5 سياست خارجي ناكارآمد دولت اوباما در سال 2012

پايگاه خبري "ريزن" در مقاله به قلم "متيو فيني" به تحليل 5 مورد از سياست هاي خارجي ناكارآمد دولت اوباما در جهان پرداخته است.

به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از پايگاه خبري "ريزن"، در اين گزارش آمده است: سیاست ها و رويكرد خارجي دولت اوباما از شروع ناآرامي هاي لیبی تا سوریه، روندي ناكام در سياست خارجي 2012 آمريكا محسوب مي گردد.  
 
باراک اوباما، پس از پيروزي در انتخابات آمريكا وعده تغييرات بنيادي در سیاست خارجی امريكا را داده بود، اما پس از چهار سال، سياست مداخله گرانه ایالت متحده در مقايسه با دوران ریاست جمهوری جورج دبلیو بوش تغييري به خود نديده است.  
 
دولت اوباما در حال آماده سازی خود برای کمک به اتحادیه آفریقا و جامعه اقتصادی کشورهای غرب آفریقا در مبارزه با شبه نظامیان القاعده در مالی مي باشد،اين در حالیست که در همين زمان درصدد به رسمیت شناختن مخالفان سوریه است،مخالفاني که توسط شورشیان مرتبط با القاعده حمايت مي شوند.  
 
بنا به گزارش رسانه ها صدها تن از نیروهای نظامی آمریکا در ترکیه به عنوان بخشی از ماموریت ناتو مستقر شده اند،از طرفي هم برنامه حملات هواپیماهای بدون سرنشین آمريكا، با وجود تلفات انساني آن و با خدشه دار كردن چهره آمريكا،همچنان ادامه دارد.
 
مصر با وجود بحران قانون اساسی،کمک های نظامی آمریکا را دریافت خواهد کرد. مانند برنامه حملات هواپیماهای بدون سرنشین آمريكا، این سیاست تهدیدي براي اعتبار آمریکا در میان متحدان خود نيز تلقي مي گردد.   
 
سياست خارجي دولت اوباما در قبال ليبي، دخالت مستقيم در سرنوشت اين كشور بوده است كه آخرين خبر جنجال برانگيز ليبي، حمله به سفارت آمريكا در بنغازي مي باشد. اين حمله، در واقع شکست مفتضحانه سیاست خارجی ایالت متحده در ليبي تلقي مي گردد.

با اين مقدمه، به 5 مورد از شکست سیاست خارجی امريكا در جهان 2012 خواهيم پرداخت.  
 
لیبی  
مهم ترين و در عين حال ناكام ترين سیاست خارجی دولت اوباما در سال 2012،در ليبي رقم خورده است. 

در مارس 2011، مجلس سنا طي تصويب قانوني از شورای امنیت سازمان ملل متحد خواست تا شرايط منطقه پرواز ممنوع بر فراز آسمان لیبی را بر اين كشور بحران زده تحميل كند.
 
مدت کوتاهی پس از آن اوباما مداخله نظامی را به عنوان بخشی از عملیات ناتو و از طريق شورای امنیت سازمان ملل متحد در ليبي آغاز كرد.
 
قذافی در اکتبر 2011، کشته شد و بدين ترتيب فصل دیگری در حماسه "بيداري اسلامي" به پایان خود رسید.

در ماه سپتامبر لیبی پس از حمله به کنسولگری آمریکا در بنغازی دوباره به کانون توجه تبديل شد،در اين حمله "کریستوفر استیونس"، سفیر ایالت متحده و سه عضو دیگر از دیپلمات هاي آمریکا کشته شدند.

دولت اوباما در ابتدا ادعا مي کرد که خشونت و قتل سفارت آمريكا به واسطه فیلم ضد اسلام ساخته شده در ایالت متحده آمریکا مي باشد،اما واقعيت چيز ديگري بود.  
 
دو روز پس از حمله سفارت،کشتی های جنگی آمریکا به این منطقه وارد شدند و همزمان هواپیماهای بدون سرنشین در پي قاتلان سفیر استیونس بر حريم هوايي ليبي حاضر شدند. سه روز پس از این حمله، سناتور جان مک کین گفت که حمله به سفارت نتیجه یک توطئه تروریستی بوده و ربطي به خشونت مسلمانان از فيلم موهن ندارد. در همین حال، مقامات لیبی مدعي بودند که به دیپلمات های آمریکایی سه روز قبل از حمله هشدار داده بودند.

هشت روز پس از این حمله، دولت اوباما اذعان داشت كه اين حادثه اقدامي تروريستي مي باشد و این امر را استیونس ماه ها قبل از مرگ خود پيش بيني كرده بود.

دولت اوباما تلاش زيادي را براي توجيه اين حمله و پنهان كردن واقعيت ها بكار برد. 

ناتوانی دولت در مديريت اين نوع بحران ها،نياز مبرم به تغيير ساختاري در دولت،کنگره بيش از پيش احساس مي شود.   
 
سوریه  
ایالت متحده به تازگی و در كنار دیگر کشورها درصدد به رسمیت شناختن مخالفان سوریه مي باشد.

همزمان و در اقدامي ديگر گروه النصره را به عنوان یک سازمان تروریستی مرتبط با القاعده در ليست تروريستي قرار داد.

چند روز قبل از اينكه هیلاری کلینتون خواهان تسليم و كناره گيري بشار اسد شود،ناو جنگي آيزنهاور به سمت سواحل سوريه حركت كرده بود. 

دولت آمريكا تمايل زيادي براي حمايت از گروه هاي شورشي فعال در سوريه از خود نشان داده است. 

اين درحاليست كه مخالفان سوري با سلاح هايي در سوريه مي جنگند كه پيشتر آمریکا برای کمک به سرنگونی قذافی به لیبی فرستاده بود.

شورشیان تركيبي از گروه های مختلف از جمله افراط گرایان و ملی گرایان کرد مي باشند.

نكته تامل برانگيز اين است كه اقدامات اخير ايالت متحده در سوريه و حمايت هاي چشم بسته آنها از شورشيان در راستاي افزايش خشم و گسترش عوامل ناامن در منطقه،مشابه آنچه در ليبي اتفاق افتاده است، مي تواند در آينده براي خود آمريكا مشكل ساز شود.
 
مالی  
کشور دیگري که عواقب ناخواسته مداخله ناتو در لیبی تحت تاثير ان قرار گرفته،كشور مالی است؛ كشوري که در آن افراط گرایان در منطقه شمالي در حال ترويج عقايد خود هستند. 

در طول جنگ داخلی لیبی، قذافی مزدوراني را از کشورهای همسایه مانند چاد به خدمت گرفت. يكي از گروه هايي كه قذافي توجه خاصي به آنها داشت،قوم طواريق آفريقا بودند.

پس از مرگ قذافی، طواريق هاي بسیاری به شمال مالی رفتند، جایی که آنها به تشکیل جنبش ملی برای آزادی آزاواد یا جمهوری اسلامی آزاواد كمك زيادي كردند(به مدافعان استقلال منطقه شمال مالی گفته مي شود). 

چرا كه ستیزه جویان مرتبط به القاعده، آنها را از منطقه بيرون رانده بودند. 

شورشیان قبيله طواريق،توسط رهبر لیبی سرهنگ معمر قذافی مسلح مي شدند. 

این افراط گرایان عامل ناآرامی در منطقه محسوب مي شوند. 

فرانسه و آمریکا علاقه مند به مداخله در مالی مي باشند. 

در واقع، ایالت متحده خود را به عنوان یک بازيگر کلیدی در مناسبات بين المللي مي داند. بنا بر گزارش هفته گذشته پايگاه خبري آسوشيتد پرس، مقامات آمریکایی با اتحادیه آفریقا و جامعه اقتصادی کشورهای غرب آفریقا همكاري نزديكي دارند.
 
شکست سياست دولت اوباما در مالی،به خاطر ناتوانی دولت آمريكا در مواجهه با مسائل روز مالي اعلام مي گردد. تفكر حاكم بر كشورهاي غربي تدارك يك حمله خارجی ديگر مي باشد، در اين بين کشورهای ائتلاف نيز به چنین تلاشی علاقه نشان داده اند. 

اگر ایالت متحده به فكر درگيري بیشتر در اين منطقه باشد بايد انتظار اين را هم داشته باشيم كه گروه هاي مخالف آمريكا و شورشيان در مقابل سياست آمريكا در يك صف قرار گيرند. 

مالی نمونه ای از تمایلات مداخله گرانه رئیس جمهور آمريکا در طول رياست جمهوري وي مي باشد.  

 
هواپيماهاي بدون سرنشين
ریاکاری و حماقت سیاست خارجی دولت اوباما، در حمایت از عناصر مخالف دولت بشار اسد، حمایت از مداخله آشكار آمريكا در مالی و اصرار بر ادامه برنامه هاي هواپیماهای بدون سرنشین توجيه مي گردد.

بنا به گزارش بنیاد جدید امریکا ،حملات هواپیماهای بدون سرنشین ایالت متحده در پاکستان حداقل 210 و حداکثر 333 كشته بر جاي گذاشته است. 

يمن در منطقه شاخ آفريقا نيز يكي از مناطق مستعد براي حضور هواپيما هاي بدون سرنشين آمريكا تلقي مي گردد.

اوباما با وعده تغيير در سياست هاي خارجي ايالت متحده وارد كاخ سفيد شد، ليكن هنوز در سياست خارجي آمريكا با روندي مداخله گرانه در امور داخلي كشورها، تغييري احساس نشده است.

مصر
یکی از نگران کننده ترین تحولات اخیر منطقه،حمایت نظامی آمريكا از دولت مصر مي باشد.  
دولت مصر حداقل 20 فروند اف 16 را به عنوان بخشی از بسته کمک 1 میلیارد دلاري آنهم در بحبوحه بحران قانون اساسی،دريافت خواهد كرد. 

سرهنگ "وسلی میلردر" دفاع از اين معامله نظامي مي گويد: تحویل اولین سری از هواپيماهاي اف 16 در ژانویه 2013 نشان دهنده تعهد آمریکا به حمایت از مدرنيته كردن ارتش مصر تلقي مي گردد. اين معامله قابلیت همکاری نیروهای نظامی دو طرف را افزایش مي دهد و به افزایش ظرفیت مصر به مجموعه ماموریت های منطقه ای كمك خواهد كرد.

قرارداد کنونی شبیه به معاملات قبلي ایالت متحده با حسنی مبارک، رئیس جمهور سابق مصر مي باشد. 

در واقع، تسليحات فروخته شده ایالت متحده تنها برای ارعاب و سركوب معترضان مصر در تحولات سياسي اخير اين کشور مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج سياسي بهار عربی،هنوز ناشناخته باقي مانده است. حتي پس از انتخاب محمد مرسي براي تشكيل و سازماندهي دولت مصر و متعاقبا اقدامات وي در تعيين اختيارات بيشتر براي رئيس جمهور، شاهد گسترش تظاهرات مجدد در مصر بوده ايم.  
مقامات ایالت متحده باید به واكنش مردم مصر در برابر سياست هاي خارجي كه اصولا بر پايه نظامي بنا نهاده شده است، توجه داشته باشند. 
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار