گرامیداشت ۶ هنرمند فقید موسیقی ایران/ هوشنگ کامکار از احمد پژمان گفت

باشگاه خبرنگاران جوان - به نقل از روابط‌عمومی خانه موسیقی ایران، نشست ماهانه خانه موسیقی ایران شامگاه یکشنبه (۲۷ مهرماه) با حضور هنرمندان، اساتید، مدیران پیشین موسیقی کشور و علاقه‌مندان این عرصه در سالن اجتماعات خانه موسیقی ایران برگزار شد. این برنامه با عنوان گرامیداشت یاد ۶ هنرمند فقید موسیقی ایران؛ احمد پژمان، رحیم عزت‌بقایی، بهمن رجبی، جمشید عزیزخانی، علاءالدین یاسینی و امید جهان همراه بود.

در ابتدای این برنامه قطعه‌ای ساخته احمد پژمان پخش شد و سپس نماهنگی از مراسم تشییع این هنرمند در شهر لار برای حاضران نمایش داده شد.

در ادامه هوشنگ کامکار آهنگساز و رهبر ارکستر با یادآوری نخستین دیدارش با پژمان در سال ۱۳۵۰، گفت: در آن دوران که در کنسرواتوار مشغول تحصیل موسیقی بودم، احمد پژمان را ملاقات کردم و از محضر و آثارش بهره فراوان بردم. چهره فروتن و مهربان او با آن همه دانش موسیقایی، برایم تا امروز سمبل هنرمندی واقعی بوده است.

وی پژمان را نخستین آهنگسازی دانست که توانست موسیقی چندصدایی ایرانی را به‌گونه‌ای به کار گیرد که اصالت و هویت موسیقی ملی حفظ شود و افزود: پژمان علاقه وافری به موسیقی نواحی ایران، به ویژه موسیقی کردی داشت و همین امر هسته اصلی بسیاری از آثارش را شکل می‌داد. او با بهره‌گیری از ملودی‌ها و تم‌های ایرانی، آثاری ارزشمند برای ساز‌های ایرانی و همچنین اپراها، باله‌ها و قطعات سمفونیک خلق کرد که در ایران و اروپا مورد توجه قرار گرفت.

کامکار با اشاره به آثار شناخته‌شده پژمان مانند اُپرا‌های او و موسیقی فیلم‌هایی همچون دلیران تنگستان، شاهزاده احتجاب، سایه‌های بلند باد و روسری آبی، اظهارداشت: پژمان علاوه بر خلق آثار ماندگار، شاگردان بسیاری را در ایران پرورش داد. من نیز افتخار شاگردی ایشان را در دانشگاه تهران داشتم.

او با بیان خاطره‌ای از خلاقیت پژمان در آهنگسازی گفت: پژمان با ساده‌ترین امکانات، ایده‌های ناب موسیقایی خلق می‌کرد. بسیاری از استادان موسیقی دانش بالایی دارند، اما کمتر اثری از خود برجای گذاشته‌اند، در حالی‌که خلاقیت در وجود پژمان موج می‌زد و این ویژگی او را یگانه می‌کرد.

این آهنگساز برجسته با تأکید بر جایگاه انسانی و اخلاقی پژمان گفت: او هنرمندی بی‌ادعا، فروتن و سرشار از محبت بود. پرواز او همچون پروازی شاعرانه در خاطر ما خواهد ماند. همان‌طور که فروغ فرخزاد می‌گوید که پرواز را به خاطر بسپار، پرنده مردنی است.

سپس سهراب زنگنه که ۱۰ سال سن دارد و از شاگردان کلارا بوکوچاواست قطعه‌ای از شوپن را با پیانو برای حاضران اجرا کرد. در ادامه فیلمی از عزت رحیم‌بقایی پخش شد.

در بخش بعدی برنامه حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی ایران در ابتدای صحبت‌های خود گفت: امروز یکی از وسیع‌ترین جلسات نشست‌های ماهانه ماست و باعث خوشبختی است که اینجا را خانه خود می‌دانید و با لطف و مهر همیشگی‌تان، حداقل یک‌بار دیگر دیدار تازه می‌کنیم. یاد ۶ عزیز درگذشته اخیر را گرامی می‌دارم و به روح و روانشان درود می‌فرستم و برایشان طلب رحمت و رضوان می‌کنم.

وی گفت: افرادی در ادوار مختلف مدیریت مرکز موسیقی یا دفتر موسیقی وزارت ارشاد را در سال‌های متمادی، از دهه ۶۰ تا امروز، بر عهده داشته‌اند، امروز در کنار ما هستند. یکی از کار‌های ارزشمند و خلاقانه‌ای که جناب آقای بابک رضایی مدیرکل دفتر موسیقی انجام دادند، گردهم‌آوردن مدیران کل ادوار برای همفکری، همگرایی و استفاده از تجارب است. این اقدام بسیار ارزشمند امروز با جلسه پاسداشت یادبود ۶ هنرمند ارجمند مصادف شده و پیوندی مبارک ایجاد کرده است.

نوربخش به نام و یاد ۶ هنرمند فقید اشاره کرد و افزود: آقای رحیم بقایی، پیشکسوت صدابرداری را از دست دادیم که خود من حدود ۴۰ سال با ایشان خاطره داشتم. آقای جمشید عزیزخانی خواننده پیشکسوت کرمانشاهی را از دست دادیم که چه خاطرات زیادی با او داشتیم. همین‌جا در جلسات ما با مهر و عشق همیشگی‌اش می‌خواند. بهمن رجبی بزرگمرد تنبک‌نوازی ایران را از دست دادیم؛ یکی از نوابغ و ارکان متفاوت این رشته. همچنین آقای یاسینی نوازنده کرد و داور جشنواره جوان که در اثنای برگزاری همان جشنواره از دنیا رفت. امید جهان، هنرمند جوان و ارزشمند را هم از دست دادیم، واقعاً امید همه بود.

سپس بهراد مومنی از شاگردان کلارا بوکوچاوا قطعه‌ای با پیانو اجرا کرد و در ادامه نماهنگی از بهمن رجبی نمایش داده شد. بخش بعدی برنامه پخش نماهنگی از جمشید عزیزخانی بود و در ادامه محمدرضا دارابی خواننده کرمانشاهی با همراهی سجاد رضایی نوازنده تار و دیوان اجرای برنامه داشتند.

در ادامه کلیپی از علاءالدین یاسینی به نمایش درآمد و سپس گروه دف‌نوازان مشتاق متشکل از بهروز قهاری، سبا حسنی، مریم ملکی و مریم ترکمان قطعه‌ای برای حاضران اجرا کردند.

سپس نماهنگی از امید جهان پخش شد و سیدجواد هاشمی هنرمند تئاتر، تلویزیون و سینما سخنان خود را با یادآوری خاطراتی از بزرگان موسیقی ایران آغاز کرد و گفت: امید جهان، دوست قدیمی من بود. هم پدرشان و هم خود او برایم عزیز بودند. شاید دردناک‌ترین لحظه زندگی‌ام، لحظه فروخفتن او و رفتنش به دنیای آخرت بود. دست من در دستش بود وقتی که قلبش از کار افتاد؛ شاید بدترین لحظه عمر من همان بود، اما مردگان بی‌تردید حال و روز بهتری از امروز ما دارند.

هاشمی با ابراز احترام به بزرگان حاضر در مراسم، گفت: برای همه بزرگان این جمع آرزوی بهترین‌ها و طول عمر دارم؛ اساتیدی که در اینجا نشسته‌اند و من حتی جرئت نمی‌کنم در چشمانشان نگاه کنم. همین بس که بگویم: شب عبور شما را شهاب لازم نیست/ که با حضور شما آفتاب لازم نیست و این شعر از قیصر امین‌پور را برای حاضران خواند.

در پایان نیز هنرمندان افغان؛ حبیب نوازنده تنبور، قدیرثاقب نوازنده طبله، یوسف امانی و سمیرثاقب خواننده و انیل ثاقب و عرفان ثاقب هم خوان قطعاتی را برای حاضران اجرا کردند.