دکتر "جف ویلسون" که خود را " پرفسور زباله‌دان"می‌خواند، تمامی وسایل خانه خود را به قیمت هرکدام یک دلار فروخت و فقط با چند دست لباس، یک کوله‌پشتی و یک کیسه‌خواب، زندگی خود را به زباله‌دانی در شهر آستین در ایالت تگزاس منتقل کرد.
وی گفت: در کودکی هنگامی که از ما دانش‌آموزان در مدرسه می‌پرسیدند اهداف خود را برای زندگی و اشتغال در آینده بنویسید، من هرگز ننوشتم که هدف من برای آینده این است که در زباله‌دان زندگی کنم.
دکتر ویلسون در دانشگاه درسی به نام "زباله‌دان 101" در دانشگاه ارائه کرده است که در آن، دانشجویانِ رشته محیط زیست به او کمک خواهند کرد، ظرف یک سال، این زباله دان را به خانه‌ای مدرن، اما با کمترین مصرف انرژی و تولید زباله و کربن تبدیل کند.
هم اکنون در کنار این زباله دان، آبی که استاد و دانشجویان هر پنج روز یک بار آن را از دریاچه‌ی نزدیک آن می آورند، با سیستم ویژه‌ی فیلتر و تصفیه، تبدیل به آب آشامیدنی می‌شود. سبزیجات خوراکی نیز در زمین نزدیک این زباله‌دان توسط استاد و دانشجویان پرورش داده می‌شود.
یکی از مقررات این درس این است که این زباله دان نباید هرگز خالی از سکنه باشد، از همین رو دانشجویان و استاد به نوبت شب ها در آن می خوابند. تنها زمانی که این قانون استثناء برمی دارد، موقع رعد و برق است، زیرا دکتر ویلسون گفته است، ما بودجه کافی برای نصب آنتن ویژه برای رد کردن صاعقه به زمین نداریم و از اینرو هنگام رعد و برق، بسر بردن در این زباله دان فلزی بسیار خطرناک است.
ویلسون گفت: میانگین مساحت خانه های مسکونی در آمریکا حدود 230 متر مربع است و این در حالی است که مساحت این زباله دان فقط 3 متر مربع است. من می خواهم ثابت کنم که می توان در خانه ای که مساحت آن تقریباً یک درصدِ خانه های معمولی است زندگی کرد و یک درصد همان خانه ها نیز انرژی مصرف و زباله تولید کرد.
یکی از دانشجویان که اکنون مدیر پروژه زباله دان است گفت: من ابتدا تصور می‌کردم استاد ویلسون مردی دیوانه است که با داشتن مدرک دکترا می خواهد در زباله دان زندگی کند، اما پس از آن که وی اهداف این درس را برایم تشریح کرد، من در این درسِ ویژه عملی حفاظت از محیط زیست در دانشگاه ثبت نام کردم.
دکتر ویلسون در خاتمه توضیح داد: پس از یک سال، در مراحل نهایی درس دانشگاهی "زباله دان 101"، تحت راهنمایی‌های من و با کمک دانشجویان، این زباله‌دان به آخرین سامانه‌های مدرن و فنآوری‌های پیشرفته، از جمله صفحه‌های خورشیدی، وسایل کوچک و کم‌مصرف خانگی مانند یخچال، اجاق خورشیدی و امثال آن و همچنین دستشویی کم‌مصرف با سامانه کامپوست (بازیافت) کاملاً مجهز خواهد شد. بدین ترتیب ما خواهیم توانست مسئله اساسی نیاز به صرفه‌جویی و حفاظت از محیط زیست را به شمار بیشتری از مردم آموزش دهیم و این مفاهیم را فقط در کلاس‌های چند ده نفره در دانشکده محیط زیست دانشگاه، محصور و محدود نکنیم.
انتهای پیام/