من تا الان خیلی تنها بودم خواهر و برادر بزرگتر نداشتم و به خاطر خجالتی و تنهاییم خیلیا دلم شکستن

تنهایی چیز خیلی بدیه اما تنهایی یک پسر از همه بدتره چون دختر با کوچیکترین توجه و اراده میتونه خیلی هارو به خودش جذب کنه و خودشو از تنهایی در بیاره اما یک پسر......تنهایی پسر و دختر زمین تا اسمون فرق داره یک دختر از روی اختیار تنهایه و یک پسر از روی اجبار...

با سلام به تمامی دوستان .. دوست عزیز باید بگم حرف شما درسته ... حیوون خونگی میتونه شما رو از تنهایی دربیاره ..ولی همونطور که میدونید .. خدا هر حیوانی یا موجودی رو جفت افرید ..که به خاطر ..اینه نسل بقا و جلوگیری از تنهایی ..پس ..هیچ چیزی نمیتونه جای خالی یه جنس مخالف رو تو زندگی شما پر کنه ... حتی حیوانات ..ولاغیر .. نمیشه که انسان با حیوانات ازدواج کنه ....

حرف اخر ..هیچی جای یه شریک زندگی واست نمیگیره

اگه آدم حیوون خونگی داشته باشه چی ؟ احساس تنهایی رو کم میکنه ؟ یا نه حتما باید آدم باشه ؟

خب مگه دست خود آدمه که تنها باشه یا نباشه
بعضی وقتا واقعا کسی نیست
یا اگرم باشه کسیه که ازش نفرت داری یا احساس تنهاییت رو دو برابر میکنه

اختلال خوردن یعنی چی ؟ یعنی کسی که هیچی غذا نمیخوره ؟ حالا باعث لاغری میشه ؟

توروخدا یه نفر بیاد باهاش حرف بزنم حالم خوب نیس ایدی تل میزارم amirj79

ای کاش.. یکی از مسئولین دلش به حال جوانان .. بسوزع ..که بفهمن .واقعا تو چه شرایطی هستن... به خدا اینا ... چه جوری میتونن شبا سرشون بزار رو بالشت .. باید جواب تک تک .. جوانای .بدن ..که یک دل و هزار تو ارزو دارن ... شاید یکی از بزرگترین .. مشکلات تنهایی .. فقر هستش.. اگه .فقر نبود .. امار ازدواج بیشتر میشد .. و کسی تنها نمیشد ... منم ..خودم ..هزار تا ارزو دارم ...به خدا اگه .. دستم به جایی بند بود و کارخونه ایی .. چیزی .داشتم ... نامرد روزگار بودم .دست . چن نف جوان ک میخوان برن دور زندگیشون نگیرم...


کامنت هایی که خودم ..اشکم در اومد ... و دلم برا همه و خودم خیلی میسوزه ..

سلام به همگی دوستان.... من ..خودمم خیلی تنها بودم ..درواقع دوستی نداشتم .. هر موقع خواستم .با یکی رابطه برقرار کنم.نتونستم.. هی .فکرای مشکل به سرم میزنه.. هی مدام به اینده فکر میکنم..اخه .. هر کار میکنم .. نمیتونم . درست ارتباط برقرار کنم... هر موقع میخواستم با کسی دوست شم .. به هر بهانه ایی که میشده ..ترکم کردن ... واقعا.. بعضی وقتها دلم برا خودم میسوزه که .. هیچ کس و ندارم...

من الآن 27 سالم شده ولی از بچگی تا حالا همیشه تنها بودم، از همه جور آدمی هم خوشم نمیاد و از اونایی هم که خوشم میاد، اونا از من خوششون نمیاد‌. خیلی سعی کردم که با چند نفری که خوشم میاد دوست بشم یا حداقل یه رابطه ی کوتاهی رو درست کنم ولی هیچ وقت نتونستم. نزد چند تا مشاور هم رفتم ولی باز هم مشکلم حل نشد. فکر کنم به خاطر تیپ و قیافه ی من هست که اصلا تو دل برو نیستم
وگرنه هر کی خوشگل و خوش تیپ باشه همه دلشون میخواد باهاش دوست بشن و همه جا دعوتش می کنن.

سلام دوستان امیدوارم حالتون خوب باشه و تنها نباشید .
من خودم دوسال به خاطر درس به اجبار توی یه شهر دیگه و تنها بودم( بر خلاف اینکه قبلش خیلی اجتماعی بودم و دوستان زیادی داشتم ) و تقریبا میشه گفت اغلب مشکلات متن بالا رو داشتم ،اما الان که اون دو سال تموم شده و اومدم به شهر خودمون ،تصمیم گرفت که هر روز برم پیش دوستام و اصلا تنها نباشم و مشکلاتمو حل کنم ،چون معتقدم به هر نتیجه ای که می‌رسیم حاصل تفکر و افکار خودمون و نتیجه طبیعی عملمون هست ،شک نداشته باشید کسی نمیاد کمکمون کنه ،اصلا دنیا واینمیسته برای ما ،مشکل تنهایی راه حلش ساده هست پس نباید اینقدر بزرگش کنیم ،شما فقط دارین خودتون رو اذیت میکنید در حالی که راه حلش رو میدونید.

تنهایی بده هرکی خاست از تنهایی بیرون بیاد زنگم بزنه تا کلی بخدونمش

مثل اینکه اینجا همه سفره دلشونو باز کردن،منم دلم مس خواد که این کارو بکنم ولی نمی تونم. یعنی نمیشه که بتونم. من خردادی ام و اونجور که چند نفر رو مقل خودم دیدم،فهمیدم که فقط من نیستن و خردادی ها به طور کلی بلد نیستن حرفای دلشون رو به زبون بیارن.
فقط می خوام بگم درسته که من بیشتر این نشانه ها از جمله بی خوابی رو داشتم، دوست دارم ولی تا می خوام باهاشون درد و دل کنم از دستم فرار میکنن.خانوادم رو دوست دارم و همه چیز رو برام فراهم میکنن ولی هیچ وقت باهام حرف نزدن و این به صد تا شیء گرون قیمت نمی ارزه. احساس میکنم مسئولم که همه رو خوشحال نگه دارم و تو طول روز یه لحظه ام لبخند از رو این کنار نمیره.ولی شبا...به خاطر بی خوابی، هی تو تخت غلت میزنم و لحظه به لحظه بد تر میشم.دلم می خواد گریه کنم تا خالی شم ولی خواهرم کنارم خوابیده و فقط با تحقیرش نیاز دارم سنگینی قلبم دو برابر بشه.

همیشه به خودم میگم من چقد بد بودم که سهمم اینه؟!
حق کیو خوردم؟ به کی بد کردم؟ همیشه خوب دیگرون رو میخوام همیشه به دیگرون کمک میکنم همیشه تو جمع منم که همرو میخندونمو دلشونو شاد میکنم پس چرا هیچکس واسم نمیمونه؟
چرا کل روز های هفترو تنهام؟ چرا همش تاریکیه من چی کم داشتم از بقیه؟ واقعا نمیدونم دیگه ا‍ُور زدم خسته شدم فقط خدا میتونه کمکم کنه امیدوارم همه ما از این تنهایی مزخرف نجات پیدا کنیم...

یکی از بدترین مجازاتا زندانی شدن تو سلول انفردایه پیداست که چقدر تنهایی میتونه زجر آور باشه که ازش به عنوان یه مجازات استفاده میشه!!
اگه نمیشه حصار تنهایی تون رو بشکنین خدا رو وارد این تنهایی کنین تنها کسی که عمیقا ناراحتی و غصه ی ما براش مهمه خود خداست،حس حضورش باعث میشه تنهایی کمتر حس بشه
من خودمم خیلی تنهام ولی از وقتی سعی کردم تنهاییم رو با خدا پر کنم حالم بهتر شده
امیدوارم حالتون همیشه عالی باشه
دوستون دارم
:)