باشگاه خبرنگاران جوان؛ رضوان پاک منش - نسیمی از دامنه‌های گرین می‌وزد و صدای زنگ گوسفندان از دور در دشت‌های طلایی می‌پیچد. درختان گردو و بلوط لباس زرد و نارنجی بر تن می‌کنند و آفتاب کم‌جان عصرگاهی از لابه‌لای شاخه‌ها می‌تابد.
در کوچه‌های خاکی شهر، پیرمردها کنار دکان‌های قدیمی نشسته‌اند و از روزگاران پیش حرف می‌زنند. صدای خش‌خش برگ‌ها زیر پای کودکان، نوایی از زندگی می‌سازد.
پاییز اشترینان فصلی‌ست از دلتنگی و زیبایی؛ فصلی که دل کوه و دشت را نرم می‌کند و مردم را به چای داغ و قصه‌های شبانه می‌خواند.