باشگاه خبرنگاران جوان- پهپاد شاهد-۱۷۱ که در رسانه‌های ایران با نام سیمرغ هم شناخته می‌شود، یکی از نمادهای تلاش کشور در مهندسی معکوس پهپادهای پنهانکار به‌حساب می‌آید. این پهپاد از لحاظ ظاهری و مفهوم طراحی شباهت زیادی به پهپاد آمریکایی RQ-۱۷۰ Sentinel دارد؛ بدنه‌ای از نوع بال-بدنه با نبود دم قابل‌تشخیص که هدفش کاهش سطح مقطع راداری است. اگرچه صحبت‌های متعددی درباره مشخصات و ویژگی‌های این پرنده در رسانه‌ها مطرح شده، اما با این حال، اطلاعات رسمی دقیق و یکسانی درباره آن منتشر نشده است.
سرعت: ۴۶۰ کیلومتر بر ساعت
سقف پرواز: ۱۲ هزار متر
طول: ۳ متر
ارتفاع: ۳ متر
فاصله دو سر بال: ۱۳ متر
حداکثر وزن به‌هنگام پرواز: ۳۰۷۰ کیلوگرم
برد عملیاتی: ۴۴۰۰ کیلومتر
مداومت پروازی: ۱۰ ساعت
طراحی و الهام: شکل بدنه و طراحی پرنده (wing-body) شبیه به RQ-۱۷۰ است. بدنه بدون دم و بال پرنده‌مانند آن باعث کاهش سطح مقطع راداری (stealth) می‌شود.
ساختار و مواد: در این پهپاد از کامپوزیت‌های سبک و مواد جاذب امواج رادار استفاده می‌شود تا قابلیت پنهان‌کاری افزایش یابد.
پیشران: موتور توربوفن دارد و ورودی هوای آن به شکلی طراحی شده که بازتاب راداری کمی داشته باشد.
شناسایی و جاسوسی با دوربین‌های پیشرفته و حسگرهای اپتیکی و حرارتی.
امکان حمل سلاح (بمب‌های هوشمند و موشک‌های کوچک) در برخی نمونه‌ها.
پرواز در ارتفاع بالا و با ماندگاری زیاد.
ارتباطات رمزگذاری‌شده و سامانه‌های هدایت بومی.
استفاده برای شناسایی در مرزها و مناطق حساس.
گزارش‌هایی از استفاده عملیاتی آن در سوریه و خلیج فارس منتشر شده است.
ایران از این پهپاد به‌عنوان نمادی از توانایی مهندسی معکوس خود یاد می‌کند.
مدل‌ها و نمونه‌ها
به‌غیر از نسخه اصل شاهد-۱۷۱، یک نسخه کوچک‌تر و با توان رزمی بالاتر با نام شاهد-۱۹۱ هم ساخته شده است.
منبع: همشهری آنلاین