چامسکی :
هراس رهبران آمریکایی در "کریمه" ناشی از افول قدرت جهانی آنهاست
نوام چامسکی ، فیلسوف و زبان شناس برجسته آمریکایی در تازه ترین مقاله خود هراس مقامات ارشد آمریکایی از وقایع کریمه را ناشی از ترس آنان در افول قدرت جهانی شان دانست .
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از پایگاه خبری استاندارد نیوز ؛ چامسکی ، اندیشمند و کارشناس سیاسی در مقاله خود نوشت : مقامات ارشد در آمریکا به شدت نگران وقایعی هستند که در کریمه رخ میدهد اما این نگرانی عموما درباره هراسی است که بعلت افول قدرت جهانی آنان ایجاد گردیده است .
چامسکی در مقاله خود نشان میدهد که خطوط قرمز آمریکا در مرزهای روسیه و اوکراین قرار گرفته و مسکو نیز با عبور از این مرزها و ورود به کریمه از این خطوط قرمز دولت آمریکا عبور کرده است .
وی که هم اکنون در "موسسه تکنولوژی ماساچوست" بعنوان مفسر سیاسی ، زیان شناس و فیلسوف مشغول بکار است با برقراری ارتباط میان وقایع اوکراین و بحران موشکی در کوبا در سال 1962 میلادی اوج تنش در این موضوع را مجسم کرده است .
چامسکی نوشت : در روزگار کنونی ، یکی از شدیدترین جنایات بین المللی حمله ای بود که آمریکا و انگلیس علیه عراق اجرا کردند . اما این حادثه نظم جهان را دچار اخلال نکرد . این امر به این دلیل رخ داد که واشنگتن نتوانست حمایت های بین المللی را در تجاوز خود به عراق جلب کند و در عبور از خطوط قرمز روسیه و چین شکست خورد .
در مقابل ، آزادسازی کریمه توسط "ولادیمیر پوتین " و اهداف وی در اوکراین بسیاری از خطوط قرمز حیاتی واشنگتن را از بین برد .
در ادامه مقاله چامسکی آمده است : پیتر بیکر در روزنامه نیویورک تایمز نوشت ، اوباما تمرکز خود را بر روی منزوی کردن روسیه از طریق قطع روابط اقتصادی و تجاری این کشور با دنیا قرار داده است تا بتواند فعالیت های پوتین را در کشورهای همسایه مسکو محدود کند . القا تنفر و انزجار از روسیه در افکار عمومی جهان هدف دیگر اوباما از اقداماتش علیه پوتین است .
این خطوط قرمز آمریکا قویا در مرزهای روسیه واقع شده است . از این رو اقدامات مسکو در حیاط خلوت خود به زعم واشنگتن " ایجاد اختلال در نظم جهان و بحران سازی " محسوب می شود .
بعلاوه کشورهای دیگری نیز در زمان های مختلف این اجازه را به واشنگتن داده اند که خطوط قرمز خود را در مرزهای آنان قرار دهد . این در حالی است که چنین اجازه ای از عراق گرفته نشد . "جمهوری اسلامی ایران" نیز یکی دیگر از مواردی است که از سوی ایالات متحده تهدید به حمله شده است .
چنین تهدیدات خشونت آمیزی نه تنها از سوی منشور سازمان ملل منع شده است بلکه در قطعنامه مجمع عمومی نیز روسیه را محکوم کرده است . قطعنامه ای که تنها توسط آمریکا امضا شد . دراین قطعنامه بر ممنوعیت سازمان ملل در مواردی که "تهدید یا استفاده از زور " در اجرای امور بین المللی وجود داشته باشد ، تاکید شده است .
چامسکی در ادامه تصریح کرد : بحران موشکی در کوبا را در نظر بگیرید . در این سناریو شما شاهد دومینوی بزرگی از خطوط قرمز هستید . هنگامی که کندی ، رییس جمهوری آمریکا با پیشنهاد کراچف ، نخست وزیر اتحاد جماهیر شوروی مبنی بر عقب نشینی همزمان موشک های روسی و آمریکایی از مکان های مختلف در کوبا مخالفت کرد ، جهان در آْستانه آغاز یک جنگ هسته ای قرار گرفت . در همان زمان موشک های شوروی از کوبا خارج شدند در حالی که مقامات ایالات متحده مشغول خروج موشک های خود از خاک ترکیه بودند .
این موشک های آمریکایی اکنون بعنوان بخشی از برنامه عظیم ایالات متحده برای تهدید علیه روسیه طبقه بندی می شود که بسیار کشنده و مخرب می باشد . این وضعیت را در شرایطی در نظر بگیرید که واشنگتن بسیاری از خطوط قرمز خود را در مرزهای روسیه قرار داده است و هر حرکتی از سوی هر یک از طرفین _ مسکو و واشنگتن _با هدف خاص تلقی می شود .
یوآن فونگ هونگ ، استاد دانشگاه آکسفورد در تازه ترین مقاله منتشر شده در نشریه امنیت بین المللی "هاروارد ام آی تی" این گونه می نویسد : این موضوع از دیرباز یکی از تفکرات استراتژیک درازمدت ایالات متحده می باشد : تقریبا تمامی دولت های آمریکایی بر این گزینه تاکید داشته و دارند که ایالات متحده باید مانع پیشرفت و قدرت گیری هر کشوری شود که سیاستی مخالف با کاخ سفید در مناطق مختلف دنیا دارند .
حتی فراتر اینکه به احتمال فراوان دولت های امریکا بر این موضوع توافق داشته اند که حفظ برتری ایالات متحده گزینه ای ضروری است چرا که این هژمونی آنهاست که ثبات و صلح را در منطقه برقرار می کند .
چامسکی همچنین مثال هایی را عنوان و آن را با یکدیگر مقایسه کرد . چگونه آمریکا خلیج گوانتانامو را از کوبا دزدید در مقایسه با رویدادهایی که پس از پیوستن کریمه به روسیه رخ میدهد . وی نوشت : کریمه بطور تاریخی و از دیرباز به روسیه تعلق داشته است . اهمیت آن از منظر دارایی فراوان آب گرم ، مقر ناوگان دریایی روسیه و پتانسیل های استراتژیک و اقتصادی موردتوجه می باشد . واشنگتن ادعایی درباره مالکیت خلیج گوانتانامو نداشت بلکه تنها انحصار نظامی آن را به تسخیر درآورده بود .
در انتهای این مقاله آمده است : یکی از دلایل معتبری که برای عدم بازگرداندن گوانتانامو به کوبا توسط آمریکا می توان حدس زد این است که این منطقه یک بندرگاه بزرگ بوده که می تواند کنترل سرزمینی ایالات متحده را بیشتر کند .
حضور نظامیان آمریکایی در این خلیج همچنین نقشی بازدارنده در تلاش های کوبا برای پیشرفت دارد . بر همین اساس باید گفت که این اقدامات طی 50 سال گذشته تاکنون هدف اصلی سیاست آمریکا بوده است . در کنار آن باید ترور در تعداد و شدت زیاد و جنگ های اقتصادی را نیز اضافه کرد .
اگرچه دولت آمریکا ادعا می کند که آنچه در گوانتانامو رخ میدهد بر مبنای مبارزه با خشونت های ضد بشری در کوباست اما آنچه در این زندان رخ میدهد بدترین اقدامات ضداخلاقی در دنیا به شمار می رود. به گفته چامسکی ، ظاهرا هیچیک از این جنایات نه خطوط قرمز کشور یا ملتی را از بین برده است و نه ایجاد بحران نموده است .
بلکه این مورد نیز در طبقه بندی توجیهاتی قرار می گیرد که برای تجاوز ایالات متحده به عراق عنوان شد : براندازی ساماندهی شده حکومت های قانونی و دموکراسی و استقرار دیکتاتوری های ضدمردمی و نامشروع . این نیز یکی دیگر از سوابق زشت آمریکا در برقراری صلح و ثبات در دنیا محسوب می شود .
انتهای پیام /
