تغییر جمعیت بیکاران و شکل تحصیلات این دسته از افراد خود نشانگر نیاز به سیاستگذاری های تازه در این فضا دارد؛ به عبارت دیگر با یافته ها و الگوهای دهه های پیشین نمی توان برای ایجاد شغل در دهه نود برنامه ریزی کرد خصوصا آنکه مطالعات و پژوهش های صورت گرفته نشان می دهد در بهترین شرایط اقتصادی نیز ایران با بحران بیکاری وارد قرن تازه می شود.
پیش تر مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی در گزارشی تاکید کرده بود که اگر رشد اقتصادی ایران در سال به طور متوسط هشت درصد باشد و اشتغال زایی نیز از مولفه های اصلی این رشد باشد، با این حال ایران در سال 1400 با جمعیت 5 میلیون نفری بیکاران روبرو خواهد بود.
تغییر جدی بازار کار ایران از میانه دهه هشتاد به وضوح آشکار شد به طوری که سهم بیکاران دانشگاه دیده ایران از کل بیکاران در سال 1385 به 20.9 درصد رسیده بود.
توسعه دانشگاه ها و افزایش شمار تحصیل کردگان در همین دوره زمانی ، به رغم بالا رفتن سهم این افراد از جمعیت بیکاران تداوم یافت و در نتیجه بالا رفتن سهم بیکاران تحصیلکرده از کل بیکاران همچنان افزایش یافت.
از ابتدای سال 1390 بود که 36.6 درصد از بیکاران ایرانی را دارندگان مدرک دانشگاهی تشکیل دادند که این رقم در حال حاضر به نزدیکی 42 درصد رسیده است .
این وضعیت نشان می دهد هنوز بخش هایی از اقتصاد ایران که قدرند تحصیل کردگان دانشگاهی را جذب خود کنند به انداز کافی توسعه نیافته اند و شکل گسترش صنعتی نیز در این دوران هنوز اشتغالزایی چندانی ندارد. توسعه غیر اشتغالزا امروز یکی از مهمترین بحران های اقتصاد ایران و جهان در شرایط کنونی محسوب می شود. در شرایط کنونی بخش صنعت در ایران 16.8 درصد از اشتغال کل کشور را در خود جای داده است.به این ترتیب بخش خدمات بزرگترین بخش اقتصادی از منظر ایجاد شغل تلقی می شود.
بسیاری از دارندگان مدرک دانشگاهی اما انتظار دارند با در اختیار گرفتن مشاغلی در ادارت که در فرهنگ کار به پشت میز نشینی شهرت دارند، به بازار کار ورود کنند و این مساله از آسیب های جدی است که متوجه اقتصاد ایران در شرایط کنونی است.
نرخ بیکاری در ایران سال هاست تک رقمی نشده است.از سوی دیگر حمعیت بیکاران نیز در سال های متوالی تغییر چندانی را تجربه نکرده و همین مساله نشان می دهد اقتصاد به دلیل مشکلاتی زایایی خود را از دست داده است.
بسیاری از کارشناسان از بیکاری به عنوان ابرچالشی پیش روی اقتصاد ایران یاد می کنند و همین امر ضرورت برنامه ریزی برای حل این بحران در سال های آتی را آشکار می کنند.
منبع:خبرآنلاین
انتهای پیام/
مجوز مطب نمیدن ، اشباع شده
مجوز داروخانه نمیدن اشباع شدهشده
آشنا هم که نداریم !
برا همین با حقوق 700 تومن کار میکنم تو لوازم خانگی
مجبور شدن خیلی چیز بدیه
کو کار؟؟؟؟؟؟
کو کار؟؟؟؟؟؟
دکترا هم انصراف دادم با این وضع مملکت مدرک به چدردی می خوره.
این کشور قاچاقچی و دلال می خواد که با پول باد آورده نفت دلالی کنن. تولیدکننده که نمی خواد.
حکایت امروز جامعه ماست.
دهه شصتی ها سوختند به کدامین گناه،گناهشون این بوده که دانشگاه رفتند.
اونوقت میگن فرار مغزها...
من در سال ۸۲ رشته کشاورزی از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شدم و الان سوپر مارکت دارم. در صورتی که علاقه زیادی به کشاورزی داشتم.
انتظار نداشته باشید تا زمانی که ما در مزرعه ها مشغول به کار نشویم, راندمان آبیاری افزایش پیدا کند.
این عمر تلف شده ما را چه کسی پاسخگوست؟
من در سال ۸۲ رشته کشاورزی از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شدم و الان سوپر مارکت دارم. در صورتی که علاقه زیادی به کشاورزی داشتم.
انتظار نداشته باشید تا زمانی که ما در مزرعه ها مشغول به کار نشویم, راندمان آبیاری افزایش پیدا کند.
این عمر تلف شده ما را چه کسی پاسخگوست؟
با مدرک لیسانس توی شیرینی پزی با حقوق ۷۰۰هزار کار میکنم
و این یعنی بیگاری کشیدن
برده داری نوین