رسوایی در حزب دموکرات ایالات متحده؛
"نشت گاز سارین" در ستاد انتخاباتی هیلاری کلینتون
هيلاری کلينتون نامزد کنونی حزب دموکرات ايالات متحده، دستور ارسال گاز سارين به گروه داعش در سوريه را داده است.
به گزارش خبرنگار سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، به گفته "سيمور هرش" محقق بزرگ و روزنامه نگار مطرح آمريکايی، هيلاری کلينتون وزير امور خارجه دولت اوباما و نامزد کنونی حزب دموکرات ايالات متحده، دستور ارسال گاز سارين به شورشيان داعش در سوريه را تاييد کرده است. انتشار این رسوایی ضد بشری، می تواند بیش از گذشته دموکراسی آمریکایی آن هم با طعم گاز سارین را زیر سوال ببرد.حال مردم نگون بخت آمریکا در این باید از بین بد و بدتر (کلینتون-ترامپ) یکی را برای اجاره نشینی کاخ سفید گزینش کنند.
هرش در دو مقاله خود گزارش نموده که کابينه اوباما به دروغ دولت بشار اسد را به دليل استفاده از گاز سارين برای حمله به مردم متهم کرده بود، و از اين طريق در صدد بود تا بهانه ای برای حمله آمريکا به سوريه بتراشد. علاوه بر اين هرش به گزارش سازمان اطلاعات انگليس اشاره نموده که در آن گفته شده بود منشا گاز ساردين استفاده شده در حملات صورت گرفته در سوريه، ذخاير و انبارهای تجهيزاتی اسد نبوده است.
هرش سپس سخن از توافقی محرمانه ميان کابينه اوباما و رهبران ترکيه، عربستان سعودی و قطر در سال 2012 به منظور ترتيب دادن يک حمله با استفاده از گاز ساردين به ميان آورد، حمله ای که قرار بود مقصر آن دولت اسد معرفي شود تا آمريکا توجيهی برای حمله به سوريه و براندازی دولت اسد پيدا کند. "بر اساس مفاد اين قرارداد، تامين مالی اين طرح را ترکيه، عربستان و قطر عهده دار شده بودند؛ و سی.آی.ای با کمک ام.آی6 مسئول تحويل گرفتن تجهيزات اين حمله از زرادخانه های قذافی، و انتقال آن به سوريه بودند.
البته هرش در گزارش خود نگفته که اين "تجهيزات و تسليحات" شامل مواد شيميايی مورد نياز براي ساخت گاز سارين که در ذخاير تسليحاتی ليبی وجود داشت، می شده، ليکن گزارشات مستقل چندی وجود دارد که نشان می دهد قذافی در آن زمان چنين موادی را در زرادخانه هاي خود دارا بوده است، و اينکه کنسولگری آمريکا در بنغازی در ليبی زير پوشش امور ديپلماتيک، در واقع برای انتقال سلاحهای قذافی به سوريه از طريق ترکيه فعاليت می کرده است.
بنابراين هرش تنها خبرنگاری نيست که پرده از اين مطلب برمی دارد. در حقيقت "کريستوف لنمن" در همين رابطه در تاريخ 7 اکتبر 2013 مقاله ای با اين عنوان نوشته بود: "مقامات عاليرتبه آمريکايی و سعودی مسئول سلاحهای شيميايی سوريه هستند." در اين مقاله لنمن از منابعی کاملا متفاوت از آنچه که هرش از آنان نقل قول کرده بود، استفاده کرده و عنوان نمود: "شواهد ما را مستقيما به کاخ سفيد، "مارتين دمپسی رئيس ستاد مشترک ارتش آمريکا، "جان برنان" رئيس سازمان سيا، "شاهزاده بندر" رئيس سازمان اطلاعات عربستان و وزير کشور عربستان سعودی هدايت مي کنند."
به جز اينها بررسی شواهد و مدارک ارائه شده توسط دو تحليلگر معروف آمريکايی، به آنجا می رسد که " تفسير اعلام شده از سوی دولت ايالات متحده از بررسي اطلاعات جمع‌آوری شده قبل و بعد حمله 21 آگوست، نمی تواند درست باشد."
با اين وجود در حال حاضر و برای نخستين بار، هرش از نقش هيلاری کلينتون در اين بازی سخن گفته است. در مصاحبه ای، از وی در خصوص وزير امور خارجه وقت در جريان کنسولگری آمريکا در بنغازی سوال شد، عملياتی که طی آن ذخاير گاز ساردين از زرادخانه های قذافی تحويل گرفته شد تا به شورشيان سوری تحويل داده شود. هرش در پاسخ بيان کرد: کنسول آمريکايی که در آن جريان کشته شد، آنطور که من متوجه شده ام، شخصی نبود که بخواهد مقابل سيا و تصميمات آن بايستد. در حقيقت همانطور که پيش از اين نوشته ام، در همان روز عمليات، وی با رئيس پايگاه سيا و سازمان حمل و نقل دريايی جلسه داشت. بدون شک او در اين عمليات نقش داشته و در جريان جزئيات مسائل بوده است...
گزارشگر برنامه سپس پرسيد: به نظر شما چرا ايالات متحده تا اين حد بر براندازی دولت اسد اصرار دارد، در حالی که همه می دانيم در اين صورت گروههای تروريستی تمامی سوريه را اشغال کرده و بيش از پيش قدرت خواهند گرفت؟ در پاسخ به اين سوال هرش گفت: ... هيچ کس نمی داند چرا. سياست ايالات متحده همواره بر عليه اسد بوده است. همين، و نقطه. ...
ليکن هرش اشتباه می کرد. حتی اگر هيچ کس مايل به پاسخ به اين سوال نباشد، دليلی کاملا واضح برای اتخاذ اين سياست و سياستهای مشابه آن از سوی ايالات متحده وجود دارد. با حمايت از گروههای تروريستی در مقابل اسد، آشوب بيشتری منطقه را در بر خواهد گرفت، و ادامه اين اوضاع به لحاظ اقتصادی به نفع آمريکا، و متحد آن عربستان سعودی، و به ضرر روسيه و چين خواهد بود. نهايتا اريستوکراسی(رویه حکومتی) آمريکا بر جهان ادامه يافته و تقويت خواهد شد، روالی که از پايان جنگ جهانی دوم آغاز شده و ادامه يافته است.
سارین چیست؟
سارین یک سم کشنده دست‌ساز انسان است که رنگ، مزه یا بو ندارد. اگر چه این سم به صورت مایع تولید می‌شود، نقطه تبخیر پایین آن باعث می‌شود که هنگامی در محیط قرار می‌گیرد، به سرعت تبدیل به گاز شود. سارین که پرسنل نظامی آن را GB هم می‌نامند، در سال 1938 به عنوان آفت‌کش در آلمان تولید شد، اما از هنگام به بعد بوسیله بسیاری از دولت‌ها به عنوان یک سلاح شیمیایی عصبی (گاز اعصاب) شناخته می‌شود.
گازهای اعصاب سمی‌ترین و سریع‌الاثرترین سلاحهای شیمایی موجود در جهان هستند.
سارین مانند بسیاری از آفت‌کش های ارگانوفسفاتی که ساختار مولکولی شبیه آن دارند، مانع از به اصطلاح "خاموش شدن" غدد و عضلات بدن می‌شود، به عبارت دیگر این بخش‌های بدن به طور مداوم در حالت تحریک‌شده باقی می‌مانند. حتی یک قطره کوچک سارین روی پوست فرد باعث تشنج عضلانی و تعریق شدید در او می‌شود.
افرادی که در معرض مقادیر زیادی سارین قرار گرفته‌اند، اگر به فوریت درمان نشوند، به سرعت کنترل‌شان بر کارکردهای بدنی‌شان را از دست می‌دهند، و ممکن است به حالت اغما بروند و دچار نارسایی تنفسی شوند.گاز سارین می‌تواند استنشاق شود یا از طریق پوست یا چشم‌ها جذب شود. شکل مایع سارین به آسانی با آب مخلوط می‌شود و در صورت خورده شدن می‌تواند مرگبار باشد.
علیرغم خطرات سارین، مواد شیمیایی سازنده این ترکیب مرگبار در برخی از کشورها به طور تجاری در دسترس هستند. فرآیند تولید سارین پیچیده و بسیار خطرناک است، اما این وضعیت مانع از آن نشده است که گروههای تروریستی به ساختن و استفاده از آن اقدام نکنند. یک فرفه ژاپنی (آئوم) در دو حمله در سال‌های 1994 و 1995 گاز سارین را در ایستگاه‌های مترو رها کردند، و باعث مرگ 21 نفر و مجرو ح شدن صدها، مشکلات بینایی موقتی در حدود هزار نفر شدند.
سارین به عنوان یک سلاح شیمایی بوسیله دولت‌ها و گروههای نظامی هم به کار رفته است. دولت عراق در سال 1988 از سارین به عنوان سلاح شیمیایی در شهر کردنشین حلبچه استفاده کرد و باعث کشته شدن 3000 تا 5000 نفر و آسیب دیدن هزاران نفر دیگر شد. متاسفانه ما امروز شاهد این موضوع هستیم که؛ مجموعه ای از مواد شیمیایی مخرب با دلالی افرادی مانند هیلاری کلینتون بدست گروهای ددمنش فوق افراطی افتاده است و در سوریه عراق با این مواد سمی خطرناک در سوریه و عراق جولان می دهند. حال که از ستاد انتخاباتی این خانم دلال بمب شیمیایی، بوی گاز سارین به مشام می رسد باید دید آیا مردم آمریکا می توانند انگشت خود را زیر نام هیلاری جوهری کنند یا خیر.
محمدرضاشجاعیان
انتهای پیام/
