باشگاه خبرنگاران جوان؛ مینا عظیمی -«تلآویو»؛ بسیاری از کارآفرینان نه از دل دانشگاه بیرون میآیند و نه از «گاراژ»هایی شبیه آنچه درباره استیو جابز یا مارک زاکربرگ روایت میشود؛ روایتی که نهاد تبلیغات رژیم تروریستی اسرائیل دوست دارد آن را تکرار کند.
بسیاری از کارآفرینان فناوری در رژیم اسرائیل در اتاقها و فضاهای دیگری متولد شدهاند: اتاقهایی بدون پنجره تا کسی آنها را نبیند، صفحهنمایشهایی که هرگز نمیخوابند و همهچیز را زیر نظر دارند و جاسوسی میکنند؛ اینکه هدف کجا میرود، با چه کسی صحبت میکند، عادتهایش چیست؛ هدفونهایی که مکالمات را شنود میکنند و سرورهایی که دادهها را همانطور میبلعند.
آنجا، در «واحد ۸۲۰۰» ـ واحد مسئول جاسوسی الکترونیک که گفته میشود مقر آن در شمال «تلآویو» است ـ هر عملیات جاسوسی به یک امتیاز در رزومه تبدیل میشود و هر تحلیل و نفوذ، به مهارتی حرفهای که بعدها به سهام، سرمایهگذاری، پول و اپلیکیشنهایی بدل میشود که با صدها میلیون دلار معامله میشوند.
کاری که رژیم تروریستی اسرائیل میکند این است که از فارغالتحصیلان واحد جاسوسی ۸۲۰۰ بهره میبرد تا آنها به کارآفرینانی تبدیل شوند که شرکتهای فناوری تأسیس میکنند؛ شرکتهایی که اقتصاد این رژیم را بر پایه فروش «نوآوریهایی» بنا میگذارند که ریشه در امنیت و جاسوسی دارند.
«نوآوری»هایی با ماهیت نظامی و امنیتی که وارد بازار مصرف غیرنظامی میشوند. این شرکتها و فارغالتحصیلان واحد، بهتدریج به شبکهای تبدیل میشوند که همچون اهرم تأمین مالی برای رژیم تروریستی اسرائیل عمل میکند؛ از طریق مالیاتی که از معاملات فروش یا تملک استارتاپها به دست میآید، یا از راه ایجاد پیوند با کشورهایی که «تلآویو» پیشتر با آنها رابطهای نداشت، اما ناچار میشوند برای خرید این فناوریها بااسرائیل ارتباط بگیرند.
«واحد ۸۲۰۰» جزئی کوچک در دستگاه جاسوسی ارتش رژیم ترکدیستی اسرائیل نیست؛ کارخانه تولید نخبگان است. اعضای آن مامور جاسوسی، شنود، جمعآوری اطلاعات و تحلیل دادهها میشوند و آموزشهای پیشرفتهای در برنامهنویسی و فعالیتهای سایبری میبینند. سپس از خدمت ترخیص میشوند، در حالی که ابزارها و تجربههایی را در دست دارند که از جاسوسی علیه فلسطینیها و لبنانیها به دست آوردهاند.
و ما با زنجیرهای روبهرو هستیم از جذب زودهنگام نخبهها صیقل دادن آنها در یک منظومه امنیتی، و سپس تزریقشان به بخش خصوصی برای تاسیس شرکتها یا رهبری شرکتهای جهانی.
این مسیر، بسیاری از دانشجویان اسرائیلی شیفته فناوری را وسوسه میکند؛ کسانی که پیش از ورود به بازار کار، به دنبال خدمت در «۸۲۰۰» هستند، زیرا میدانند کار در این واحد درهای بزرگی را به رویشان میگشاید. آنها با دقت این سابقه را در رزومه خود مینویسند، چون در شرکتهای جهانی امتیاز محسوب میشود.
برنامه کاریشان روشن است: خدمت در یک واحد جاسوسی، سپس تاسیس استارتاپ، بعد خریداری شدن توسط یک غول جهانی و در نهایت انتقال موسسان به موقعیتهای مدیریتی در شرکتهای بزرگ.
خود فارغالتحصیلان واحد، روایت مطلوب را ارائه میکنند: خدمت در «۸۲۰۰» یعنی فشار کاری بالا، سرعت نوآوری و حل مسئله در بازههای زمانی فشرده.
یوآو ریگیو، مدیر شرکت «Sentra»، حتی فراتر میرود و میگوید: «۸۲۰۰ بهترین مدرسه برای یادگیری کارآفرینی است.» این سخن حقیقتی را پنهان میکند: فشاری که اینجا وجود دارد، فشار یک استارتاپ در بازار رقابتی نیست؛ بلکه فشاری است که در سازمانی امنیتی آموخته شده که میجنگد، رصد میکند و دادههای یک جامعه کامل را انباشته میسازد. این افراد، پس از تمرین روی جامعه فلسطینی، فارغالتحصیل میشوند و شرکتهایی تاسیس میکنند که ارزش هرکدام به نیم میلیارد دلار میرسد.
وقتی به ارقام و جزئیات تملکها دقیق میشویم، میبینیم مایکروسافت شرکت «Adallom» را با ۳۲۰ میلیون دلار خرید، فیسبوک «Onavo» را با ۱۵۰ میلیون دلار، و «PayPal» شرکت «CyActive» را با ۶۰ میلیون دلار تصاحب کرد. نکته قابل توجه این است که موسسان همه این شرکتها در واحد جاسوسی «۸۲۰۰» رژیم تروریستی اسرائیل خدمت کردهاند.
بهتازگی، «گوگل» قراردادی برای خرید شرکت «Wiz» به ارزش ۳۲ میلیارد دلار امضا کرد؛ با گزارشهایی درباره اعطای سهمهای کلان به چهار موسس آن که همگی افسران سابق «۸۲۰۰» هستند. «Wiz» یک شرکت توسعه وب است و یکی از موسسان آن، آویشای آبراهامی، در «واحد ۸۲۰۰» خدمت کرده است.
آبراهامی گفته است بیش از ۱۰۰ نفر از همنسلانش را میشناسد که شرکتهایی با فروشهای کلان تاسیس کردهاند و روایت میکند که دوستان نزدیکش در واحد (۱۰ نفر) هرکدام شرکتی با میانگین ارزش نیم میلیارد دلار بنیان گذاشتهاند. او تاکید میکند روابطی که در دوران خدمت شکل میگیرد، پس از ترخیص قطع نمیشود.
پیش از خرید «Wiz»، گوگل شرکت «Waze» ـ اپلیکیشن مسیریابی ـ را نیز در سال ۲۰۱۳ با ۱.۳ میلیارد دلار خریداری کرده بود.
این نخستین بار نیست که «گوگل» شرکتهایی تاسیسشده توسط فارغالتحصیلان این واحد جاسوسی را میخرد؛ پیشتر نیز شرکتهایی مانند «Siemplify»، «Alooma» و «Velostrata» را خرید و سپس موسسانشان را در سمتهای مدیریتی جذب کرد. به این معنا که فارغالتحصیلان واحد فقط شرکت را نمیفروشند؛ بلکه تجربه خود را نیز در خدمت شرکت بزرگتر قرار میدهند.
یکبار دیگر باید تاکید کرد که مشکل در خود تجربه، کارآفرینی و دانش نیست، بلکه در منشأ آن و کارکرد نخستینش یعنی جاسوسی از ملتهای جهان است. این شرکتها بدون موافقت وزارت امنیت رژیم تروریستی اسرائیل اجازه فروش نرمافزارهای خود را ندارند.
رژیم تروریستی اسرائیل نیروی انسانیای را که از طریق خدمت نظامیِ هدفمند آموزش دیده، آماده میکند و سپس آن را در بازارهای جهانی سرمایه ادغام میکند.
ممکن است یک فارغالتحصیل واحد جاسوسی «۸۲۰۰» از نگاه سرمایهگذاران شرکتی درخشان بسازد و یک معامله خرید و تملک، زندگیاش را از نظر مالی دگرگون کند؛ اما فناوریای که از اتاقهای جاسوسی میروید، ریشههای خود را فراموش نمیکند.
و تا زمانی که اشغالگری ادامه دارد، این «اقتصاد امنیتی» بخشی از ماشینی بزرگتر خواهد بود؛ ماشینی که میکوشد جهان را قانع کند آنچه در جریان است صرفا کسبوکار است، در حالی که در ذات خود، ادامه جنگ با ابزارهایی دیگر است.
منبع: المیادین