به گزارش حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ یکم شهریور روز بزرگداشت دانشمند مشهور ایرانی، ابوعلی سینا، پزشک، روان شناس، شیمی دان یا به اختصار همه چی دان ایرانی است که همواره نام ویادش به نیکی یاد می شود.
وی ۴۵۰ کتاب در زمینه‌های گوناگون نوشته که شمار زیادی از آنها در مورد پزشکی و فلسفه است، آثار او قرن های متمادی در دانشگاه های اروپایی تدریس می شد.
قانون در طب یا به اختصار قانون، شاهکار ابوعلی سینا، در زمینه پزشکی و طب سنتی است تا جایی که نظامی عروضی درباره آن می گوید: ( اگر بقراط و جالینوس، زنده شوند، روا بود که پیش این کتاب سجده کنند).
به طور کلی می توان گفت که ابن سینا در قانون همه اطلاعات و شناخت های پزشکی یونانی و عربی را تا دوران خود، بدان گونه که از آنها آگاه بوده است یکجا گردآوری کرده است؛ مباحث تشریح و فیزیولوژی را عمدتا بر پایه نظریات جالینوس و بخش داروشناسی و داروهای گیاهی را برپایه نوشته دیوسکوریدس، داروشناس نامدار یونانی و نویسنده کتاب بنیادی ( درباره مواد پزشکی) استوار کرده است.
قانون در نیمه آخر قرن پانزدهم میلادی، شانزده بار، و در قرن شانزدهم میلادی، بیش از بیست بار تجدید چاپ شد، می توان گفت تقریبا، کتاب قانون در طب بوعلی سینا، کامل ترین کتاب در زمینه طب سنتی است که به رشته تحریر در آمده است.
قبل از تاسیس رسمی رشته طب سنتی در دانشگاه های کشور، همواره ایرانیان از طب سنتی استفاده می کردند، از قدیم تاکنون عطاری ها، مرکز فروش و نسخه پیچیدن داروهای گیاهی بوده است.
رضا ایلخانی متخصص طب سنتی و عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی در گفت و گو با خبرنگارحوزه دانشگاهی گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ درباره تاریخچه تدریس طب سنتی در دانشگاه های کشور گفت: دانشکده طب سنتی از سال 1386 به طور رسمی در دانشگاه تهران راه‌اندازی شده که از آن زمان، دانشجویان سه دانشگاه دیگر هم در این دانشکده مشغول به تحصیل بودند، در شرایط فعلی در بعضی از دانشکده‌های طب سنتی هم به طور محدود طب بوعلی سینا تدریس می‌شود.
ایلخانی در خصوص دوره تحصیلی طب سنتی در دانشگاه بیان کرد: متخصصان طب سنتی در ایران به طور رسمی پزشکان عمومی هستند که در آزمون دوره دستیاری طب سنتی شرکت کرده و دوره 4 تا 5 ساله را می‌گذرانند و اگر این مبنا را قرار دهیم در کشور بیش از 300 متخصص طب سنتی داریم.
وی اظهار کرد: واژه طب سنتی، کلمه جدیدی بوده که در چند سال اخیر در جامعه رواج پیدا کرده است، در منابع علمی گذشته، این طب را، طب اخلاطی، طب ایرانی و در برخی منابع خارجی، طب یونانی هم می نامند.
ایلخانی درباره تاریخچه طب سنتی بیان کرد: ریشه طب سنتی به قبل از اسلام باز می‌گرد، طب ایرانی از قبل اسلام وجود داشته و دانشمندان بعد از اسلام آن را کامل کردند و مطالب وسیعی به آن افزودند؛ بعد از اسلام، مبانی طب ایرانی چون مزاج، گرمی و سردی و غیره مورد تایید قرار گرفت و دانشمندان پس از اسلام که در رأس آنها ابوعلی سینا قرار دارد، این طب را مدون و قابل آموزش کردند.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به کتاب قانون در طب بوعلی سینا گفت: قانون در طب بوعلی سینا کامل‌ترین کتابی است که در مورد طب سنتی به نگارش درآمده است یعنی بین تمام مباحث طبی که شامل کلیات، داروسازی، مفردات و بیماری‌های جزئی و کلی است؛ تقریبا می‌توان گفت قانون کتاب کاملی در زمینه طب سنتی است؛ در اصل کتاب قانون از 5 کتاب تشکیل شده که به اختصار قانون نامیده می‌شود.
وی ادامه داد: کتاب قانون بو علی سینا به شکلی که در ایران تدریس می‌شود در اروپا مورد استفاده قرار نمی‌گیرد ولی در کشورهای آسیای شرقی مثل پاکستان و هند گوشه‌هایی از این کتاب تدریس می‌شود و نبود تدریس آن به صورت گسترده نه به دلیل آن که به کتاب توجه نمی کنند، بلکه به این دلیل است که عالم به این کتاب کمیاب است و کسی که توان تدریس این کتاب را داشته باشد در این کشورها به تعداد انگشتان دست است.
متخصص طب سنتی تصریح کرد: قبل از ابوعلی سینا و بعد از او کتاب‌هایی در حوزه طب سنتی به رشته تحریر درآمده است، قبل از بوعلی سینا کتاب‌هایی مثل کامل الصناع از حکیم اهوازی که کتاب نسبتا کاملی است و برخی به عنوان کتاب درسی آن را قبول دارند و بعد از او کتاب‌هایی همچون کتاب معتبر ذخیره خوارزمشاهی نوشته سید اسماعیل جرجانی به زبان عربی و فارسی نگاشته شده است.
انتهای پیام /