سرگذشت سجل احوال در ایران
فیلم "شناسنامه" سیدمحمدرضا هاشمیان فیلمی با موضوع تاریخی است که کارگردان با سفر به دل تاریخ تاریخچه شناسنامه در ایران را بررسی کرده است.
به گزارش حوزه سینما باشگاه خبرنگاران به نقل از مدیریت ارتباطات سی و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر؛فیلم "شناسنامه" سیدمحمدرضا هاشمیان فیلمی با موضوع تاریخی است که کارگردان با سفر به دل تاریخ تاریخچه شناسنامه در ایران را بررسی کرده است.
این فیلم، پژوهشی روایی است که هاشمیان دو سال روی آن پژوهش کرده و با استفاده از اسناد مختلف و آرشیوهای ویدئویی یکسری صحنه های را باسازی کرده است.
سیمحمدرضا هاشیمیان درباره شیوه کارش توضیح داد: « برای ساخت این فیلم با سوژه‌های انسانی نقاط مختلف کشور مصاحبه کردیم که تاریخچه نود و سه ساله شناسنامه یا سجل احوال را به دست آوردیم.»
این کارگردان که پیش از این فیلم «سبز،سفید و سرخ» را درباره تاریخچه پرچم ایران ساخته است متذکر شد: « من دنبال موضوعی بودم که تاریخی باشد، ابتدا هم دوست داشتم که سوژه شناسنامه را خودم بسازم، ولی به اسناد ثبت احوال دسترسی نداشتم و به اجبار کار را با مرکز گسترش جلو بردم.»
به گفته هاشمیان ساخت این فیلم حدود دو سال و نیم طول کشیده که همزمان با تحقیق و پژوهش ۱۵ جلسه تصویربرداری داشتیم و تدوین کار هم سه سال طول کشید.
او متذکر شد: «من به موضوعات تاریخی و هویتی علاقمند هستم، دوستانی هستند که دوست دارند درباره مکان فیلم بسازند، اما من دوست دارم در مورد موضوعاتی که زنده و سوژه‌هایی که روزمره شده فیلم بسازم.»
این کارگردان درباره هدف ساخت این فیلم گفت:« مخاطب بعد از دیدن این فیلم باید به این موضوع توجه کند که زحمت زیادی کشیده شده است که این سند تهیه شود. شما را به کشورهای دور و ور ارجاع می‌دهم که امسال تازه دارند در افغانستان شناسنامه می‌دهند یا در امارات سابقه شناسنامه دو دهه بیشتر نیست.»
او یادآور شد: « فجر ویترین سینمای ایران است، اما همه روی فیلم های سینمایی فوکوس می‌کنند. اگر جشنواره فجر بخواهد به مستند اهمیت بدهد، باید شیوه ارایه اش هم عوض کند. به نظر می‌رسد که رفتار استانداردی برای فیلم مستند در نظر نگرفته‌اند، استانداردی باید تعریف شود که فیلم‌ها بعد از جشنواره هم دیده شوند.
انتهای پیام/ اس
این فیلم، پژوهشی روایی است که هاشمیان دو سال روی آن پژوهش کرده و با استفاده از اسناد مختلف و آرشیوهای ویدئویی یکسری صحنه های را باسازی کرده است.
سیمحمدرضا هاشیمیان درباره شیوه کارش توضیح داد: « برای ساخت این فیلم با سوژه‌های انسانی نقاط مختلف کشور مصاحبه کردیم که تاریخچه نود و سه ساله شناسنامه یا سجل احوال را به دست آوردیم.»
این کارگردان که پیش از این فیلم «سبز،سفید و سرخ» را درباره تاریخچه پرچم ایران ساخته است متذکر شد: « من دنبال موضوعی بودم که تاریخی باشد، ابتدا هم دوست داشتم که سوژه شناسنامه را خودم بسازم، ولی به اسناد ثبت احوال دسترسی نداشتم و به اجبار کار را با مرکز گسترش جلو بردم.»
به گفته هاشمیان ساخت این فیلم حدود دو سال و نیم طول کشیده که همزمان با تحقیق و پژوهش ۱۵ جلسه تصویربرداری داشتیم و تدوین کار هم سه سال طول کشید.
او متذکر شد: «من به موضوعات تاریخی و هویتی علاقمند هستم، دوستانی هستند که دوست دارند درباره مکان فیلم بسازند، اما من دوست دارم در مورد موضوعاتی که زنده و سوژه‌هایی که روزمره شده فیلم بسازم.»
این کارگردان درباره هدف ساخت این فیلم گفت:« مخاطب بعد از دیدن این فیلم باید به این موضوع توجه کند که زحمت زیادی کشیده شده است که این سند تهیه شود. شما را به کشورهای دور و ور ارجاع می‌دهم که امسال تازه دارند در افغانستان شناسنامه می‌دهند یا در امارات سابقه شناسنامه دو دهه بیشتر نیست.»
او یادآور شد: « فجر ویترین سینمای ایران است، اما همه روی فیلم های سینمایی فوکوس می‌کنند. اگر جشنواره فجر بخواهد به مستند اهمیت بدهد، باید شیوه ارایه اش هم عوض کند. به نظر می‌رسد که رفتار استانداردی برای فیلم مستند در نظر نگرفته‌اند، استانداردی باید تعریف شود که فیلم‌ها بعد از جشنواره هم دیده شوند.
انتهای پیام/ اس
