سلام منم ۵ساله این بیماری رو دارم و بار ها سعی کردم ترک کنم و موفق نشدم هیلی دپرس و ناراحتم و ب عیچکس حتی اعضای خانوادمم نگفتم ای کاش سرطان یا بیماری دیگه ای داشتم ک با دارو برطرف میشد اگ گروه یا کانالی دارین لطفا لینکشو بذارین شاید کمک کننده باشه ممنون

بنظرتون موهارو از ته بزنیم بهتره یا اصلا به موهامون کار نداشته باشیم خودش بلند میشه و بعد برای یکدست شدنش اصلاح کنیم؟
مامانم میگه کاری نداشته باش بزار بلند بشه وقتی قشنگ بلند شد میبرم آرایشگاه واست مرتبش میکنه

سلام
من 15 سالمه و به این بیماری مبتلام و دوساله به این بیماری مبتلام
بنظرم دلیلش اینه که موقع استرس اینکارو میکردم یا وقتی به فکر فرو میرم خیلی اراده میکنم که به موهام دست نزنم ولی تا دو هفته دست نمیزنم دوباره شروع میشه خیلی بیماری سختیه از اینکه موهام مثل قبل زیبایی خودشو نداره ناراحتم
همش فکر میکردم که یه عادته ولی وقتی مامانم درموردش سرچ کرد فهمیدم یه بیماریه
خیلی بده وقتی نمیتونم پیش دوستام شالمو بگیرم
بیشتر موقع درس خوندن اینکارو انجام میدم تا حالا صدبار اراده کردم دوروز نمیکندم ولی دوباره شروع میکنم وقتی عکسامو میبینم گریه ام میگیره همش میگم ایکاش زمان به عقب برگرده .تا حالا به دکتر یا روانشناس مراجعه نکردم ولی میدونم فایده نداره

سلام
من از ۱۰سالگی تا۲۶سالگی موهای سر موژه وابرومو میکندم
ولی اولا اراده کردم دوما ناخونامو کاشت کردم وشکرخدا کاملاخوب شدم.
برای خانم ها روش خیلی خیلی عالی هست.خاهش میکنم استفاده کنید.همتون رو دوست دارم.

سلام من با تجربه ای که دارم بهتون درمان میگم
اول ارااااااده
دوم توکل و نماز و قران خواندن و درخواست از خدا جهت ترک یا همون توسل
سوم ورزش و پر کردن وقتای بی کاری با هیچ دکتری درمان نمیشین حتی هیپنوتراپ فقط خودتون اراده و توکل و انگیزه

سلام من 3ساله ک ب این بیماری مبتلام دیگ واقعا خسته شدم از موهام متنفرم

سلام من 3ساله ک ب این بیماری مبتلام دیگ واقعا خسته شدم از موهام متنفرم

سلام من 18 سالمه از 11 سالگی موهای وسط سرمو می کندم و تا الان 7 سالی هست که درگیرشم وسط سرم کاملا خالی شده و فقط موهای ریز دراومده که اوناروهم وقتی بلندترمیشن و دستم بشون میرسه می کنم مامانم خیلی بابت اینکارم ازم ناراحته امسال کنکور هم دارم اما تا میام کتاب وا کنم درس بخونم دستم میره تو موهام و حواسم از درس بکلی پرت میشه و مدت ها مشغول کندن موهام میشم خیلی بده

سلام دوستان منم 8 ساله این بیماری رو دارم موهای بلای سرمو کندم از امروز تصمیم گرفتم دیگه موهارو نکنم چن باری امتحان کردم محلول ماینوکسیدیل استفاده میکرم هر روز چون اون مواد به سرم بود دیگه دست نمیزدم ولی چون حوصله نداشتم مدام استفاده کنم کنار گذاشتم از امروز دیگه همیشه اون محلول رو میزنم هم کمکم میکنه ترکش کنم هم اینکه به رشد موهام کمک میکنه انشالله خدا به هممون کمک کنه

خدا هموتونو کمک کنه
منم میکندم موهام پنج سال ولی یه روز اراده کردم و از خدا خواستم و کمکم کرد
فقط اراده میخواد

سلام.من یک زن 32 ساله متاهل با تحصیلات فوق لیسانس هستم و دو فرزند دارم. از 19 سالگی و بعد از فوت پدربزرگم که در لحظه ی آخر کنارشون بودم، دچار این بیماری شدم. اوایل ( تا چند سال) دکترها فکر می کردند نوعی بیماری یا عفونت قارچی هست و یا دلایل ژنتیکی و وراتثتی داره. گاهی با ریزش سکه ای اشتباه گرفته می شد و طبیعتا داروهایی که تجویز شد و حتی مزوتراپی (تزریق به ریشه موها) فقط برای رویش مجدد اثرگذار بودند. روانشناس هم کپسول فلوکستین رو پیشنهاد داده بود که جز خواب آلودگی و چاقی تاثیر دیگه ای نداشت. بیشتر مواقع در تنهایی و یا وقت درس خوندن و در حالت فرو رفتن به فکر اینکارو انجام میدم... خواهر کوچکم با اینکه منظور بدی نداره اما بهم میگه دکتر هم بشی میشی دکتر کچل!!! به خودم میگم قاتل زیبایی...بارها و بارها موهامو از ته تراشیدم و تا مدتی (تقریبا 4ماه) که موها به حدی از رشد می رسیدند که قابل کنده شدن بودند، از این مشکل در امان بودم. اما این مسئله بسیار خسته کننده و رنج آوره و داشتن موهای بلند و سالم برای من شبیه یه حسرت عمیق توی زندگیم شده...از طرفی سکوت همسرم وقتی به جاهای خالی روی سرم نگاه می کنه بیشتر آزارم میده. .. . گاهی فکر می کنم اگر قرار بود خدا به جای این نعمت منو از نعمت دیگه ای در زندگی محروم می کرد آیا حاضر بودم بپذیرم؟ مثلا کلیه ای رو از دست دادن و رنج دیالیز رو تحمل کردن؟ یا صاحب فرزند نشدن؟ یا احمق و کودن بودن در اوج زیبایی؟ من با این بیماری کنار اومدم و پذیرفتمش اما آیا دیگران هم اینو می پذیرن؟ نمیتونیم بگیم نظر بقیه مهم نیست چون انسان ذاتا موجود اجتماعی هست و نمیتونه خودش رو برای مدت طولانی از جمع جدا کنه یا در زندگیش و روابط اجتماعیش حکومت خودمختار داشته باشه... نمیشه که...میشه؟ آرزو می کنم من و همه ی افرادی که به این بیماری دچار هستند درمان بشن...

سلام مرسی از مقاله مفیدتون . دوستان منم مثل شما هستم . ما یه گروه داریم با حضور یه روانشناس . اگر کسی میخواد عضو شه

سلام . دوستان من هم به این بیماری مبتلا بودم اما همیشه در حال زجر کشیدن و عذاب کشیدن بودم چون دائما مورد تحقیر و تمسخر و حتی خشونت خانواده ام قرار میگرفتم . اما یک روز تصمیم گرفتم که تموم عادتای بدمو کنار بزارم و این کار ینی کندن موهامم جزوشون بود. و دیگه حتی از اون روز دستم به موهام نخورده جز برای شونه کردن و بستن یا شستن تو حموم . منم فکر نمیکردم که درمان شم . اصن از وجود قرص و روانشناس و روانپزشک برای این بیماری اطلاعی نداشتم . فقط اراده کردم . شما هم میتونید با یه اراده ی قوی برای همیشه از شر این بیماری خلاص شید . برای همتون ارزوی سلامتی و موفقیت میکنم

و در ضمن باید بگم وقتایی ک پسته میخورم تا چن روز دس نمیزنم به موهام

سلام
خوب هستید؟؟ من از ۸سالگی دچار این مشکل شدم و الان ک ۲۱ سالمه هنوز ادامه داره و کاملا کف سرم کچله چن مدتیه یه انرژیه خاصی بهم دس داده نمیدونم از کجا و ریشش کجاس ولی خیلی تاثیر گذاشته و سه روزه ک دس نزدم تابستون نزدیک به ۳ماه بود دس نزده بودم و از کله سرم فقط یه قسمت کوچولو از جلوی سرم مونده بود ک ماه محرم یه اتفاق بدی واسم افتاد ک دوباره شروع کردم