این تفکره اشتباهه که خود رو براساس نگاه های آدمهای اطرافمون و نحوه ی تعامل و احساسی که دریافت میشه درپی اینها ب سرعت سعی در تخریب و فرسوده کردن ساخته ها وپایه هایی که در شخص ریخته وپرداخته شده ودرحال ایجاد بنای شخصیتی با طبقات مختلفه
ن تنهایی دخترام دست خودشون نیس بیاید از روی جنسیت حرف نزنیم چون هرکدوم مشکلات خودمونو داریم ک اون یکی نمیتونه تحمل کنه پسرا میتونن برن تو خیابون حداقل خودشونو خالی کنن اما ی قدم زدن ساده زیر بارون رو اغلب دخترا نمیتونن و مجبورن اینار با تیغ رو دستاشون خالی کنن :) بیایید همه همو درک کنیم اینجوریی دنیا جای بهتری میشه
من در اوایل ۱۱ سالگی افسردگی شدید داشتم و الان هم همه گزینه های مربوط به تنهایی و ... رو دارم و چون در سن نوجوانی هستم،همه منو بابت حرف هام مسخره میکنن.اگه همینجوری تا بزرگسالی پیش بره،فک کنم دیگه دیر بشه.
اما تنهایی به پیشرفت خیلی کمک میکنه