سروش طاهری در گفت‌وگو با خبرنگار
حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص علت حضور خود در نمایش «مروارید» گفت: این متن را قطب‌الدین صادقی برای پایان‌نامه من نوشته بود چرا که استاد مشاور پایان‌نامه من در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تهران بودند. این متن به نام «بازتاب حمله مغول در ادبیات نمایشی ایران» پس از انقلاب با تکیه بر دو اثر از بهرام بیضایی که کار عملی آن، این نمایش است، بعد از آن، به جشنواره فجر رفت و آن جا هم موفق بود و چهار کاندیدا داشت و سه جایزه اصلی گرفت.
طاهری افزود: قطب‌الدین صادقی گفتند این نمایش را کار کنیم و من هم از وی خواهش کردم این نمایش را کارگردانی کنند. ملاک انتخاب من برای این نمایش این است که این نمایش، بسیار کار شریفی است، فارغ از بازی‌های روانی که با تماشاگر برای حضور در نمایش می‌شود، این نمایش به فرهنگ ایرانی مربوط است، فرهنگی که بر اساس نوشته مکتوب از مطرح‌ترین کتاب حمله مغول به ایران در قرن هفتم است و ما باید بدانیم در این قرن، چه اتفاقاتی افتاد.
وی پیرامون اثرگذاری این نمایش بر مخاطبان اظهار داشت: اگر مخاطب بیاید و نمایش را ببیند، دو اتفاق برایش می‌افتند: در حالت اول؛ گوشه‌ای از اتفاقات هموطنان خودمان را در آن سال‌ها می‌بیند و در حالت دوم؛ این نمایش یک لذت تراژدیک دارد و لذت فقط در خندیدن و کمدی نیست یعنی با مخاطب و شخصیت هم‌ذات پنداری می‌کند و دچار تزکیه نفس می‌شود.
طاهری در خصوص گروه سنی مخاطبان، برای این نمایش تصریح کرد: از نظر من هر ایرانی که فضا را بفهمد و سنی را رد کرده باشد یعنی از دوره دبیرستان به بعد، می‌تواند این نمایش را ببیند چرا که در این نمایش همه مسائل مثل؛ جنگ، عشق، خشونت و عاطفه وجود دارد.
سروش طاهری در نهایت، پیرامون کلام آخر خود گفت: من به کارگردان‌ها پیشنهاد می‌کنم که هر نمایش را کار می‌کنند، یک ربطی به ایران داشته باشد و صرفا یک کاری را اجرا نکنند و خود من هم سعی می‌کنم آن را رعایت کنم. از نظر من هنرمندان ما باید، سردمداران پیش برنده جامعه، باشند. یک نمایش بدون تماشاگر هیچ است، نماش با گروه اجراکننده و مکان اجرا، شکل می‌گیرد. ما فقر تماشاگر داریم و من می‌خواهم مردم بیایند و نمایش ببینند.
انتهای پیام/