روایت‌گران دفاع مقدس؛
از کرخه تا راين + گلچين فيلم
"ابراهیم حاتمی‌کیا" در روزگاری که هم از جنگ و دورانش خسته شده بودند و حرف از فراموشی و شاد بودن می‌زدند، فیلمی عاشقانه در مورد تلخی‌های جنگ (از کرخه تا راین) ساخت و شهید "آوینی" تلخی‌اش را به تلخی بمب‌های شیمیایی تشبیه می‌کند ولی میگوید این تلخی همچون تلخی شهادت شیرین است.
به گزارش ويژه‌نامه دفاع مقدس باشگاه خبرنگاران، سینمای دفاع مقدس ثبت کننده یادگارهای تلخ و شیرین سال‌های جنگ است ، در10 یادداشت سعی داریم تصاویری خاطره‌انگیز از سینمای دفاع مقدس را برای شما مرور کنیم.
سینمای دفاع مقدس در سال‌های دور یکی از مهمترین عرصه‌های کشف استعداد نیروهای تازه نفسی بود که بیشتر آنها پس از پیروزی انقلاب اسلامی وارد سینما شده و حتی تجربه مستندسازی و تصویربرداری در جبهه‌ها را داشتند، این نسل خاطره‌ها و تجربه‌هایشان از جبهه‌ها را بر پرده سینما حک کردند و برای نسل‌های دیگر به جای گذاشتند.
يادداشت پنجم: "از کرخه تا راين"
مروری بر کارنامه هنری "ابراهیم حاتمی‌کیا" ما را به روزهایی می‌برد که او با ساخت فیلم "از کرخه تا راین" توانست یکی از ماندگارترین‌های سینمای ایران را به ثبت برساند، بیست سال گذشته در یازدهمین جشنواره بین المللی فیلم فجر "از کرخه تا راین" توانست سیمرغ بلورین بهترین فیلم برگزیده را به پرواز درآورد، این فیلم که محصول سال 1371 است به سرنوشت قربانیان بمب‌های شیمیایی در جنگ ایران و عراق می‌پردازد.
"از کرخه تا راین" روایتگر داستان "سعید" است که بر اثر بمب‌های شیمیایی نابینا شده است.
سعید به همراه گروهی از همه زمانش برای معالجه به آلمان اعزام می‌شود، "لیلا" خواهر سعید که سال‌هاست در آلمان با شوهر آلمانی و پیرشان "یوناس" (یونس) زندگی می‌کند سعید را در آسایشگاه می‌بیند.
بین سعید و یونس رابطه عاطفی عمیقی برقرار می‌شود، یکی از هم‌رزمان بسیجی سعید قصه دارد پناهندگی کشور دیگری را بپذیرد و سعید و دوستان دیگرش نسبت به عمل او معترض هستند با کوشش‌های پزشکان متخصص یکی از چشم‌های سعید معالجه می‌شود اما آزمایش‌هایی که بر روی او انجام می‌شود، روشن می‌کند که او بر اثر گازهای شیمیایی مبتلا به نوعی سرطان خون شده است.
همسر او در ایران زایمان می‌کند و سعید پس از معالجه‌ای نافرجام می‌‌میرد و پس از مرگ او خواهرش لیلا عازم ایران می‌شود.
موسیقی به یادماندنی و دلنشین "از کرخه تا راین" که یکی از دیگر از هنرنمایی‌های "مجید انتظامی" به شمار می‌رود آنچنان با محتوای داستان آمیخته که شاید بتوان آن را یکی از رمزهای ماندگاری و جاودانی این فیلم محسوب کرد.
موسیقی متن فیلم سینمایی "از کرخه تا راین" آنچنان بر دل اهالی هنر نشست که در یازدهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر برنده دیپلم افتخار بهترین موسیقی متن شد.
فیلم "از کرخه تا راین" به تهیه کنندگی سیف الله داد؛ در یازدهمین جشنواره فیلم فجر برنده سیمرغ بلورین بهترین چهره‌پردازی شد.
این فیلم کاندیدای بهترین کارگردانی، بهترین فیلمنامه، بهترین بازیگر نقش اول زن، بهترین جلوه های ویژه و همچنین بهترین صدابرداری از یازدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر شد.
"از کرخه تا راین" با هنرنمایی بازیگرانی چون "علی دهکردی"، "هما روستا"، "هانس نویمن"، "صادق صفایی" و "اصغر نقی‌زاده" گوشه‌ای از جنگ نابرابر و ناجوانمردانه ایران و عراق اثرات تخریبی و هزینه‌های جبران ناپذیر آن را به تصویر می‌کشد.
"دوبار "از کرخه تا راین" را دیدم و هر دوبار از آغاز تا انجام گریستم دلم می‌گریست اما عقلم گواهی می‌داد که تو بر دامنه آتشفشان منزل گرفته ای.
دلم می دانست که تو بر حکم عشق گردن نهاده‌ای و به همین علت از عادات متعارف فاصله گرفته‌ای عقلم می‌پرسید چگونه می‌توان در این روزگار سر به حکم عشق سپرد؟
این ها نوشته‌هایی است از شهید "سید مرتضی آوینی" به "ابراهیم حاتمی‌کیا".
"ابراهیم حاتمی‌کیا" در روزگاری که هم از جنگ و دورانش خسته شده بودند و حرف از فراموشی و شاد بودن می‌زدند، فیلمی عاشقانه در مورد تلخی‌های جنگ (از کرخه تا راین) ساخت و شهید "آوینی" تلخی‌اش را به تلخی بمب‌های شیمیایی تشبیه می‌کند ولی میگوید این تلخی همچون تلخی شهادت شیرین است.
سینمای دفاع مقدس در سال‌های دور یکی از مهمترین عرصه‌های کشف استعداد نیروهای تازه نفسی بود که بیشتر آنها پس از پیروزی انقلاب اسلامی وارد سینما شده و حتی تجربه مستندسازی و تصویربرداری در جبهه‌ها را داشتند، این نسل خاطره‌ها و تجربه‌هایشان از جبهه‌ها را بر پرده سینما حک کردند و برای نسل‌های دیگر به جای گذاشتند.
يادداشت پنجم: "از کرخه تا راين"
مروری بر کارنامه هنری "ابراهیم حاتمی‌کیا" ما را به روزهایی می‌برد که او با ساخت فیلم "از کرخه تا راین" توانست یکی از ماندگارترین‌های سینمای ایران را به ثبت برساند، بیست سال گذشته در یازدهمین جشنواره بین المللی فیلم فجر "از کرخه تا راین" توانست سیمرغ بلورین بهترین فیلم برگزیده را به پرواز درآورد، این فیلم که محصول سال 1371 است به سرنوشت قربانیان بمب‌های شیمیایی در جنگ ایران و عراق می‌پردازد.
"از کرخه تا راین" روایتگر داستان "سعید" است که بر اثر بمب‌های شیمیایی نابینا شده است.
سعید به همراه گروهی از همه زمانش برای معالجه به آلمان اعزام می‌شود، "لیلا" خواهر سعید که سال‌هاست در آلمان با شوهر آلمانی و پیرشان "یوناس" (یونس) زندگی می‌کند سعید را در آسایشگاه می‌بیند.
بین سعید و یونس رابطه عاطفی عمیقی برقرار می‌شود، یکی از هم‌رزمان بسیجی سعید قصه دارد پناهندگی کشور دیگری را بپذیرد و سعید و دوستان دیگرش نسبت به عمل او معترض هستند با کوشش‌های پزشکان متخصص یکی از چشم‌های سعید معالجه می‌شود اما آزمایش‌هایی که بر روی او انجام می‌شود، روشن می‌کند که او بر اثر گازهای شیمیایی مبتلا به نوعی سرطان خون شده است.
همسر او در ایران زایمان می‌کند و سعید پس از معالجه‌ای نافرجام می‌‌میرد و پس از مرگ او خواهرش لیلا عازم ایران می‌شود.
موسیقی به یادماندنی و دلنشین "از کرخه تا راین" که یکی از دیگر از هنرنمایی‌های "مجید انتظامی" به شمار می‌رود آنچنان با محتوای داستان آمیخته که شاید بتوان آن را یکی از رمزهای ماندگاری و جاودانی این فیلم محسوب کرد.
موسیقی متن فیلم سینمایی "از کرخه تا راین" آنچنان بر دل اهالی هنر نشست که در یازدهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر برنده دیپلم افتخار بهترین موسیقی متن شد.
فیلم "از کرخه تا راین" به تهیه کنندگی سیف الله داد؛ در یازدهمین جشنواره فیلم فجر برنده سیمرغ بلورین بهترین چهره‌پردازی شد.
این فیلم کاندیدای بهترین کارگردانی، بهترین فیلمنامه، بهترین بازیگر نقش اول زن، بهترین جلوه های ویژه و همچنین بهترین صدابرداری از یازدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر شد.
"از کرخه تا راین" با هنرنمایی بازیگرانی چون "علی دهکردی"، "هما روستا"، "هانس نویمن"، "صادق صفایی" و "اصغر نقی‌زاده" گوشه‌ای از جنگ نابرابر و ناجوانمردانه ایران و عراق اثرات تخریبی و هزینه‌های جبران ناپذیر آن را به تصویر می‌کشد.
"دوبار "از کرخه تا راین" را دیدم و هر دوبار از آغاز تا انجام گریستم دلم می‌گریست اما عقلم گواهی می‌داد که تو بر دامنه آتشفشان منزل گرفته ای.
دلم می دانست که تو بر حکم عشق گردن نهاده‌ای و به همین علت از عادات متعارف فاصله گرفته‌ای عقلم می‌پرسید چگونه می‌توان در این روزگار سر به حکم عشق سپرد؟
این ها نوشته‌هایی است از شهید "سید مرتضی آوینی" به "ابراهیم حاتمی‌کیا".
"ابراهیم حاتمی‌کیا" در روزگاری که هم از جنگ و دورانش خسته شده بودند و حرف از فراموشی و شاد بودن می‌زدند، فیلمی عاشقانه در مورد تلخی‌های جنگ (از کرخه تا راین) ساخت و شهید "آوینی" تلخی‌اش را به تلخی بمب‌های شیمیایی تشبیه می‌کند ولی میگوید این تلخی همچون تلخی شهادت شیرین است.
انتهاي پيام/
