باشگاه خبرنگاران جوان؛ مهسا حنیفه - شهید آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی، خادم‌الرضا (ع) و هیئت همراهش با کارنامه‌ای پر از ایثار و فداکاری، نامی جاودانه در تاریخ این سرزمین حک کردند. این یادداشت، قصه مردی است از جنس مردم، با سوابقی درخشان در خدمت به ملت، که عشق به خدا و خلق، او و هیئت همراهش را به ابدیت پیوند داد.
نام شهید رئیسی، تصویری از سادگی، صمیمیت و خستگی‌ناپذیری را زنده می‌کند. او رئیس‌جمهوری نبود که در پس تشریفات از مردم دور بماند؛ او خادمی بود که در کوچه‌های خاکی روستاها، میان کارگران، کشاورزان و محرومان، با درد و امید مردم هم‌نفس می‌شد. دست‌های پینه‌بسته‌ای که دستش را فشردند، چشمان اشکباری که با دیدارش آرام گرفتند و قلب‌هایی که با صداقتش امید یافتند، گواه مردمی‌بودن او بودند.
شهید رئیسی، خدمت را نه در کلام، که در عمل معنا کرد. سفر‌های استانی بی‌وقفه‌اش، جلسات شبانه‌روزی برای حل مشکلات اقتصادی و حضور بی‌تکلفش در میان مردم، نشان‌دهنده روحیه‌ای بود که خدمت را بزرگ‌ترین افتخار می‌دانست. در خاطره‌ها مانده آن لحظه‌ای که در یکی از روستا‌های محروم، کودکی با لباس ساده به سویش دوید و او با لبخندی پدرانه، او را در آغوش گرفت. این تصاویر، حکایت از انسانی داشت که قلبش برای مردم می‌تپید.
شهید آیت‌الله رئیسی، کارنامه‌ای درخشان از خدمت در مسئولیت‌های خطیر نظام جمهوری اسلامی داشت. او که از جوانی در مسیر عدالت و خدمت قدم گذاشت، در هر جایگاه، اثری ماندگار از خود بر جای گذاشت.
در دهه شصت، شهید رئیسی به‌عنوان دادستان در شهر‌های مختلف، از جمله کرج و همدان، و سپس دادستان تهران، با شجاعت و قاطعیت در برابر فساد و ناامنی ایستاد. در آن سال‌های پرالتهاب پس از انقلاب، او نقشی کلیدی در برقراری امنیت و اجرای عدالت داشت.
بعدها، در جایگاه معاون اول قوه قضائیه و سپس دادستان کل کشور، با اصلاحات ساختاری و مبارزه با فساد اقتصادی، نشان داد که عدالت برایش نه شعار، بلکه یک آرمان است.
در سال ۱۳۹۵، با انتصاب به‌عنوان تولیت آستان قدس رضوی، شهید رئیسی تحولی بزرگ در این نهاد مقدس رقم زد. او با گسترش خدمات اجتماعی، حمایت از محرومان و توسعه اقتصادی آستان، خادمی امام رضا (ع) را به معنای واقعی کلمه به نمایش گذاشت. برنامه‌های محرومیت‌زدایی و ایجاد اشتغال در مناطق کم‌برخوردار، از ابتکارات او در این دوره بود که هنوز در خاطر مردم مشهد و دیگر شهر‌ها زنده است.
در سال ۱۳۹۸، شهید رئیسی به‌عنوان رئیس قوه قضائیه منصوب شد و در این جایگاه، با رویکردی مردمی و مبارزه‌ای بی‌امان با فساد، اعتماد عمومی به دستگاه قضا را احیا کرد. سفر‌های استانی، دیدار‌های بی‌واسطه با مردم و دستورات قاطع برای رسیدگی به پرونده‌های قضایی، از او چهره‌ای ساخت که مردم او را نه‌فقط مسئول، بلکه پناه خود می‌دیدند.
سرانجام، در سال ۱۴۰۰، با رأی مردم به‌عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شد. در این نقش، او با شعار «دولت مردمی»، تمام توان خود را برای رفع مشکلات اقتصادی، تقویت تولید داخلی و حمایت از محرومان به کار گرفت. سفر‌های استانی‌اش، که گاه با حضور در دورافتاده‌ترین مناطق همراه بود، نشان از تعهد او به وعده‌هایش داشت. او رئیس‌جمهوری بود که پشت میز نماند؛ در میدان، کنار مردم، برای مردم.
شهید رئیسی، پیش از هر عنوانی، خادم حرم امام رضا (ع) بود. این خادمی، نه‌فقط در سال‌های تولیت آستان قدس، بلکه در تمام زندگی‌اش جریان داشت. او که با عشق به امام هشتم (ع) زیست، در هر قدم برای مردم، انگار در صحن حرم قدم برمی‌داشت. در شب میلاد امام رضا (ع)، وقتی زائران در حرم گرد آمدند تا یاد او را گرامی بدارند، گویی روحش با همان لبخند آرام و چشمان پرامید در میانشان بود.
او که زندگی‌اش را وقف خدمت کرده بود، در سالروز میلاد امام هشتم، با شهادت، مزد خادمی‌اش را گرفت. شهادتش، گویی مهر تأییدی بود بر این حقیقت که خادم‌الرضا (ع) بودن، تنها در حرم نیست؛ هر جا دلی برای خدا و خلقش بتپد، آنجا حرم است.
شهید رئیسی تنها نبود. همراهانش، از شهید حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه‌ای با دیپلماسی انقلابی، تا دیگر شهدای خدمت، هر یک داستانی از ایثار داشتند. آنها که در کنار شهید رئیسی، شب و روز برای سربلندی ایران تلاش کردند، در آن پرواز آسمانی، به ابدیت پیوستند.
امیرعبداللهیان، با لبخند گرمش در دیدار با خانواده‌های محروم، از امید به آینده سخن می‌گفت و در میدان دیپلماسی، عزت ایران را به رخ جهانیان کشید. دیگر شهدا، از امام جمعه و استاندار فقید تا تیم حفاظت و خدمه پرواز، هر یک با قلب‌هایی پر از عشق به وطن، در این مسیر جاودانه شدند. آنها نشان دادند که خدمت، مرزی ندارد؛ چه در میدان دیپلماسی، چه در مدیریت بحران، و چه در ساده‌ترین نقش‌ها، می‌توان ستاره‌ای در آسمان ملت شد.
شهدای خدمت، تنها داستان یک نام یا یک حادثه نیستند؛ آنها راهی هستند که ادامه دارد. شهید رئیسی و یارانش، با مردمی‌بودن، خلوص و کارنامه‌ای پر از خدمت، به ما آموختند که خدمت، عبادتی است که قلب‌ها را به هم پیوند می‌دهد. امروز، در هر گوشه از ایران، از روستا‌های دورافتاده تا شهر‌های بزرگ، نام آنها با احترام بر زبان‌هاست.
شهید رئیسی، خادم‌الرضا (ع) بود، اما خادم ملت هم بود. او و همراهانش، با شهادتشان، مشعلی برافروختند که راه خدمت را برای همیشه روشن نگه خواهد داشت. کارنامه اجرایی او، از دادستانی تا ریاست‌جمهوری، داستانی است از تعهدی بی‌وقفه به عدالت، مردم و آرمان‌های انقلاب.
در دل تاریخ ایران، نام شهید رئیسی و شهدای خدمت، چون نگینی می‌درخشد. آنها که با عشق به مردم، ایمان به خدا و کارنامه‌ای درخشان زیستند، امروز در قلب ملت جاودانه‌اند. این یادداشت، تنها قطره‌ای از دریای عظمت آنها بود؛ دریایی که هر موجش، روایتی است از خادمی، ایثار و عشق به ایران.
آه
حیف شد
خدمت به دلالان مخصوصا دلالان خودرو از شاهکارهای ایشان بود
اون دنیا رودررو خواهم گفت